Welkom bij
Moderne landbouw
!
Zelfs als je geen bodembedekkers kweekt om je marktgewassen te voeden, is dit geweldige informatie omdat het ons meer inzicht geeft in het mysterie van hoe planten stikstof aan onze bodem toevoegen om ons te helpen. Dank aan de Soil Science Society of America om dit met ons te delen.
Een cirkel van leven - en stikstof - speelt zich af op boerderijen in de Verenigde Staten. En onderzoekers proberen de timing goed te krijgen.
Sommige bodembedekkers, zoals harige wikke of graanrogge, worden niet gekweekt om gegeten te worden. In plaats daarvan vangen ze voedingsstoffen, waaronder stikstof, op uit eerdere gewassen, de lucht en de bodem. Wanneer bodembedekkers vergaan, komen deze voedingsstoffen vrij. Marktgewassen, zoals maïs of sojabonen, die daarna worden geplant, kunnen deze voedingsstoffen gebruiken om te groeien en te bloeien.
Maar marktgewassen hebben verschillende hoeveelheden voedingsstoffen nodig in verschillende groeistadia. Een nieuwe studie beoordeelt hoe snel voedingsstoffen vrijkomen uit twee verschillende bodembedekkers. Het doel, volgens medeauteur van het onderzoek Rachel Cook, is om de afgifte van voedingsstoffen uit bodembedekkers te timen om beter aan te sluiten bij de voedingsbehoeften van specifieke marktgewassen.
"Het is alsof je probeert een maaltijd op tijd uit de oven te laten komen, precies op het moment dat alle hongerige dinergasten arriveren", zegt Cook, momenteel onderzoeker aan de North Carolina State University.
De onderzoekers concentreerden zich op stikstof omdat het "typisch de meest beperkende voedingsstof is bij de productie van gewassen, maar het grootste potentieel heeft voor milieu-impact door verliezen." De twee bodembedekkers, harige wikke en graanrogge, zijn twee van de meest aangeplante bodembedekkers in het Midwesten.
Ze ontdekten dat harige wikke en graanrogge een significant verschillende stikstofafgiftedynamiek hadden.
"We begrijpen nu beter de snelheid en hoeveelheid stikstof die vrijkomt uit twee van de meer populaire bodembedekkers die momenteel in gebruik zijn", zegt Cook. "Deze informatie kan telers helpen inschatten hoeveel stikstof ze kunnen verwachten van hun groenbedekker en wanneer dit beschikbaar zal zijn."
De studie toonde aan dat harige wikke in het algemeen meer stikstof afgeeft in vergelijking met graanrogge. Stikstofafgifte was ook sneller bij harige wikkeplanten waarvan de groei was gestopt.
"Harige wikke geeft bijna alle beschikbare stikstof vrij in de eerste vier weken nadat het is beëindigd", zegt Cook. Dat is vóór de belangrijkste tijd van stikstofopname door maïs, ongeveer week acht na het planten. "Dus het te vroeg beëindigen van harige wikke kan stikstofverliezen veroorzaken voordat de maïsoogst er bij kan."
Graanrogge gaf daarentegen gedurende meerdere weken langzaam stikstof af. "Dit zou gunstig zijn voor een marktgewas met een lage stikstofbehoefte", zegt Cook.
De studie werd uitgevoerd op veldtestlocaties in het Agricultural Research Center in Carbondale, Illinois. Studiepercelen werden beplant met graanrogge of harige wikke. Na het beëindigen van de dekgewassen met herbicide, plantten de onderzoekers respectievelijk sojabonen of maïs.
De onderzoekers maten de groei van de twee bodembedekkers, hoe snel ze uiteenvielen nadat ze waren geëindigd, en de daaruit voortvloeiende hoeveelheid en snelheid van stikstof die ze vrijgaven.
Over het algemeen gaven harige wikkeplanten bijna drie keer zoveel stikstof af in vergelijking met graanroggeplanten. Meer dan 70% van de totale stikstofafgifte door harige wikke vond plaats binnen de eerste twee weken na beëindiging. Daarentegen vond de stikstofafgifte uit graanrogge later plaats, met bijna geen netto stikstofafgifte in de eerste vier weken na stopzetting.
Cook hoopt dat meer informatie over hoe verschillende bodembedekkende gewassen voedingsstoffen afgeven, boeren zal helpen beter geïnformeerde beslissingen te nemen. "Ze zullen kunnen kiezen welk bodembedekker het beste werkt voor hun boerderij en de specifieke marktgewassen die ze planten", zegt ze. "Ze zullen ook weten wanneer ze de bodembedekkende teelt moeten beëindigen voordat ze de marktgewas planten."
Bodembedekkers doen ook meer dan voedingsstoffen vrijgeven nadat ze zijn beëindigd. Ze kunnen bijvoorbeeld helpen bij het beheersen van de bodemkwaliteit en erosie.
"Langetermijnstudies met bodembedekkers zullen erg belangrijk zijn", zegt Cook. "Deze studies kunnen ons helpen begrijpen hoe bodembedekkers de bodemeigenschappen in de loop van de tijd kunnen verbeteren en hoe dat de opbrengst van marktgewassen kan verbeteren."
Lees meer over het onderzoek van Cook in Soil Science Society of America Journal . Het onderzoek is uitgevoerd door Taylor Sievers. Het werd gefinancierd door de Illinois Nutrient Research and Education Council.
