Een paar jaar geleden vroeg een vriend van mij me om een fragment te schrijven voor haar boek, Gardening Like a Ninja:A Guide to Sneaking Delicious Edibles into Your Landscape. Mijn eerste gedachte was, waarom zou je in hemelsnaam iets naar binnen moeten sluipen? Er zijn tal van eetbare landschapsplanten in vrijwel elke tuin, op voorwaarde dat u weet waar u moet zoeken. De truc is dat ik niet altijd wist waar ik moest zoeken. Jaren geleden, toen we voor het eerst naar onze woning verhuisden, was ons plan om zoveel mogelijk meerjarige eetwaren te kweken. Onze eerste stap bij het tot stand brengen van een eetbaar landschap was het inventariseren van onze stichting. Als we kijken naar de aanplant die al op uw terrein bestaat, hebben we geleerd dat veel van hen in feite smakelijke eetwaren waren, het zijn gewoon niet dezelfde die u in de supermarkt zou vinden. Hosta's en pioenrozen bijvoorbeeld worden in Japan als delicatesse beschouwd. Ik had er jaren geleden al over gelezen, maar ik wist dat er in onze tuin al meer smakelijke edibles op de loer moesten liggen. Door snel onderzoek te doen naar andere gevestigde planten op ons land, ontdekte ik smakelijke toepassingen voor kattekruid, rozen, crabapples, sprinkhanenbloesems, daglelies, hibiscus, sumak, impatiens, lindebomen, viooltjes, seringen en tulpen. Veel van deze planten werden gekweekt vanwege hun opzichtige bloemen, maar dat zijn ook eetbare bloemen. Naast hun eetbare bloemen, hebben velen van hen ook eetbare scheuten, bladeren en knollen. Dat betekent dat deze eenvoudige bloementuinplanten niet alleen smakelijke eetbare bloesems bieden voor salades en smaakdrankjes, maar ze kunnen ook meer substantiële voeding bieden. Het kennen van ons land was ook de eerste stap om eigenaar te worden van wat van ons was. Op de een of andere manier hielp het kennen van elke struik en boom in de tuin bij naam ons een verbinding te vinden met onze planten en de wereld om ons heen die ik me niet kan voorstellen dat we anders zouden hebben bereikt. Hoe vreemd het ook mag lijken, als ik de tuin in liep en verse viooltjes en andere eetbare bloemen plukte voor een dinersalade met gasten, maakte niet alleen indruk op mijn gezelschap, maar zorgde er ook voor dat mijn huis veel meer als een thuis voelde. Wetende dat planten in uw bestaande vaste plantenbedden eetbaar zijn, is ook op andere manieren handig, vooral als u een ouder bent. Toen ik een klein kind was, at ik een aanzienlijk deel van een van onze heggenstruiken, en mijn moeder was behoorlijk bezorgd. Ze dacht altijd dat die struik raar rook en giftig moest zijn. Nadat ik het had gegeten, zocht ze hoog en laag om het te identificeren om er zeker van te zijn dat ik in orde zou zijn, om erachter te komen dat de vreemde heg eigenlijk een rozemarijnstruik in bloei was ...
Als u alleen op zoek bent naar een snelle lijst, vindt u hieronder een korte lijst met eetbare bloemen. Als je op zoek bent naar smakelijke recepten voor het gebruik van elke bloem, of je afvraagt hoe ze smaken, lees dan verder bij mijn vrienden.
Angelica is een favoriet in de bloementuin van de oude school en wordt al sinds de middeleeuwen gekweekt en gegeten. De prachtige bloemen zijn zelf eetbaar en je kunt ze gewoon in de tuin eten.
Hoe smaakt engelwortel? Bloemig, met hints van anijs en wortel, samen met een beetje milde bitterheid.
De bloemstengels zijn vaak gekonfijt en het was een populaire confectie in de middeleeuwen in Europa. Volgens Hank Shaw van Honest Food kun je als volgt gekonfijte engelwortel maken:
“Eerst moet je weten wat gekonfijte engelwortel is. Het is een heel oude vorm van snoep. Smaak en structuur komt van de kruidenstelen, zoetheid van rietsuiker. De stelen worden geblancheerd, vervolgens gedrenkt in zware siroop, gekookt in die siroop, opnieuw geweekt - meerdere keren - totdat ze doorschijnend worden. Daarna droog je de stelen een beetje en rol je ze in basterdsuiker.”
Angelica is ook een geneeskrachtige bloem en werd historisch vereerd als het "kruid van engelen". Volgens WebMD wordt Angelica gebruikt voor de behandeling van brandend maagzuur, winderigheid, verlies van eetlust, bedplassen, artritis, beroerte, dementie, problemen met de bloedsomloop, angst, koorts en slapeloosheid.
Een hele lijst! Ze merken ook op dat het historisch werd gebruikt om 'de menstruatie te brengen', dus eet het niet als je zwanger bent.
We kweken geen engelwortel in de tuin, maar vorig jaar vond ik een wilde plek naast ons favoriete zwemgat in de zomer. Deze zomer kijk ik er naar uit om er zelf een paar te oogsten en deze engelwortelrecepten uit te proberen:
Engelwortel Bloemen
Een favoriet van de bijen, Anijs Hysop heeft een heerlijke geur die midden in de zomer de tuin vult. De bloemen en bladeren hebben een delicate zwarte dropsmaak die aangenaam maar niet overweldigend is. Ze zijn lekker vers, maar je kunt ook anijs-hysopbloesems toevoegen aan gebakken producten. Probeer een van deze recepten met anijshysop:
Nog op zoek naar meer ideeën? Hier is een lijst met dingen die je met Anijs Hysop kunt doen. Mijn favoriete gebruik? Gewoon laten staan en kijken naar de hommels die in de zomer de prachtige geurende bloemen bewerken...
Anijshysop in mijn tuin. Het is een favoriet van hommels.
Met een heldere citrussmaak en een vleugje zuur zijn begonia's een smaakvolle eetbare bloem die vrij veelzijdig is. Ze kunnen even goed naast hartige als zoete gerechten worden gegeten. Eet het onkruid merkt op dat begoniabloesems en bladeren rauw lekker zijn, en dat de stengels gekookt kunnen worden als rabarber.
Probeer een van deze begonia-recepten:
Roze Begonia Bloemen
Met een smaak die doet denken aan verse komkommers, worden boragebloemen vaak toegevoegd aan koele zomerdrankjes. Terwijl de eetbare bloemen de neiging hebben om alle aandacht te krijgen, zijn bernagiebladeren ook eetbaar en maken ze een mooie groene salade. De greens kunnen ook gekookt worden geserveerd en aan alles worden toegevoegd in plaats van spinazie.
Hank Shaw heeft een behoorlijk grondige gids voor het koken van borage, evenals een recept voor boragesoep. Hier zijn nog een paar boragerecepten om je aan het koken te houden:
Mijn dochter met een smakelijke oogst bernagiebloemen uit onze kruidentuin.
In de late lente en vroege zomer zijn onze sprinkhanenbomen bedekt met geurige witte bloesems. Gedurende ongeveer 2 tot 3 weken per jaar ruik je ze van vele meters afstand. Je kunt ze ook 'horen', omdat de bomen zoveel bijen aantrekken dat ze lijken te zoemen als ze in bloei staan.
De bijen weten waar het goede spul is, en als het je lukt, pluk dan een paar van de eetbare bloesems om sprinkhanenbeignets te maken! Hoewel dat de meest populaire manier is om van deze geurige eetbare bloemen te genieten, zijn er ook nog een paar recepten voor zwarte sprinkhanen die je zou moeten proberen:
Een hommel die geniet van nectar van onze zwarte sprinkhaanbloemen in de achtertuin
De prachtige oranjegele bloemen van calendula vormen een prachtige eenjarige in de bloementuin en hun felgekleurde eetbare bloembladen geven kleur aan allerlei gerechten. Voor het grootste deel voegen ze felle kleuren toe aan recepten, maar niet veel smaak. Ze worden gebruikt om deze heldere natuurlijke cupcake-hagelslag met kruiden te maken, en de bloemblaadjes zijn prachtig in deze zandkoekkoekjes van Calendula en tijm.
Calendula, een bekend kruidengeneesmiddel, wordt vaak plaatselijk gebruikt om huidproblemen te behandelen. We gebruiken een met calendula doordrenkte olie bij brandwonden, maar het is ook ontstekingsremmend, antiviraal, schimmeldodend, antimicrobieel en samentrekkend. Dit maakt het de perfecte keuze voor een universele calendulazalf.
Naast het externe gebruik, wordt calendula ook intern gebruikt om spierspasmen, keelpijn, menstruatiekrampen en maagklachten te behandelen (bron).
Calendula-bloem wordt gebruikt om spierspasmen te voorkomen, menstruatie te starten en koorts te verminderen. Het wordt ook gebruikt voor de behandeling van keel- en mondpijn, menstruatiekrampen, kanker en maag- en darmzweren. Calendula is ook gebruikt voor mazelen, pokken en geelzucht.