Mijn familie en ik gaan graag elke zaterdagochtend naar de boerenmarkt in Colonial Williamsburg, Virginia. We halen een kop koffie, bestuderen de honden van mensen en kopen dingen waar we niet zonder kunnen, zoals gekookte pinda's.
De Williamsburg Farmers Market is een prachtige plek om mensen, planten en poep te bestuderen. Dat klopt - kak! Mijn tuinieren is beperkt tot het kweken van dingen in potten, maar ik grijp nog steeds elke kans die ik kan om nieuwe dingen te leren.
Wormpoep verkopen op de boerenmarkt van Williamsburg (Virginia)
Op deze specifieke ochtend bestudeerde ik de "Worm Poop" die de mensen van de Moose Hill Worm Farm verkopen. De 'wormenboer', Bill Clark, was vroeger luchtverkeersleider, dus het is volkomen logisch voor mij dat hij overstapte naar wormenteelt in Gloucester, Virginia.
Vind je het niet?
Meneer Clark, of misschien is het beter om te zeggen dat de wormen van meneer Clark wormenpoep produceren die hij verkoopt als een bodemverbeteraar die rijk is aan allerlei soorten voedingsstoffen. Het is duidelijk dat deze wormafgietsels planten helpen om alle essentiële dingen op te zuigen die ze nodig hebben om groter, sneller en mooier te worden.
Mr. Clark blijft elke zaterdagochtend terugkomen, dus ik zou zeggen dat de poep van zijn wormen best goed moet werken.
Ik hou van boerenkool, ik hou van boerenkoolchips maken; Ik ben er zo dol op dat ik soms te veel koop. Op deze specifieke zaterdag voelde ik me aangetrokken tot de "Dinosaur Kale". Ik had erover gelezen, maar had het nog niet eerder op de boerenmarkt gezien. Dinosaur boerenkool is ook bekend als Toscaanse boerenkool of Lacinato boerenkool.
Dinosaurus boerenkool of Toscaanse boerenkool is zoeter en delicater
Deze specifieke boerenkool krijgt zijn dinosaurusnaam vanwege het hobbelige uiterlijk van zijn bladeren. Het ziet er een beetje "prehistorisch" uit.
Lacinato boerenkool wordt vaak gebruikt in Italiaanse gerechten als minestrone of ribollita (tweemaal gekookte soep). Vergeleken met andere boerenkoolsoorten is hij wat zoeter en delicater van smaak. Je zou niet denken dat iets dat op de huid van een dinosaurus leek, zoet of delicaat zou zijn.
Ik heb ook een mooi stelletje babyraapjes mee naar huis genomen. Rapen zijn iets dat sommige stadsmensen niet zullen aanraken. Ik begrijp het niet – ze zijn heerlijk.
Rapen zijn naar mijn mening ook behoorlijk vergevingsgezind in de keuken.
Mijn voorkeur gaat uit naar roosteren. Ik begon de mijne in een gietijzeren braadpan met boter en suiker en liet mijn brouwsel karamelliseren. Daarna voegde ik een beetje balsamicoazijn toe en legde ze in een ovenschaal om een tijdje te roosteren.
Groenen van Baby Turnips smeken om een scheutje rum
Houd er rekening mee dat ik nooit bijhoud hoeveel ik gebruik of hoe lang ik dingen kook. Ik gebruik wat ik heb, proef het en "oog" het terwijl het kookt. Het is wat mijn moeder deed - het is wat ik doe.
Een paar keer (misschien maar één keer) schepte ik de saus terug over de rapen terwijl ze aan het braden waren. Toen ze klaar waren, gooide ik er wat geroosterde pompoen in en serveerde het mengsel over polenta. Alles gaat beter met grutten.
Gehamerde raapstelen?
Natuurlijk... voeg gewoon rum toe...
Terwijl ik de groenten van de babyraapjes kookte, schonk ik er een beetje rum in. Geen recept - het stond gewoon op het aanrecht. De rum zag eruit alsof hij met de groenten in de gietijzeren koekenpan wilde komen. Ik voegde kappertjes en wat in blokjes gesneden uien toe aan de groenten terwijl ze kookten. Vlak voordat ik ze "bowlde", sloeg ik ze met een scheutje citroen. Het citroensap is mijn geheime ingrediënt.
Het was in ieder geval het geheime ingrediënt op deze dag, want er stond een citroen op het aanrecht. Ik geniet wel van een scheutje citroen op raap- en bietengranen. Probeer het eens …
Of je nu gewoon rondhangt, daar rondhangt of blijft hangen - doe het "Like a Hair in a Biscuit". Als je er ooit een hebt gezien; je weet wat ik bedoel.
BN Gehoord