Ruim voor het gebruik van irrigatiesystemen, dorre culturen zorgden voor een overvloed aan gewassen met behulp van droge landbouwtechnieken. Droge landbouwgewassen zijn geen techniek om de productie te maximaliseren, dus het gebruik ervan is door de eeuwen heen vervaagd, maar geniet nu van een heropleving dankzij de voordelen van droge landbouw.
Gewassen die in droge landbouwgebieden worden geteeld, worden tijdens het droge seizoen verbouwd zonder het gebruik van aanvullende irrigatie. Simpel gezegd, droge landbouwgewassen is een methode om gewassen te produceren tijdens het droge seizoen door gebruik te maken van het vocht dat is opgeslagen in de bodem van het vorige regenseizoen.
Droge landbouwtechnieken worden al eeuwenlang gebruikt in droge gebieden zoals de Middellandse Zee, delen van Afrika, Arabische landen, en meer recentelijk in Zuid-Californië.
Droge landbouwgewassen zijn een duurzame methode van gewasproductie door grondbewerking te gebruiken om de grond te bewerken die, beurtelings, brengt water naar boven. De grond wordt vervolgens verdicht om het vocht in te sluiten.
Gezien de beschrijving van de drooglandbouw, het belangrijkste voordeel ligt voor de hand:het vermogen om gewassen te verbouwen in droge gebieden zonder aanvullende irrigatie. In deze tijd van klimaatverandering, de watervoorziening wordt steeds precair. Dit betekent dat boeren (en veel tuinders) op zoek zijn naar nieuwe, of liever oud, methoden voor het produceren van gewassen. Drooglandbouw is misschien wel de oplossing.
De voordelen van droge landbouw houden daar echter niet op. Hoewel deze technieken niet de grootste opbrengsten opleveren, ze werken met de natuur samen met weinig tot geen aanvullende irrigatie of kunstmest. Dit betekent dat de productiekosten lager zijn dan traditionele landbouwtechnieken en duurzamer.
Enkele van de beste en duurste wijnen en oliën ter wereld worden geproduceerd met behulp van droge landbouwtechnieken. Granen die in de Pacific Northwest-regio van de Palouse worden geteeld, worden al lang gekweekt met behulp van drooglandbouw.
Op een bepaald moment, een verscheidenheid aan gewassen werd geproduceerd met behulp van drooglandlandbouwmethoden. Zoals genoemd, er is een hernieuwde belangstelling voor droge landbouwgewassen. Er wordt onderzoek gedaan naar (en sommige boeren maken al gebruik van) droge teelt van droge bonen, meloenen, aardappelen, Squash, en tomaten.
Het kenmerk van droge landbouw is om de jaarlijkse regenval in de bodem op te slaan voor later gebruik. Om dit te doen, kies gewassen die geschikt zijn voor droge tot droge omstandigheden en voor vroegrijpe en dwerg- of minicultivars.
Pas de grond twee keer per jaar aan met veel verouderd organisch materiaal en graaf de grond dubbel om deze in de herfst los te maken en te beluchten. Bewerk de grond na elke regenbui licht, zelfs om korstvorming te voorkomen.
Ruimteplanten verder uit elkaar dan normaal en, wanneer nodig, dunne planten als ze 2,5-5 cm hoog zijn. Onkruid en mulch rond planten om vocht vast te houden, stoot onkruid af, en houd de wortels koel.
Droge landbouw betekent niet dat er geen water wordt gebruikt. Als er water nodig is, gebruik indien mogelijk regen die wordt opgevangen uit regengoten. Geef diep en zelden water met behulp van druppelirrigatie of een soaker-slang.
Stof of vuilmulch om het droogproces van de grond te verstoren. Dit betekent dat je de grond ongeveer 5 tot 7,6 cm diep moet bewerken, waardoor er geen vocht verloren gaat via verdamping. Stofmulch na regen of water wanneer de grond vochtig is.
Na de oogst, laat de restanten van het geoogste gewas achter (stoppelmulch) of plant een levende groenbemester. Stoppelmulch zorgt ervoor dat de grond niet uitdroogt door wind en zon. Alleen stoppelmulch als u niet van plan bent een gewas van hetzelfde lid van de stoppelgewasfamilie te planten, anders wordt ziekte bevorderd.
als laatste, sommige boeren ruimen braak op, wat een methode is om regenwater op te slaan. Dit betekent dat er een jaar lang geen gewas wordt geplant. Het enige dat overblijft is stoppelmulch. In veel regio's, heldere of zomerse braaklegging wordt om de twee jaar gedaan en kan tot 70 procent van de regenval opvangen.