Welkom bij
Moderne landbouw
!
Biologische veehouderij is een van de vele landbouwsystemen die dicht bij de natuur en ethiek staan. Het gebruik van diergeneesmiddelen en synthetische producten in de conventionele veehouderij vergroot de bedreiging voor de menselijke gezondheid voortdurend. De biologische veehouderijmethode is een activiteit op het land. Om milieuvervuiling te voorkomen, met name natuurlijke bronnen zoals de bodem en het water, biologische productie van vee moet in principe aanwezig zijn voor een nauwe relatie tussen die productie en het land.
Biologische veehouderij bewijst niet alleen de gezondheid en het welzijn van dieren in stand te houden. Maar speelt ook een belangrijke rol bij het bieden van voordelen met betrekking tot de gezondheid van consumenten, winst voor de producenten en duurzaamheid van het milieu. Gecertificeerde biologische dieren worden over het algemeen gehouden door zich te voeden met weiden, Er wordt gezorgd voor volledig biologische voeding die wordt geteeld en verwerkt door het gebruik van synthetische pesticiden en herbiciden te vermijden. Dieren worden gefokt zonder het gebruik van genetische modificaties en antibiotica of kunstmatige hormonen zijn alleen toegestaan als er in beperkte mate geen andere optie beschikbaar is.
De vraag naar biologische veehouderij neemt enorm toe met de daarmee gepaard gaande uitbreiding van de biologische veemarkt. De aanwezigheid van ontwikkelingslanden zoals Brazilië en Argentinië bij de export van biologische veeteeltproducten biedt welkome kansen voor de andere ontwikkelingslanden zoals India. Om de export van biologische veehouderijproducten te vergroten en sterke binnenlandse markten te ontwikkelen, moeten de ontwikkelingslanden veel uitdagingen overwinnen. Biologische veehouderij heeft in het huidige mondiale scenario meer vraag &ruimte door meer aandacht voor duurzaamheid. Ondanks zijn voordelen, er zijn verschillende betwistbare vragen, zoals de circulatie van ziekteverwekkende organismen, gebruik van medicijnen &management, etc. betreffende biologische veehouderij waar nader onderzoek &heroverweging nodig is.
historisch, vee heeft altijd de hoofdrol gespeeld in biologische productiesystemen. Tijdens de beginjaren van de biologische veebeweging (van 1920 tot 1950) de typische biologische boerderijen van Groot-Brittannië, Continentaal Europa en Noord-Amerika integreerden de veeteelt met de groei van zowel voedsel- als voedergewassen.
Vee leverde mest, dat is een van de beste meststoffen van de natuur en een goed middel voor het recyclen van voedingsstoffen binnen een vruchtwisseling. Stijgende biologische veehouderij voer naast voedselgewassen, rotaties uitbreiden; omdat peulvruchten en graszoden tot de beste voeders voor herkauwers behoren, deze bodemvormende gewassen werden fysiek onderdeel van lange, duurzame teeltreeksen. In dergelijke systemen, vee kon worden gevoed met groenten, door het weer beschadigde gewassen, gewasresten, “alternatieve” granen, en voedergewassen en graangewassen tijdens jaren van lage prijzen.
Biologische landbouw heeft zijn wortels in traditionele landbouwprestaties in kleine gemeenschappen over de hele wereld. Boeren gaven kennis van efficiënte praktijken door aan volgende generaties. Biologische landbouw werd in de jaren zestig op grotere schaal waarneembaar, toen boeren en consumenten zich zorgen maakten dat het aantal chemicaliën dat wordt gebruikt bij de productie van gewassen en dieren negatieve gevolgen zou kunnen hebben voor de gezondheid van de mens en het milieu. Vanaf dat moment, het heeft zich ontwikkeld tot een meer samenhangende en georganiseerde beweging en het is nu de snelst groeiende voedselsector wereldwijd.
Biologisch veebeheer is gericht op het gebruik van natuurlijke fokmethoden, stress minimaliseren, ziekte voorkomen, geleidelijk het gebruik van chemische allopathische diergeneesmiddelen elimineren, en behoud van de gezondheid en het welzijn van dieren.
Er is een groot aanbod aan biologische landbouwbedrijven. Er zijn bedrijven die zich richten op schaalvoordelen &maximale productie-efficiëntie per dier of per hectare. Andere boerderijen richten zich op productkwaliteit, zelfvoorziening, direct marketing of nichemarkt, enz. Deze verschillende soorten bedrijven hebben mogelijk veerassen nodig met verschillende kenmerken. Momenteel, Biologische boeren over de hele wereld houden vee volgens de omstandigheden waarin de raskeuze is gebaseerd op informatie uit conventionele productiesystemen. Dergelijk vee kon niet optimaal worden aangepast aan een biologische, landbouwsysteem met een lage input.
Wanneer dieren genetisch zijn aangepast aan specifieke of extreme omstandigheden, ze zullen productiever zijn en de productiekosten zullen lager zijn. Ook, het selecteren van rassen die geschikt zijn voor de lokale omgeving zal ook de gezondheid en het welzijn van dieren waarborgen. Productie in intensieve systemen wordt geassocieerd met energierijk krachtvoer en regelmatig, profylactische veterinaire behandelingen en het gebruik van exotische veerassen. Veerassen ontwikkeld voor gebruik onder deze omstandigheden. Biologische veevoedersystemen hebben mogelijk speciale rassen nodig. Hoogproductieve melkkoeien, bijvoorbeeld, onder organische omstandigheden fysiologische problemen kan doorstaan, omdat ze concentratie nodig hebben.
Ontwikkelingslanden produceren al een breed scala aan biologische producten en velen doen het goed. Hoewel, de meeste van hen worden vaak geconfronteerd met een aantal beperkingen, zoals:
Wat de wetgevende kant betreft, het is uiterst belangrijk op te merken dat de regelgeving inzake biologische productie betrekking heeft op een grote verscheidenheid aan biologische landbouwbedrijven; ze komen overeen om verschillende dierenrassen te gebruiken, structuren, agro-ecosysteembeheer, voedingsstrategieën, &marketing strategieën. Als gevolg hiervan, biologisch het succes en de perspectieven van de veehouderij verschillen echt van plaats tot plaats. Bijvoorbeeld, constateerde dat de situatie in Noord-Duitsland contrasteerde met de regio in het zuiden, waarbij de variabiliteit van de hoeveelheid en het aandeel van de verschillende voersoorten overwegend onafhankelijk is van de melkgift. Veel factoren vormen deze verschillen, zoals de ecosystemen waarop boerderijen zijn gebaseerd en de eisen en betalingsbereidheid van consumenten.
Diervoeding vormt de belangrijkste pijler van de biologische veehouderij. Daarom, ontdekte dat voedingsstrategieën in Wisconsin biologische melkveebedrijven waren de belangrijkste determinanten van de melkproductie en het inkomen van de kudde boven de voerkosten. Dit zou de huidige biologische boeren en overgangsboeren kunnen helpen bij het overwegen van veranderingen in het voerbeheer die nodig zijn om te voldoen aan de vereisten van de biologische weideregel of het omgaan met uitdagingen op het gebied van voedingssupplementen.
Wat biologische diervoeders betreft, de belangrijkste obstakels zijn de moeilijkheid om ze te vinden en hun prijzen. Deze situatie wordt veroorzaakt door de grote externe afhankelijkheid van de boerderijen van voer als gevolg van de ontkoppeling tussen gewassen en vee. Deze feiten verminderen het aanpassingsvermogen van de biologische veehouderij, &hun toegang tot toevoegingsmiddelen en materialen van hoge kwaliteit. Als resultaat, de biologische veehouderij staat voor een grote uitdaging die, samen met andere factoren, moet leiden tot een situatie die wordt gekenmerkt door biologische veehouderijen zonder biologische producten, wat hun winstgevendheid en toekomstperspectieven op succes vermindert. Dit is ook waargenomen bij vleesvee, melkveebedrijven, of andere soorten.
Een mogelijk resultaat van het overwinnen van deze barrière is het gebruik van lokale agrarische bijproducten voor diervoeding, aangezien hun prijs over het algemeen laag is, en volgens, ze laten toe aan hun economische waarde toe te voegen, terwijl het een milieuvriendelijke techniek biedt voor het verwijderen van de bijproductmaterialen. Bovendien, het zou ofwel leiden tot een stijging van de inkomsten voor het biologische bedrijf dat dergelijke bijproducten verkoopt, ofwel tot een daling van de uitgaven voor de verwijdering ervan.
De meeste consumenten wensen biologisch voedsel omdat ze het lekkerder vinden, en gezonder, zowel voor zichzelf als voor het milieu. Consumenten zijn bereid extra te betalen voor biologische producten. Een andere reden voor de bekendheid van biologische producten is de oppositie tegen genetisch aangepast voedsel. Onder biologisch veeproductieproces, consumenten verwachten biologische melk, vlees, gevogelte , eieren en leerproducten, enz. Afkomstig zijn van boerderijen die zijn geïnspecteerd om te bewijzen dat ze aan strenge normen voldoen, die het gebruik van biologisch voer toestaan, het gebruik van profylactische antibiotica verbieden en dieren in contact brengen met de buitenlucht, frisse lucht en zonlicht.
De vraag van consumenten naar gecertificeerde biologische producten is vooral geconcentreerd in Noord-Amerika en Europa, waarbij de twee regio's 96 procent van de wereldwijde inkomsten van gecertificeerde biologische producten voor hun rekening nemen. Naast een grote verscheidenheid aan biologische gewasproducten, belangrijkste verkochte dierlijke producten zijn eieren en zuivelproducten. Ook al is er minder beschikbaarheid en gebrek aan certificeringsproces van biologische dierlijke producten in ontwikkelingslanden, de meeste mensen, vooral degenen die in stedelijke gebieden wonen, zijn zich bewust van de gunstige aspecten van biologische producten en gedijen goed om deze producten voor consumptie te gebruiken. Als de regering van deze landen de biologische veehouderij als beleid onderschrijft en als bewustwording en technische hulp wordt geboden aan de gemeenschappen van zowel stedelijke als landelijke gebieden, mensen hebben de neiging om meer biologische dierlijke producten te produceren, dus dit zal het aanbod vergroten en de prijs van producten compenseren.
Biologische veehouderij levert energie voor microbiële activiteit en dit is gesuggereerd als een indicator van verandering voor bodemeigenschappen omdat de grootte en activiteit van het microbiële quotiënt direct gerelateerd is aan de hoeveelheid en kwaliteit van beschikbare koolstof.
Biologische veehouderijen verkennen vaak de biodiversiteit dan conventionele boerderijen, omdat er meestal meer bomen zijn, een grotere diversiteit aan gewassen en veel verschillende natuurlijke vijanden, die plagen bestrijden en ziekten helpen voorkomen.
Veehouders zouden insecten kunnen beschouwen als ongedierte :
muggen en verschillende vliegen komen voor de geest. Toch helpen mestkevers en andere soortgelijke insecten om mest in de grond te brengen, waar het de micro-organismen en uiteindelijk de weideplanten voedt. Bestuivers die de ecosysteemfunctie ondersteunen, zijn gunstig voor vee en insecten zijn van vitaal belang voor de voedselketen. U kunt insecten aanmoedigen door een diversiteit aan bloeiende planten te hebben en door geen breedspectruminsecticiden te gebruiken.
Omgeving: Biologische boeren en veeboeren gebruiken praktijken die de impact op de omgeving buiten de boerderij verminderen. Ze voeren plannen uit om mestafvoer te voorkomen, in plaats van compost als meststof te gebruiken om voedingsstoffen te behouden. Ook, boeren gebruiken duurzame praktijken zoals vruchtwisseling en bodembedekkers om de bodemvruchtbaarheid te behouden en de bodem- en waterkwaliteit te beschermen.
Diergezondheid: Op grasland gebaseerde diëten zorgen voor een gezonde spijsvertering bij herkauwers, waardoor de pens minder zuur wordt. Deze lagere zuurgraad verhoogt het aantal nuttige micro-organismen die helpen bij het fermenteren van het vezelrijke dieet van herkauwers. Op grasland gebaseerde systemen zijn blootgesteld aan het verminderen van spronggewrichtlaesies en andere kreupelheid, mastitis, veterinaire kosten, &afhaaltarieven.
Hoewel vee over het algemeen het laatste deel van de boerderij is dat biologisch gecertificeerd is, ze staan vaak centraal op de boerderij en kunnen bijdragen aan het succes ervan. Vee speelt een zelfs cruciale rol op biologische boerderijen dan op conventionele boerderijen. Vee op een biologische boerderij speelt de hoofdrol bij:
Nutriënten fietsen: een proces waarbij nutriënten via mest &compost aan de bodem worden teruggegeven. Het aanpassen van bodems met dierlijke mest kan de microbiële biomassa verhogen, enzymatische activiteit &verander de structuur van de microbiële gemeenschap.
Incorporatie van voedergewassen, zoals alfalfa, grassen in vruchtwisseling helpt bij het opbouwen van organische stof in de bodem. Opties voor bijsnijden vergroten, het toevoegen van diversiteit van het agro-ecosysteem.
Wiet controle: voedergewassen kunnen worden gebruikt om onkruid te onderdrukken en te beheersen en dieren kunnen worden gebruikt om onkruid op gewassen of weiden te laten grazen
De grond voorbereiden voor het bijsnijden:
Veebedrijven zoals varkens kunnen ruw of nieuw land eerder ‘ploegen’ dan het planten van groenten of granen, kosten voor grondbewerking en onkruidbestrijding verminderen.
Insecten- en ziektecycli onderbreken door land uit de teelt te halen.
Waarde toevoegen aan graslanden &het gebruik van groenbemesters bevorderen.
De financiële risico's van landbouw verminderen door graangewassen en zaaigoed van mindere kwaliteit om te zetten in winst en het inkomen gelijkmatiger over het jaar te spreiden.
Het is een certificeringsprocedure voor producenten van biologische voeding &andere organische landbouw producten. In het algemeen, elk bedrijf dat rechtstreeks betrokken is bij voedselproductie kan worden gecertificeerd, inclusief zaadleveranciers, zuivel boerderij, boeren, voedselverwerkers en retailers. Certificering is in principe gericht op het reguleren en faciliteren van de verkoop van biologische producten aan consumenten en het voorkomen van fraude.
De vijf belangrijkste certificerende instanties die de normen voor biologische productie bewaken en wereldwijd worden geaccepteerd, zijn:-
– EU-verordening (1804/1999),
– Organic Food Products Acts (OFPA) van de VS,
– Ontwerprichtlijnen van Codex / WHO/FAO,
– UK Register of Organic Food Standards (UKROFS)
– Internationale Federatie van biologische landbouwbewegingen (IFOAM)
Lees:HF Koe Feiten.
