Welkom bij
Moderne landbouw
!
De Braziliaanse president Jair Bolsonaro heeft de woede gewekt van milieuactivisten voor het versoepelen van de milieuregels die tot voor kort het tempo van de ontbossing in de Amazone hadden vertraagd. Hij zwoer de regio open te stellen voor verdere ontwikkeling door belangen van de agrarische industrie, die natuurlijk winst maken; de gewone boer die zijn brood verdient op schrale Amazonegronden, waarschijnlijk niet zo veel.
Wat zelden voorkomt in nieuwsberichten over de horror en verwoesting in Brazilië de laatste tijd, is een concept dat Rachael Garrett, een professor in milieubeleid aan de ETH Zürich, voorstelt als de meest praktische oplossing:boeren helpen winstgevender te worden, zodat ze stoppen met het opruimen van extra land in een poging om te overleven. Deze expert op het gebied van landbouw in het Amazonegebied zegt dat landbouwmethoden - die in het Amazonegebied draaien om de productie van vee en sojabonen - zo rudimentair zijn dat de bodem snel uitgeput raakt, wat leidt tot verschrikkelijk lage opbrengsten en een vicieuze "slash-and-burn"-cyclus waarin het gemakkelijker om aangrenzend bos te kappen dan om de percelen te verbeteren die al zijn omgezet in velden en grasland.
In plaats van boeren te vertellen wat ze niet moeten doen en geld te steken in projecten voor het behoud van biodiversiteit, stelt ze voor te investeren in het onderwijs en de infrastructuur die arme plattelandsgemeenschappen in de Amazone nodig hebben om een behoorlijk inkomen te verdienen op kleine, goed beheerde boerderijen. Ze sprak onlangs met Modern Farmer over hoe dat eruit zou kunnen zien.
*Dit interview is voor de duidelijkheid bewerkt en ingekort.
Moderne boer:Wat is volgens jou de fundamentele kwestie die de voortdurende vernietiging van het Amazone-regenwoud aanmoedigt?
Rachael Garrett:Ik concentreer me op het identificeren van technologieën die boeren kunnen gebruiken om hun productiviteit en winstgevendheid te verhogen, omdat ik diep medelevend ben met het feit dat je iemand niet zomaar kunt vertellen wat hij niet moet doen. Deze mensen kregen in de jaren zeventig en tachtig te horen dat ze naar de Amazone moesten verhuizen om het land te ontginnen. Dat was onderdeel van het regeringsbeleid. En toen veranderde de politiek en werden ze criminelen.
MF:U doelt op de door de overheid gesponsorde massale migratie die gericht is op "vestiging" - je zou kunnen zeggen kolonisatie - van het binnenland. Op dit moment zijn veel van die mensen er al tientallen jaren; ze zijn er om te blijven. Hoe verleid je ze om hun manier van doen te veranderen?
RG:Je moet met boeren gaan praten om te begrijpen wat hun uitdagingen zijn. Het grootste deel van het land wordt geëxploiteerd met zeer basistechnologie, dus de hoeveelheid voedsel die mensen produceren en de waarde van dat voedsel is erg laag in vergelijking met wat het zou kunnen zijn. [Dat] betekent dat er een enorme kans voor verbetering is. Een deel van mijn focus is om bedrijven te helpen erachter te komen hoe ze producten die verband houden met ontbossing kunnen uitsluiten als een signaal aan boeren dat ze hun land niet moeten kappen. Maar dat kan niet los worden gezien van het opbouwen van capaciteit bij boeren zodat ze iets anders met hun eigendom kunnen doen, om waarde toe te voegen in de bestaande gebieden in plaats van te proberen waarde toe te voegen door nieuwe gebieden te ontginnen. En dat is een beleidskwestie.
MF:De meeste milieuorganisaties zijn gericht op natuurbehoud en ze zien boeren als een vervelende belemmering om die doelen te bereiken. Zijn ze misleid?
RG:De meerderheid van de mensen die op dit gebied werken, zijn ecologen, dus ze zijn voornamelijk gericht op ontbossing, op branden, enzovoort. Natuurlijk vind ik die dingen ook belangrijk. Maar ik zie echt niet in hoe we het probleem kunnen oplossen door mensen simpelweg te vertellen wat ze niet kunnen doen als we niet ook enkele prikkels bieden om hen te helpen hun werkwijzen te veranderen.
MF:Welke praktijken zijn er beschikbaar die boeren realistisch zouden kunnen helpen hun inkomsten te verhogen terwijl ze minder land bewerken?
RG:Arme boeren hebben een manier nodig om over te stappen van de veeteelt naar het produceren van groenten en fruit, die van hogere waarde zijn. Daarvoor heb je overheidsingrijpen en investeringen nodig. Je hebt betere wegen nodig zodat mensen hun producten op een redelijk goedkope manier op de markt kunnen krijgen. Je hebt ook koel- en verwerkingsfaciliteiten nodig om van de gewassen iets minder bederfelijks te maken. Amerika is gek op acai - ze produceren er veel van in de Amazone, maar het meeste komt daar nooit uit.
MF:Dus als de regering zou ingrijpen en die dingen zou verstrekken, denk je dat boeren de sprong zouden maken?
RG:Het zou volkomen irrationeel zijn vanuit een puur economisch perspectief voor een boer om te investeren in een brandvrij systeem met een hogere waarde, zoals het produceren van fruit, zolang zijn buren vuur blijven gebruiken om hun eigendom te beheren. Deze branden ontsnappen vaak, dus het is te veel risico om te investeren in het veranderen van uw systeem. Wat nodig is, is een grote duw waarbij je probeert het gedrag van iedereen tegelijkertijd te veranderen. Het is nog nooit eerder op grote schaal gedaan in de Amazone, maar ik denk dat het heel goed mogelijk is. We hebben gezien hoeveel mensen de laatste tijd met geld rondscharrelen, zoals Leonardo DiCaprio die zegt dat hij $ 5 miljoen gaat uitgeven aan het bestrijden van bosbranden. Als die $ 5 miljoen zou worden besteed aan de overgang van gemeenschappen naar verbeterde werkwijzen, zou dit een langdurige, betekenisvolle verandering teweegbrengen.
MF:Heb je kleinschalige voorbeelden gezien van deze ideeën die met succes in de praktijk worden gebracht?
RG:Er zijn voorbeelden van inheemse gemeenschappen die iets heel goed produceren, zoals paranoten of acai, en de regering heeft met hen samengewerkt om het systeem te verbeteren en er markten en infrastructuur voor te ontwikkelen. Er is een superinteressant project waarbij mensen inheemse rubberbomen tikken:de overheid heeft een faciliteit opgezet om er condooms mee te maken.
MF:Dat is een origineel idee!
RG:De lokale bevolking krijgt een heel goede prijs voor hun rubber. En de regering zag het als een kans om een volksgezondheidsprobleem aan te pakken door condooms op grotere schaal beschikbaar te maken in het gebied.
