Wat is het domste boerderijdier?

Op een of ander moment heb ik geprobeerd bijna elk type boerderijdier groot te brengen. Koeien. Schaap. Varkens. Kippen. Wil je meer gespecialiseerd worden? Kalkoenen en geiten, konijnen en eenden. Om het in het juiste perspectief te plaatsen, laten we ons verdiepen in het obscure:cavia's, pauwen, ezels en zelfs regenboogforellen. Het volstaat te zeggen dat als het graast of gromt, nestelt of wortelt, de kans groot is dat het tijd op onze boerderij heeft doorgebracht.

Omdat ik veehouder ben, delen mensen graag hun mening over dierlijke intelligentie met mij. Sommige mensen denken dat koeien het domste boerderijdier zijn, terwijl anderen volhouden dat het kippen zijn. Een vocale minderheid zou je willen doen geloven dat - als het op slimheid aankomt - kalkoenen de smerigste vogels zijn. Door de jaren heen heb ik elke mening onder de zon gehoord.

“Mijn grootvader hield vroeger kippen. Weet je, ze waren de domste vogels…”

“Iedereen zegt dat schapen dom zijn, maar heb je ooit een koe zien kwijlen en kwijlen? Ik bedoel, dom als stenen …”

“Ik heb een paar jaar geiten gefokt, en die bleven altijd met hun hoorns in het hek steken. Je zou denken dat ze er na een paar keer wel achter zouden komen…”

In mijn werk heb ik dagelijks contact met dieren. Ik voer net zo goed een pluizig kuikentje als dat ik een stier van duizend pond op de aanhanger laad, of de hoeven bekap van een volkomen onwillige ram van tweehonderd pond. En als het niet goed gaat - als de varkens de nieuwe voerbak omgooien en hun graan ruïneren, of als de kalkoenen boven op hun hok slapen in plaats van erin te schuilen - is het verleidelijk om mijn handen in de lucht te gooien en te roepen:"Kom op … waarom zijn jullie zo dom?! ” Geloof me:als een geit op je auto klimt en meerdere keren op je dak uithaalt, kan dat echt irritant zijn.

Maar pas jaren later, toen ik mijn vee aan het controleren was, besefte ik eindelijk wat het domste dier op de boerderij is. Iedereen heeft de uitdrukking "het gras is altijd groener aan de overkant" gehoord, toch? Nou, op deze dag waren de koeien nog niet klaar met het eten van het gras in hun wei. Maar daar stonden ze, opeengepakt rond het hek, onophoudelijk loeiend om 'groener gras' net aan de andere kant van het hek.

"Wat is er met hen aan de hand?" vroeg ik mezelf af, net zoals ik al jaren had gedaan. “Kunnen ze niet gewoon eten wat recht voor hun neus ligt? Ze zijn zo verwend. Waarom kunnen ze niet geduld hebben?”

In de verte zag ik dat er nog volop gras op hun veld stond. Maar toen ik dichterbij kwam, begon ik iets anders op te merken. Hoewel er nog veel gras was, was er wel op getrapt, gepoept en geplast. Vliegen zoemden nu over de overvloedige koeienpasteitjes. Als klap op de vuurpijl waren er tientallen afgeplatte afdrukken waar het vee de nacht ervoor had geslapen. De weide deed me denken aan een enorm nachtelijk studentenfeest:vervang de koeientaarten door bierblikjes en je snapt het. Wie zou hier nog willen rondhangen als het feest voorbij is?

En toen kwam het bij me op. Het domste boerderijdier was geen koe, varken of kip. Het bleek dat ik het domste dier op de boerderij was.

De koeien wisten dat ze klaar waren om te vertrekken, ook al wist ik, de boer, dat niet.  In het verleden zou ik ze gedwongen hebben om een ​​dag of twee extra op het veld te blijven, ze rond hun eigen mest te laten eten en het gras tot aan de wortels te laten grazen. Maar vanmorgen, door een poort te openen, opende ik ook mijn geest. Ik heb het vee een vers stuk weiland gegeven en het ‘vuile’ gras achtergelaten, zodat het de tijd kreeg om de poep en urine om te zetten in bruikbare mest in de toekomst.

Stel je voor:een koe laten denken als een koe, in plaats van proberen haar te laten denken als een mens. Wat een concept!

Deze verschuiving in filosofie werd gemakkelijk overgedragen op mijn kippen, varkens, kalkoenen en schapen. Ik ontwierp hokken, hekken en schuilplaatsen op basis van mijn observaties van hoe de dieren zich van nature gedroegen. Hoe zou ik handelen als ik een kip in de wei was? Waar zou ik water vinden als ik een lam was? Waar zou ik op een warme dag slapen als ik een varken was? Door mijn standpunt te veranderen, werd mijn baan als boer bijna van de ene op de andere dag gemakkelijker. Het enige dat nodig was, was anderhalve kilometer lopen in de schoenen van mijn koe... ik bedoel, eh... hoeven.

Einstein schreef ooit:"Als je een vis beoordeelt op zijn vermogen om in een boom te klimmen, zal hij zijn hele leven geloven dat hij dom is." Ik had jaren van mijn landbouwcarrière doorgebracht met erop aandringen dat dieren deden wat ik wilden, in plaats van ze zichzelf te laten zijn. In wezen zei ik tegen koeien dat ze in bomen moesten klimmen.

Begrijp me echter niet verkeerd... Ik denk niet dat ik ooit zal kunnen voorkomen dat geiten op mijn auto poepen. Hoe verlicht we ook worden, sommige veldslagen kunnen gewoon niet gewonnen worden. Maar om een ​​goede boer te zijn, moet ik opletten wat mijn dieren me proberen te vertellen. Het belangrijkste is of ik ooit een grote ga worden boer, ik heb de wijsheid nodig om te luisteren naar wat ze zeggen.

Noot van de redactie: Het nieuwe boek van Forrest, "Gaining Ground", doet het goed in de hitlijsten! Het staat op nummer 275 in de verkoopranglijst van de ongeveer 5 miljoen boeken op Amazon.com en staat op nummer 1 in de categorie Duurzame landbouw. Gefeliciteerd, Vorst!