Schade door schotgaten op maïsbladeren is een veelbetekenend teken van Europese maïsboorders. Deze beige rupsen boren zich ook in de hoofdstengel van maïsplanten en laten gaten achter die gevuld zijn met wat lijkt op zaagsel. Hun voeding verstopt de beweging van water en voedingsstoffen naar de bladeren en verzwakt de stengels, waardoor ze vaak breken. Maïsboorders boorden ook in stengels en peulen van bonen, tomaten, aardappelen, paprika's en andere gewassen. De boorders overwinteren in oude maisstengels en plantenresten en verpoppen in het vroege voorjaar.
De volwassen vorm, een geelbruine mot, komt in de late lente tevoorschijn en legt een cluster van witte eieren aan de onderkant van de bladeren. Er zijn meestal meerdere generaties per jaar. De Europese maïsboorder is een veel voorkomende plaag in de noordelijke en oostelijke VS. Zijn verspreidingsgebied strekt zich uit in het westen tot Montana en in het zuiden tot Arkansas.
Preventie en bestrijding