Welkom bij Moderne landbouw !
home

De erfenis van de landbouw gaat door ondanks de tragedie

De auteur is een agrarische schrijver gevestigd in Northfield, Minnesota.

Andy Stock is van mening dat veel boeren de toekomst van hun bedrijf op de lange termijn beter zouden kunnen plannen.

"Neem de tijd om uw nalatenschapsplannen zorgvuldig te plannen en openlijk te communiceren aan uw erfgenamen", zei Stock. "Omring jezelf met goede mensen, zoals een wijze accountant, advocaat en financieel adviseur, om je door het proces te helpen en de volgende generatie te vertellen wat je bedoelingen zijn om het bedrijf over te dragen."

Stock, de eigenaar van Stock Hay &Grain, had het geluk dat ze, voordat zijn ouders in 2006 onverwacht stierven, een plan hadden opgesteld waarmee hun kinderen de boerderij in de familie konden houden. Andy was toen 27 jaar en boerde samen met zijn vader. Wayne en Sharmon Stock werden dat jaar op Paaszondag in hun huis vermoord.

De moorden van het geliefde en welvarende paar schokten de kleine gemeenschap van Murdock, Neb., 65 kilometer ten zuidwesten van Omaha. Twee tieners uit Wisconsin pleitten schuldig aan de moord op het stel en kregen levenslang.

Een wijze leraar

"Neem de tijd om uw nalatenschapsplannen openlijk aan erfgenamen te communiceren", adviseerde Andy Stock. Hier afgebeeld zijn Cassy (vrouw) en Andy samen met hun kinderen Hailey en Elliott.

Over zijn ouders zei Stock:"We genoten van elkaars gezelschap en ik bewonderde ze erg. Ik vond het leuk om met mijn vader op de boerderij te werken, en zijn doel was altijd om me iets te leren.”

Hij herinnerde zich een tijd van begin twintig toen hij en zijn vader papierwerk aan het doen waren en hij wilde opschieten en de boekhoudtaken gedaan hebben, zodat hij uit kon gaan met zijn vrienden. "Papa keek me aan en zei:'Je gaat hier zitten en dit leren, want op een dag zal ik er niet meer zijn om je te helpen.'"

Stock herinnerde zich zijn vader als een uitstekende mentor en een geduldige man. "Ik ken enkele operaties waarbij de vaders de controle over iets niet willen afstaan ​​aan de volgende generatie, ook al zijn hun volwassen kinderen misschien in de veertig of vijftig," zei hij.

Gelukkig was dat niet het geval voor Stock en zijn vader. "Toen ik begin tot midden twintig was, vertelde mijn vader me dat ik een aantal beslissingen moest nemen, waaronder een aantal moeilijke. Hij gaf me een paar stukken grond om te bewerken en zei:‘Ik zal hier zijn om te helpen, maar je gaat leren hoe je moet managen en beslissingen kunt nemen.’ Terugkijkend was dat een enorm voordeel dat veel jonge boeren snappen het niet.”

Ironisch genoeg vroeg Stock een paar maanden voor de dood van zijn vader zijn vader of hij een overgangsplan had. De jongere Stock werd ertoe aangezet om de vraag te stellen vanwege een weekendseminar die hij onlangs had bijgewoond via het Nebraska LEAD-programma. Het tweejarige programma, aangeboden door de Universiteit van Nebraska-Lincoln, leert Nebraskans om te pleiten voor landbouw door middel van seminars over beleid, marketing, economie en technologie.

Destijds zei de oudere Stock dat hij een testament had, maar voegde eraan toe dat hij moest kijken naar het bijwerken ervan. "Dat was de laatste keer dat we erover spraken", herinnert Stock zich. "Een paar maanden later was hij weg."

Een slim landgoedplan

Na de tragedie waren Andy, samen met zijn zus, Tammy Vance, en broer, Steve, toegewijd aan het voortzetten van de landbouwerfenis van hun ouders. Toen, net als nu, bestaat de boerderij uit 1.300 hectare niet-geïrrigeerde luzerne, alfalfagrasmengsels, maïs en sojabonen. De hectaren, die een combinatie zijn van eigendom en pacht, worden gelijk verdeeld over de tweerijige gewassen en voedergewassen.

Volgens de instructies van het testament van hun ouders, dat werd geschreven toen Andy 5 jaar oud was, werden alle activa in een trust ondergebracht en moesten ze gelijkelijk worden verdeeld tussen de drie broers en zussen zodra Andy 30 jaar oud werd. De controle over de boerderij werd gegeven aan een plaatselijke advocaat en bankier, die de oudere Stocks zeer vertrouwden.

"Eerst dacht ik dat die regeling vreselijk zou zijn", herinnert hij zich. “Maar achteraf gezien was het perfect omdat ik veel zakelijke beslissingen van mijn schouders heb genomen. Ik was de telefoniste en zij runden het bedrijf. De manier waarop mijn ouders het hadden geregeld, gaf me ook tijd om te rouwen. Mijn vader en moeder hadden een plan en het werkte zoals het bedoeld was.”

Stock prees ook een zeer ondersteunende familie, een netwerk van vrienden en de gemeenschap voor het helpen van hem om de eerste paar jaar door te komen. “Mijn zwager, John Vance, was een geweldige hulp. Hij werkte 's nachts voor het telefoonbedrijf en kwam toen naar buiten om me overdag en in het weekend te helpen. Verschillende mannen in de gemeenschap werden mentoren voor mij. In die begintijd stelde ik veel vragen.”

Volledig eigendom verkrijgen

Nadat het vertrouwen was verlopen, waren Andy en zijn broers en zussen vrij om te doen wat ze wilden met de boerderij. Met de steun van zijn broer en zus waren Stock en zijn vrouw, Cassy, ​​vastbesloten om het te bezitten en te exploiteren. Het jonge stel wist ook dat het een geweldige plek was om hun zoon Elliott en dochter Hailey op te voeden.

"Niet boeren was nooit een optie voor ons, en we zouden ons best doen om het te laten werken," zei Stock. "Mijn broers en zussen gaven ons de volledige controle en zeiden dat we het moesten beheren zoals we dat wilden."

Na verloop van tijd onderhandelden de Stock-kinderen via verschillende vergaderingen over een prijs voor de landbouwgrond, gebouwen en machines. Ze huurden een adviseur in om de onderhandelingen te ondersteunen en de zaken in der minne te houden.

De broer en zus van Stock vroegen een eerlijke prijs voor het bedrijf, maar niet 100 procent van de marktwaarde. "Ik zou absoluut niet boeren als ze daar om hadden gevraagd", zei hij. “Gelukkig waren mijn broer en zus bereid om mee te werken en met mij samen te werken. Het voortbestaan ​​van de boerderij en de erfenis van mijn ouders was voor hen belangrijker dan geld. Ik ben dankbaar voor de kans die ze me hebben gegeven.”

Nog een voordeel van die vriendelijke onderhandelingen:"Onze relaties zijn uitstekend gebleven en we komen graag samen voor vakantiemaaltijden en andere vieringen."

Ook de gezonde oogstprijzen van 2006 tot 2015 hielpen Stock. "Het zou er heel anders uit kunnen zien als ik de boerderij in de afgelopen twee jaar had gekocht", merkte hij op.

Hooi van hoge kwaliteit

Stock zet hooi van zuivelkwaliteit op in balen van 3 bij 4 bij 8 voet en verzendt het naar klanten in Indiana, Ohio, Mississippi en Wisconsin. Veel ervan wordt naar behoefte aan klanten geleverd. Hij mikt op een relatieve feedwaarde (RFV) van 150 tot 200, afhankelijk van naar welke klant het gaat.

"Veel van de melkveehouders waarmee ik werk, hebben niet zo'n hoge testnummers nodig als vroeger, en ze vragen ook niet om relatieve voederkwaliteit (RFQ)", zegt Stock.

Sommige van zijn zuivelklanten kopen ook zijn hooi van mindere kwaliteit voor droge koeien en vaarzen. De rest wordt in ronde balen verkocht aan lokale rundvleesproducenten.

Meestal neemt hij zijn eerste snede rond 10 mei en knipt hij nog vier keer met tussenpozen van ongeveer 24 dagen. "Ik kijk niet zo vaak naar de kalender als wel naar de gewasomstandigheden", legt Stock uit. "Als ik na 20 dagen knoppen krijg, zal ik knippen. Soms duurt het 30 dagen om het kiemstadium te bereiken.”

Zijn opbrengsten zijn gemiddeld 5 ton per hectare en terugkerende klanten kopen elk jaar ongeveer 90 procent van zijn productie. "Zowat alles wat ik produceer is al verkocht als het van het veld komt", zegt Stock.

In 2017 belde een vaste klant Stock om hem te vertellen dat hij net zijn melkveestapel had verkocht en met pensioen was gegaan. "Gelukkig had ik andere klanten om een ​​beroep op te doen - sommigen die in het verleden maar een paar ladingen hadden gekocht - en ik kon meer hooi naar hen verplaatsen."

De luzerneproducent houdt een gedetailleerde administratie bij en weet wekelijks welke klant(en) hooi nodig hebben. "Ik probeer het ze zo gemakkelijk mogelijk te maken", zegt Stock.

Ook deelt hij graag zijn ervaringen met anderen op het gebied van estate planning. “Veel mensen willen er niet over praten, en oudere boeren stellen het uit en stellen het uit. Maar het is zo belangrijk om een ​​plan te hebben en je wensen door te geven aan de volgende generatie.”

Stock raadt u aan om goede adviseurs in de arm te nemen die u vertrouwt. “Mijn vader omringde zich met veel goede mensen om mee samen te werken. Met de meeste van hen werk ik nog steeds samen.”


Dit artikel verscheen in de uitgave van februari 2018 van Hay &Forage Grower op pagina 14 en 15.

Geen abonnee? Klik om het gedrukte tijdschrift te krijgen


Boerderij
Moderne landbouw

Moderne landbouw