Principes en criteria voor wereldwijde duurzame rundvleesproductie

Toen McDonald's op 7 januari 2014 aankondigde dat het in 2016 geverifieerd duurzaam rundvlees gaat kopen, was dat niet zomaar een gebaar. Het was een nieuwe stap in een pad dat het bedrijf volgt sinds 2009, toen het een team van de World Wildlife Federation inschakelde om een ​​onderzoek uit te voeren naar de belangrijkste prioriteiten om een ​​verschil te maken. Het was geen verrassing dat rundvlees, en ervoor zorgen dat het duurzaam geproduceerd is, bovenaan de lijst stond. Het probleem was dat er geen solide, wereldwijd bruikbare definitie voor duurzaamheid bestond. Dus, beginnend met een conferentie in Denver in 2010 met 350 deelnemers van de wereldwijde Who's Who van de wereldwijde rundvleesindustrie, waaronder boeren, verpakkers, verwerkers, groothandelaren, restauranthouders en milieuorganisaties, begonnen ze te proberen duurzame praktijken te definiëren.  De wereldwijde rondetafel voor duurzaam rundvlees (GSRB) is opgericht in 2012 om verder te werken aan een definitie, en in maart 2014 hebben ze hun concept Principes en Criteria vrijgegeven voor commentaar.

Nieuwe wegen inslaan door samen te werken

Wat anders is aan deze inspanning, is dat het de ideeën en het werk integreert van iedereen die deel uitmaakt van de toeleveringsketen van rundvlees, evenals niet-gouvernementele organisaties zoals het Wereld Natuur Fonds en de National Wildlife Federation. Traditioneel verdelen de spelers zich in veehoudersverenigingen, veevoerverenigingen, vleesverwerkende verenigingen, restaurants, supermarkten en milieuorganisaties. Deelnemers aan de conferentie van 2010 realiseerden zich dat ze allemaal het gevoel hadden dat hun manier van leven onder vuur lag en dat ze hard werkten om duurzaam te zijn. Door samen in kamers te zitten en te praten, begon iedereen te zien dat er meer stukjes in de puzzel zaten en dat samenwerken, in plaats van vechten, iets zou opleveren waar iedereen baat bij zou hebben.

Wat betekent het om wereldwijd te gaan?

Een van de uitdagingen bij het definiëren van duurzaamheid is dat het fokken van rundvlees in verschillende delen van de wereld anders is en dat er verschillende problemen moeten worden aangepakt. Zoals Cameron Bruett, Chief Sustainability Officer bij JBS USA, en voorzitter van de GRSB, het verwoordt: “Duurzaamheid is een van die kwesties die wordt bepaald door de geografie waarin u zich bevindt, op basis van het element waarop u zich richt. In Australië zijn er veel problemen met landrechten. Er zijn milieuproblemen rond het Great Barrier Reef en dat soort dingen. In Brazilië draait alles om de ontbossing van het Amazonegebied, het gebruik van kinderslavenarbeid en de aantasting van inheemse gebieden. In de Verenigde Staten is het iets minder gedefinieerd.” Om met deze diversiteit om te gaan, besloot de rondetafel zich te concentreren op vijf tot tien kritieke gebieden die moeten worden aangepakt, ongeacht waar ter wereld u zich bevindt. Als een producent deze problemen aanpakt op een manier die geschikt is voor zijn/haar regio, dan is dat de weg naar duurzaamheid.

De GRSB is gericht op het creëren van een brede definitie van duurzaamheid en vervolgens op het in staat stellen van lokale organisaties en agentschappen om de principes en criteria te interpreteren op een manier die zinvol is voor hun specifieke ecosysteem, gezien de bestaande regelgeving en sociale omgeving. Bruett zegt dat het doel van de GSRB is om een ​​systeem van gedeelde verantwoordelijkheid en eigenaarschap te creëren, zodat alle segmenten van de toeleveringsketen kunnen samenwerken om de algehele duurzaamheid van rundvlees te verbeteren.

Wat zegt het conceptdocument?

Het is niet gemakkelijk te lezen. In een poging om iedereen aan te spreken zodat niemand aanstoot neemt, is de taal een beetje stom. Maar met de bovenstaande achtergrond wordt het iets gemakkelijker om wat ze hebben geschreven te vertalen in gebruiksvriendelijkere termen.

Ze beginnen met “The Triple-Bottom Line:

De rest van het document splitst de zaken op in die principes en de criteria die ons zullen helpen erachter te komen of we in de goede richting gaan, evenals de intentie achter elk gebied. Het is een dichte 12 pagina's, maar zeker de moeite waard om te lezen. Bekijk het en dan, als je opmerkingen hebt om te delen, hier is de link . Reacties worden geaccepteerd tot en met 16 mei 2014.

Lees er meer over

Voor onze Spaanstalige lezers, hier is het document en Español .

Het is ook beschikbaar in het Portugees .

Joel Makower schreef een geweldige serie met zeer interessante informatie over de toeleveringsketen van rundvlees, waarom en hoe McDonald's dit soort veranderingen doorvoert, en inzichten in de GSRB. Je vindt ze hier:

Deel I – Exclusief: In de zoektocht van McDonald's naar duurzaam rundvlees

Hoe een Big Mac duurzaam wordt

Kan de vleesindustrie samenwerken op weg naar duurzaamheid?