Welkom bij
Moderne landbouw
!
De auteur was de zomerredactiestagiair van de Hay and Forage Grower 2021. Ze gaat momenteel naar de Iowa State University, waar ze afstudeert in landbouwcommunicatie en agronomie.
Elke boerderij heeft een verhaal.
Zoals de meeste verhalen hebben boerderijen ook hoofdstukken. Deze hoofdstukken kunnen worden gedefinieerd door één plantseizoen, een productiejaar of misschien een generatie van eigendom. Todd Malecha, president van Malecha Enterprises in Villard, Minnesota, en zijn vrouw, Louise, schrijven hun hoofdstuk sinds 1989 en schrijven nu de laatste pagina's. Maar het boerderijverhaal van hun familie stopt niet als ze hun hokken neerleggen.
Het managementteam van Malecha Enterprises is van links naar rechts afgebeeld:Katelynn Malecha (dochter), Rebecca Orr (dochter), William (zoon) en Emily (schoondochter) Malecha, Todd en Louise Malecha (ouders en eigenaren), Jonathan Malecha (zoon) en Robert Malecha (zoon). Todd en Louise kijken ernaar uit om het eigendom van Malecha Enterprises over te dragen aan vijf van hun zeven kinderen:William, Jonathan, Rebecca, Katelynn en Robert. Hun kinderen zijn al betrokken op de boerderij, maar nu zijn ze klaar om hun eigen rekeningen te schrijven. Hoewel elk van hen toezicht houdt op verschillende delen van de operatie, lijken ze allemaal op dezelfde pagina te staan.
Malecha Enterprises is de thuisbasis van ongeveer 1.300 melkkoeien en wordt omringd door ongeveer 2.700 hectare dat wordt gebruikt om al het voer van de kudde te verbouwen. De Malecha's oogsten ook voer op maat, persen tarwestro, pompen en verspreiden mest en bezitten een aggregaatgroeve.
Om ervoor te zorgen dat elk van deze ondernemingen bleef groeien in tijden van verandering, begonnen Todd en Louise samen te werken met een adviseur voor opvolgingsplanning. Rena Striegel, eigenaar van Transition Point Business Advisors, begon zes jaar geleden met het helpen van de Malecha's. Ze is onder de indruk van hoe de familieleden de toekomst van hun boerderij waarderen en elkaar stimuleren om de vele bedrijven waaruit Malecha Enterprises bestaat uit te breiden en te verbeteren.
Doelen stellen
Het eerste wat Striegel de Malecha's ertoe aanzette om tijdens hun eerste sessie samen te doen, was een visie definiëren en schetsen waar ze zouden willen dat de boerderij over 10 jaar zou zijn. Toen begon het gezin actuelere doelen te stellen, rekening houdend met wat ze in drie jaar wilden bereiken, en dan meer specifiek in slechts één jaar.
De Malecha-kinderen bepaalden onderling de leiderschapsrollen - elk van hen claimde het deel van de operatie waar ze het meest gepassioneerd over waren. De familie definieerde ook de rollen voor de andere ongeveer 40 fulltime en seizoensmedewerkers die op de boerderij werken, en creëerde hun eigen handboek en een uitgebreid verantwoordingsschema.
"De verantwoordingstabel houdt bij hoe werknemers worden toegewezen gedurende de hele operatie", zei Striegel. “Het toont alle werknemers, de banen die ze hebben en voor wie ze verantwoording afleggen. De Malecha's hebben geweldig werk verricht door dat te ontwikkelen.'
Vervolgens stelden de Malechas verwachtingen voor zichzelf als managers, maar ook voor huidige en toekomstige medewerkers van de operatie. Ze bestonden uit een lijst met waarden die iedereen geacht wordt te demonstreren. Deze omvatten verantwoordelijk en betrouwbaar zijn, openhartigheid en integriteit hebben en een toewijding aan nooit eindigende verbetering.
"Dit is waar het voor ons allemaal begint - het begint allemaal met de waarden van wie we zijn," zei Todd. “Zo weten we met wie we kunnen samenwerken. Je moet er minstens drie hebben om werknemer te worden.”
Het opnemen van verschillende rollen en het stellen van doelen was een belangrijk onderdeel van het opvolgingsplan van de boerderij. Striegel is van mening dat deze eerste stappen de Malecha's hebben geholpen om hun individuele bedrijven te structureren en vertrouwen te winnen bij het toezicht op hen.
"Hun leiderschapsteam is hechter geworden en ze zijn competenter geworden als leiders", zei Striegel. "Ik heb hun bedrijven zien veranderen van vrij klein en bescheiden naar robuuste en hoogproductieve afdelingen van hun bedrijf."
Hoogte- en dieptepunten
Hoewel een verandering van eigenaar snel nadert, vertragen de Malecha's niet als het gaat om het verhogen van de productie. De leidinggevenden komen wekelijks bijeen - elke maandag om 6.15 uur - om meetbare aspecten van de operatie te monitoren en te bespreken. Zo kunnen ze zien wat er goed gaat en wat verbetering kan gebruiken.
De Malecha's houden hun meetwaarden bij door een scorekaart in te vullen. Ze registreren gegevens zoals het aantal geproduceerde kilo's melk, het aantal gehakte hectaren en het aantal balen dat in balen is geperst. Scores zijn gebaseerd op verwachtingen die de Malecha's voor zichzelf hebben, en als een score niet ideaal is, moeten ze uitzoeken waarom.
Wanneer een aspect van de productie laag scoort vanwege menselijke fouten, traceren familieleden problemen terug naar de bron en houden ze elkaar verantwoordelijk. "Alleen omdat ze familie zijn, wil nog niet zeggen dat ze weg kunnen komen met minder te zijn dan waartoe ze in staat zijn," verklaarde Striegel. "De Malecha's doen geweldig werk door elkaar te ondersteunen, maar ze merken ook snel op wanneer iemand de prestaties niet helemaal bereikt."
De confrontatie met een familielid kan een uitdaging zijn, vooral op een boerderij waar vaak problemen kunnen optreden. Striegel schrijft de professionaliteit van Malechas toe als de reden voor hun vroege start met successieplanning. Met haar begeleiding hebben ze een communicatiestijl kunnen ontwikkelen die past bij hun behoeften en zich leent voor hun succes.
"Ze hebben middelen gebruikt - mensen zoals ikzelf - om frustratie te verminderen en ervoor te zorgen dat hun gesprekken op een laag-emotionele, zeer intelligente manier worden gevoerd," zei Striegel. "Ze willen elkaar geen pijn doen, maar werken er als team aan om elkaar te verbeteren."
Vleesoogst
Communicatie is belangrijk om iedereen verbonden te houden. Elke dag werken de Malecha's in verschillende gebouwen, op verschillende velden en zelfs in verschillende staten van elkaar. Als manager van de op maat gemaakte ruwvoederwinning van Malecha bevindt William zich vaak op een afgelegen locatie.
William en zijn medewerkers snijden en hakken hooi en kuilgras, of ze het product in zakken doen of opstapelen voor hun klanten. Veel van hun werk wordt gedaan op boerderijen in Minnesota en North Dakota, maar ze reizen ook naar South Dakota, Colorado en Montana.
Het machinepark van Malechas bestaat uit een 32-voet Krone drievoudige maaier, een 34-voet Oxbo-fusie, een Vermeer-wielhark en twee 1100 Krone-hakselaars. Ze hebben ook vijf semi's en drie 30-voets box-tractor-haul units.
Naast hun maatwerk worden de machines van de Malecha's gebruikt om voer en graan te oogsten op hun eigen boerderij. William vestigt in de lente nieuwe alfalfa-opstanden met een snelheid van 20 pond zaad per hectare en plant 75 pond haver en erwten per hectare om tijdens het eerste jaar de voederopbrengst te verhogen en te concurreren tegen onkruid. Ze zijn ook begonnen met het planten van variëteiten met HarvXtra-kenmerken.
"Dit voorjaar was ons derde jaar dat we HarvXtra hebben geplant, en het doel is om op een gegeven moment de hele boerderij ermee te laten bezaaien," zei William. “Maar we hebben de luzerne nog niet bespoten omdat dat niet nodig was. De haver en erwten houden het onkruid onder controle, "voegde hij eraan toe.
Alfalfa wordt elke 28 dagen gemaaid, maar het planten van HarvXtra geeft dit oogstschema wat speelruimte. William was geïnteresseerd in het zaaien van HarvXtra vanwege de hogere voedingswaarden, die volgens hem niet zo snel afnemen als conventionele variëteiten als de oogst wordt uitgesteld. Wanneer het wordt gesneden, wordt luzerne gehakt en in zakken gedaan.
Ongeveer 60% van het melkrantsoen bestaat uit ruwvoer en de Malecha's planten ook bruine hoofdnerf (BMR) maïs om als kuilvoer te oogsten. "Om de koeien goed te hebben, moet je het voerrecht hebben," beweerde Todd. "Voedergewassen - dat is wat de melk maakt."
Graanmaïs is ook inbegrepen in het voerrantsoen van de koeien, evenals sojabonen die ter plaatse worden geroosterd. De Malecha's verlagen de kosten doordat ze hun oogst niet hoeven te slepen om er sojameel van te maken.
De koffiebrander heeft ook nog een ander doel. "We roosteren onze eigen sojabonen en we drogen vaste mest voor strooisel," zei William. "De brander doodt alle bacteriën, brengt het vocht nog eens 10% tot 15% naar beneden, en dan zetten we het terug in de ligboxen als strooisel."
Iedereen heeft een rol
Jonathan is een ander belangrijk personage in het verhaal van Malecha Enterprises. Hij houdt toezicht op de aggregaatgroeve van de operatie, die zand, grind en steenproducten oplevert. Jonathan runt ook het bedrijf voor het op maat verpompen en verspreiden van mest, en in zijn vrije tijd houdt hij toezicht op projecten in de winkel van de boerderij.
Rebecca zorgt voor de kalveren van de melkveehouderij en werkt samen met de bedrijfsleider, Ben Wuebkers. Wuebkers maakt geen deel uit van de familie, maar hij wordt gewaardeerd alsof hij dat wel was. Hij delegeert dagelijkse taken, houdt de melkproductie bij en bewaakt de diergezondheid. Louise houdt toezicht op de melkveehouderij als geheel en leidt de personele middelen voor de boerderij.
Om reclame te maken voor hun maatwerk en zuivel hebben de Malechas een website en social media accounts aangemaakt. De jongste dochter van Todd, Katelynn, en de vrouw van William, Emily, hebben de handen ineengeslagen om de familieactiviteiten online te promoten en boeiende inhoud te bieden. Emily helpt ook met de boekhouding en financiën op kantoor.
Robert, de jongste Malecha, helpt in de zomer op de boerderij en als zijn schoolrooster het toelaat. Na zijn afstuderen is hij van plan om fulltime terug te keren naar de boerderij.
Een gelukkig einde
Todd en Louise zijn nog steeds eigenaar van Malecha Enterprises en helpen bij elk aspect van het bedrijf, maar hun betrokkenheid wordt steeds minder. 'Als ik er niet was, zou onze boerderij prima functioneren', zei Todd zelfverzekerd. "We zijn op het punt gekomen waarop we niet echt nodig zijn."
Dit is precies waar hij en zijn familie willen zijn. Striegel beschouwt de Malecha's als een modelfamilie vanwege hoe goed ze hun opvolgingsplan hebben uitgevoerd. Maar daar stopt het proces niet. De nakomelingen van Todd en Louise kijken nu al vooruit om de volgende generatie op de boerderij te verwelkomen.
"Ik weet dat de Malecha's al nadenken over hoe het eruit zal zien als de neven en nichten gaan samenwerken, en ik verwacht dat onze relatie er een is die doorgaat naar de volgende generatie", voorspelde Striegel. "Ze zetten zich in om niet alleen een winstgevend bedrijf te runnen, maar ook om ervoor te zorgen dat hun gezinsdynamiek gezond blijft."
Het is niet altijd gemakkelijk om een familieboerderij over te dragen aan de volgende generatie, maar de Malecha's hebben een bedrijfsmodel gecreëerd dat hun boerderij in de toekomst zal ondersteunen. Het is duidelijk dat dit verhaal nog lang niet af is.
Dit artikel verscheen in het maartnummer van Hay &Forage Grower op pagina's 6-8.
Geen abonnee? Klik om het gedrukte tijdschrift te krijgen.
