Een bodembedekker is een gewas van een specifieke plant die voornamelijk wordt gekweekt ten behoeve van de bodem in plaats van de gewasopbrengst. Bodembedekkers worden vaak gebruikt om onkruid te onderdrukken, bodemerosie te beheersen, de vruchtbaarheid en kwaliteit van de bodem te helpen opbouwen en verbeteren, ziekten en plagen te bestrijden en de biodiversiteit te bevorderen.
Bodembedekkende gewassen zijn meestal grassen of peulvruchten, maar kunnen ook andere groene planten bevatten. Meestal wordt een bodembedekker gekweekt in het laagseizoen voordat het veld nodig is voor het verbouwen van het marktgewas. In wezen maakt een bodembedekker het land gereed voor een binnenkomende marktoogst.
Bodembedekkers hebben een verrassend breed scala aan voordelen en geen ernstige nadelen. Een bodembedekker kan de gezondheid van uw bodem verbeteren, wat resulteert in een aanzienlijk groter, gezonder gewas voor het volgende groeiseizoen. Dekgewassen:
Bodembedekkers zijn een belangrijk onderdeel van duurzame landbouw. Deze gewassen zorgen voor vruchtbaarheid van de bodem zonder kunstmest via biologische stikstofbinding. Een bodembedekker kan een natuurlijke manier zijn om bodemverdichting te verminderen, bodemvocht te beheersen, het totale energieverbruik te verminderen en extra veevoer te leveren.
Kleine boeren kiezen ervoor om specifieke bodembedekkers te telen op basis van hun behoeften en doelen en de algemene vereisten van het land dat ze bewerken. In de zomer geteelde bodembedekkers worden vaak gebruikt om de ruimte tijdens vruchtwisselingen op te vullen, de grond te helpen verbeteren of onkruid te onderdrukken. Winterbedekkende gewassen helpen de grond in de winter op zijn plaats te houden en bieden bodembedekkers. Deze gewassen kunnen ook het stikstofgehalte in de bodem fixeren.
Zodra een dekgewas volgroeid is, of de boer wil planten in een gebied met een dekgewas, is de conventionele techniek om het dekgewas af te maaien en te laten drogen. Nadat het droog is, wordt de resterende organische stof meestal in de grond bewerkt. Als alternatief geven sommige vooruitstrevende boeren in droogtegevoelige gebieden de voorkeur aan een no-till-methode, waarbij het residu van het dekgewas als een mulchlaag op de grond achterblijft.
Voorbeelden van planten waarvan is bewezen dat ze effectieve bodembedekkers zijn, zijn onder meer: