Welkom bij
Moderne landbouw
!
door Petter Martin Johannessen, IFFO, VK
Sinds ik in september bij IFFO kwam als directeur-generaal, en na het reizen en het ontmoeten van leden en belanghebbenden, Ik zie grote interesse in het ontwikkelen van deze unieke industrie om te voldoen aan de toekomstige voedingsbehoeften in diervoeders. Het IFFO-team is verspreid over drie kantoren (Londen, Lima en Peking) om onze grootste markten aan te spreken, het verzamelen van gegevens in 40 landen, leiden van technische projecten en assisteren van leden.
Een keer per jaar komt het hele team samen voor de jaarlijkse conferentie, en ik had het geluk dit vroeg in mijn nieuwe rol als directeur-generaal te hebben. Ik had eerder contact met IFFO als lid via Cargill Aqua Nutrition (ook bekend als EWOS) en woonde de conferenties bij, en ik ben onder de indruk van hoe het team samenwerkt om dit evenement op hoog niveau te organiseren.
De conferentie van dit jaar in Rome was een succes en het gedurfde algemene doel was om de vraag te stellen waar de industrie staat en te kijken wat er moet gebeuren voor duurzame ontwikkeling en groei voor de industrie.
Het podium werd voor het eerst gezet met IFFO's president Eduardo Goycoolea, die een hoogstaand panel van industrieleiders uit onze hele toeleveringsketen leidde om de toekomst van mariene ingrediënten en de belangrijkste uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd te bespreken. Discussies van het panel belichtten belangrijke thema's die waren vervolgens herhaald door andere sprekers tijdens de conferentie.
Het eerste punt dat werd gemaakt vanaf de andere kant van het paneel, was de vitale rol die mariene ingrediënten spelen, maar de toenemende uitdaging van bevolkingsgroei en schaarste aan hulpbronnen. Árni M Mathiesen, adjunct-directeur-generaal, van de FAO-afdeling Visserij en Aquacultuur, een duidelijk beeld schetste van de uitdaging waarvoor we staan, in termen van wereldwijde voedselzekerheid, waarbij het aantal ondervoede mensen in 2017 opliep tot 821 miljoen.
Hij merkte op dat, met minder middelen, de industrie moet reageren met meer innovatie. Dit werd herhaald door George Chamberlain, voorzitter van de Global Aquaculture Alliance, die mariene ingrediënten de gouden standaard noemde, maar stelde dat het aanbod moet worden vergroot door nieuwe innovatieve bronnen en een groter gebruik van bijproducten.
Ole Eirik Lerøy, de voorzitter van de raad van bestuur voor Marine Harvest ASA, benadrukte het belang van aquacultuur om meer voedsel te produceren, en verklaarde de duidelijke realiteit waarmee zijn bedrijf wordt geconfronteerd, dat ze het gebruik van mariene ingrediënten in hun voederketen zoveel mogelijk hadden verminderd en dat de groei nu uit alternatieve bronnen zou moeten komen.
Wat bijproducten betreft, de industrie heeft een duidelijk groeipotentieel en een door IFFO gefinancierd onderzoek, door Jackson en Newton in 2016, toonde aan dat in 2015, hoewel ongeveer 66 procent van het vismeel gemaakt was van hele vis, bijproducten waren goed voor 34 procent.
Er zijn enkele praktische problemen bij het verzamelen van een deel van de grondstof, en het is misschien niet mogelijk om volledig herstel te bereiken, gezien de manier waarop de wereldwijde zeevruchtensector is gestructureerd, maar er zijn zeker mogelijkheden om meer te bereiken met vangstvisserij en bijproducten van de aquacultuur.
Schattingen lieten zien dat het huidige grondstoftotaal van circa 20-23 miljoen ton met dit extra volume zou kunnen oplopen tot 35 miljoen ton. Het rapport gaf ook aan dat naarmate de aquacultuur groeit, er zal mogelijk nog meer grondstof beschikbaar zijn voor de productie van vismeel en visolie, en in het decennium tot 2025 zou dit beschikbare volume kunnen stijgen tot wel 45 miljoen ton.
Er is ook een andere invalshoek. Wat de zalmkweekindustrie betreft, een eerder dit jaar gepubliceerde studie, door het Instituut voor Aquacultuur van de Universiteit van Stirling en de Universiteit van Massachusetts in Boston, ontdekte dat bijproducten in de Schotse zalmkweek over het algemeen goed worden gebruikt, maar de totale output van de bijproductwaarde kan worden verbeterd met 803 procent (£ 23,7 miljoen), op basis van cijfers uit 2015, het toevoegen van 5,5 procent waarde aan de zalmindustrie.
Segmentatie van bijproducten zal waarde toevoegen aan de aquacultuursector en, natuurlijk, dit is in de eerste plaats volledig afhankelijk van vismeel en visolie als voedingsbasis. Het potentieel is er en het is nu aan de industrie om zich aan te passen en gebruik te maken van deze voorheen verspilde middelen.
Voorbeelden van de nieuwe ontwikkelingsingrediënten algenolie en eencellige eiwitten werden ook gepresenteerd op de conferentie en zijn veelbelovend om de traditionele voeropties aan te vullen en de investeringen op dit gebied nemen toe. Het wordt een combinatie van al deze ingrediënten, strategisch ingezet, wat een verdere groei in de aquacultuur mogelijk zal maken.
Het volgende discussiethema was gericht op verantwoord aanbod en sociale praktijken, in gebieden zoals Zuidoost-Azië. De sector heeft veel werk verzet sinds het AP-onderzoek in 2014 met een reeks Fishery Improvement Programs (FIP's), en IFFO heeft samen met de GAA onderzoek gefinancierd naar de aanvoer van grondstoffen en de productie van vismeel in de regio. Dat project staat op het punt te rapporteren, en we kijken uit naar de aanbevelingen die deel zullen uitmaken van het resultaat van dat werk.
IFFO is zich ervan bewust dat er enkele andere regio's van de wereld zijn waar er enige ruimte is voor verbetering van de praktijken en in 2019, we zullen enkele van de kritieken op de sector in West-Afrika onderzoeken, bijvoorbeeld.
Zoals ik deze branche al heb genoemd, zoals vele anderen, is complex en dat heeft vooral te maken met de verreikende toeleveringsketen. Dit is het volgende thema dat tijdens de conferentie naar voren kwam en een thema dat volgens mij de sleutel tot ons succes is. Simpel gezegd, we moeten onze waardeketen in kaart brengen en betrekken.
Als branche moeten we de waardedrijvers stroomafwaarts beter begrijpen om toekomstige effecten beter te kunnen voorspellen en groeigebieden te identificeren. Dit is een gebied waar ik ervaring in heb vanuit mijn vorige rollen en waar ik de inspanningen van IFFO op zal richten.
In het verlengde hiervan, het laatste thema richtte zich op onze verantwoordelijkheid om de rol die we spelen en onze bijdrage aan de wereldwijde voedselzekerheid in de hele waardeketen te communiceren. Pål Korneliussen, een uitgever voor IntraFish Media, verklaarde dat, in het algemeen, als branche worden we maar door enkelen begrepen en geven we weinig toegang tot informatie aan de buitenwereld.
Onze branche speelt een cruciale en unieke rol, maar op dit moment weten alleen de mensen om ons heen dat. IFFO heeft een evidence-based benadering gevolgd bij de communicatie om ervoor te zorgen dat we ons aan de feiten houden en transparant zijn om te worden vertrouwd. Een voorbeeld van de evidence-based benadering werd gegeven door Prof Brett Glencross, van het Instituut voor Aquacultuur, Universiteit van Stirling, die een boeiende presentatie gaf over wat vismeel zo bijzonder maakt.
Zijn presentatie toonde de duidelijke overvloed aan heilzame en complementaire voedingsfactoren in vismeel, met de nadruk op het hoge eiwitgehalte als sleutel, evenals de overvloed aan die essentiële aminozuren en lipiden. Hij merkte ook op dat het een hernieuwbare eiwitbron is die wereldwijd beschikbaar is en met een scala aan opties als grondstof.
Kortom, hij merkte op dat vismeel een van de beste beschikbare ingrediënten is voor een absoluut eiwitgehalte en hoewel er ingrediënten zijn met een hoger eiwitgehalte, ze zijn zelden kostenconcurrerend. We hebben het bewijs en het verhaal, en nu als IFFO, en de bredere industrie, we moeten het vertellen.
