Welkom bij
Moderne landbouw
!
Gewasrotatie is een landbouwpraktijk die al eeuwenlang door boeren wordt toegepast. Het wordt gedefinieerd als het opzettelijk achtereenvolgens in verschillende seizoenen planten van verschillende soorten gewassen op verschillende delen van het land. Dit systeem geeft boeren het recht om hun bedrijf in een bepaald seizoen een pauze te gunnen, zodat het land kan verjongen voor het volgende seizoen. Door vruchtwisseling kunnen we ook vee in de praktijk integreren.
Boeren voerden eeuwenlang vruchtwisseling uit, zonder de wetenschappelijke gegevens of bewijzen om het succes ervan te ondersteunen. Ze hadden er niet eens een specifieke term voor. Dit betekende dat ze geen idee hadden van de impact die het kan hebben op het milieu.
Met vruchtwisseling, het gewas dat een bepaalde voedingsstof uit de grond haalt, zorgt ervoor dat die voedingsstof opnieuw in de grond wordt aangevuld wanneer volgend seizoen een ander gewas wordt geplant. Het helpt de ophoping van ziekteverwekkers en plagen in de bodem te verminderen, die vaak voorkomt wanneer één soort continu wordt geoogst (monocultuurlandbouw). Gewasrotatie kan ook de bodemstructuur en vruchtbaarheid verbeteren.
Het drieveldensysteem is een regime dat wordt toegepast in het vruchtwisselingssysteem. Het wordt al sinds de middeleeuwen gebruikt. Dankzij het systeem met drie velden kunnen boeren meer gewassen planten en zo de productie verhogen.
Laat me je een voorbeeld van vruchtwisseling om het beter voor je te maken!
Het land is verdeeld in drie grote velden; een voor aanplant in de herfst met wintertarwe of rogge:het tweede veld werd beplant met gewassen zoals erwten, linzen, of bonen en het derde veld bleef onbeplant. Dit laatste veld zal spoedig overwoekerd zijn, zodat het vee op de velden kan grazen.
Bijgevolg, u kunt het systeem met drie velden op één veld gebruiken zoals je moestuin . Hier ga je één voor één planten en dan de volgende in rotatie vanuit het drieveldensysteem.
Lees de juiste gids over het plannen van 3-velds vruchtwisseling in uw achtertuin aan het einde van dit artikel, Blijf kijken!
Hun uitwerpselen zorgden voor de bemesting van de grond van het veld, zodat het zijn voedingsstoffen kan herwinnen. Rotaties van de gewassen werden jaarlijks gedaan, wat betekent dat twee van de drie velden elk jaar zouden worden aangeplant, wat betekende dat elk veld twee keer in de drie jaar zou worden gecultiveerd.
Vóór de introductie van het drieveldensysteem, de twee-veld systeem werd gebruikt, waarbij het ene land werd geplant en het andere land braak. Met de stijgende vraag naar landbouwproducten en meer gewassen beschikbaar om te verkopen; mensen verschoven van het tweeveldensysteem naar het drieveldensysteem om de landproductiviteit te verhogen.
Als een boer ervoor kiest om hetzelfde gewas herhaaldelijk te planten, de bodem kan uitgeput raken van specifieke voedingsstoffen. Door vruchtwisseling kunnen elk seizoen verschillende soorten gewassen worden geplant. Elk gewas heeft een andere voedingsbehoefte, en om het te vervullen, ze halen die bepaalde voedingsstof uit de bodem.
Dit vermindert de belasting van een enkele voedingsstof in de bodem, voorkomen dat het een tekort aan die bepaalde voedingsstof krijgt, omdat een ander gewas wordt geplant met verschillende voedingsbehoeften. Dit verhoogt uiteindelijk de vruchtbaarheid van de bodem, omdat het in elk seizoen een uitgebalanceerde hoeveelheid voedingsstoffen bevat, omdat het voldoende tijd heeft en minder last heeft om bepaalde voedingsstoffen aan te vullen.
Gewasrotatie helpt ook om de organische stof van de bodem te vergroten, die wordt achtergelaten door micro-organismen die in verschillende soorten geplante gewassen worden aangetroffen. Dieren die grazen op onbeplante graslanden scheiden mest uit die als natuurlijke meststof voor de bodem kan dienen en deze klaarmaken voor volgend seizoen.
Gewasrotatie verhoogt de productiviteit van het land door een enkele seizoensoogst. Het zorgt niet alleen voor een andere variëteit aan gewassen door de integratie van verschillende soorten gewassen, maar het is een algemene premieoogst.
De beschikbaarheid van verschillende voedingsstoffen uit de bodem helpt om de planten voldoende voeding te geven en een hoge opbrengst te garanderen. Boeren moeten echt vruchtwisseling overwegen als ze beginnen te voelen dat hun land geen gewassen produceert met voldoende opbrengsten. Deze laten verder zien hoe gunstig vruchtwisseling is, omdat het weer leven in het veld brengt, dat mogelijk een daling van de productiviteit heeft gezien.
Zoals eerder gezegd, vruchtwisseling maakt het mogelijk om voedingsstoffen aan te vullen zonder dat er meststoffen op de grond nodig zijn. Door het land een seizoen te laten rusten, kan de bodem waardevolle voedingsstoffen regenereren die eerder door de gewassen waren opgenomen.
Door de aanplant van gewassen zoals peulvruchten kan stikstof in de bodem worden gefixeerd door de aanwezigheid van stikstofbindende bacteriën in hun wortels. Verschillende soorten gewassen kunnen verschillende voedingsstoffen opnemen, op basis van hun fysiologische behoeften. Weten welk type plant na elke rotatie moet worden gekweekt en wat de vereiste van die plant is, is essentieel voor het succesvol uitvoeren van dagbladrotatie.
Bodemerosie voert het grootste deel van de bovengrond weg door wind of water. Planten (zoals bodembedekkers) verankeren de bovengrond via hun wortels, bodemerosie te voorkomen. Het planten van bodembedekkers of kruipende planten helpt bodemerosie te voorkomen door de grond voldoende bodembedekking te geven en laat het land in de tussentijd rusten Gewasrotatie helpt bij het verminderen van de impact van regenval op de bodem en algemene erosie door water. Bomen die naast gewassen worden geplant, zorgen voor een betere preventie van bodemerosie.
Het voorkomen van bodemerosie helpt ook in grote mate bij het verminderen van culturele eutrofiëring van nabijgelegen waterlichamen.
Als dezelfde planten worden geplant, opnieuw en opnieuw, waardoor herhaaldelijk meerdere vergelijkbare pathogenen kunnen worden geproduceerd. Gewasrotatie helpt deze pathogene belasting op het veld te verminderen, omdat het de levenscyclus van plagen onderschept door het niet keer op keer dezelfde habitat (dezelfde gewassen) te bieden.
Een boer moet zich bewust zijn van de verschillende plagen en ziekten die zijn/haar gewassen kunnen aantasten en uiteindelijk de productiviteit van het land kunnen verminderen. Gewasrotatie verlaagt het risico op plagen en stelt boeren in staat gewassen te verbouwen zonder gebruik te maken van chemische bestrijdingsmiddelen die schadelijk zijn voor het milieu.
Gewasrotatie helpt de hoeveelheid onkruid op het veld onder controle te houden, vooral door de omstandigheden op het land te handhaven die de vermenigvuldiging van onkruid beperken en verminderen. Dit betekent dat vruchtwisselingen fungeren als massacontrole voor onkruid dat concurreert met de gewassen die worden geplant (een constante overlast voor boeren). Op de lange termijn zal boeren hoeven geen grondbewerking meer te gebruiken.
Er is een verminderde verdichting van de grond bij het uitvoeren van vruchtwisseling, wat de fysieke toestand van de grond verbetert. Dit is een groot voordeel omdat het bodemcondities mogelijk maakt waarin een goede zaadontkieming en wortelgroei kan plaatsvinden. Gewasrotatie helpt bij bodemprocessen zoals waterinfiltratie en beluchting die allemaal grote voordelen zijn voor uw gewassen en de algehele samenstelling van de bodem.
Het constante gebruik van meststoffen om de vruchtbaarheid van de gewassen te behouden, het gebruik van pesticiden, en het gebruik van grondbewerking; ze blijken allemaal een bron van vervuiling te zijn. Vruchtwisseling vermindert het gebruik van dit alles en helpt zo het milieu te verbeteren. Gewasrotatie verhoogt op natuurlijke wijze de bodemvruchtbaarheid, vermindert de populatie van onkruid en ongedierte op de landbouwgrond. Dit voorkomt het gebruik van synthetische chemische meststoffen, pesticiden en herbiciden die een bron van vervuiling kunnen zijn en ook verschillende gezondheidsproblemen voor de boeren kunnen veroorzaken.
Elk seizoen andere gewassen planten betekent hogere investeringen in het kopen van verschillende zaden voor verschillende soorten gewassen. Er is geen garantie op succes in deze praktijk en het kan uiteindelijk een nadelig verlies voor de boer worden.
Plagen of ziekten die specifiek zijn voor één gewas, kunnen het hele veld in één seizoen besmetten. Soms voldoet de opbrengst niet aan de gewenste verwachtingen van de boer. En als het de enige plant is die ze dat seizoen hebben geplant, de boer zal zijn kosten niet kunnen dekken.
Voor het succes van vruchtwisseling, elk seizoen moeten verschillende gewassen worden geplant. Dit voorkomt dat de boer zich specialiseert in een specifiek gewas. De boer is misschien niet in staat om gedurende een lange periode een enkel gewas op grote schaal te produceren vanwege de gevolgen die het kan hebben voor de bodem.
Omdat de boer niet de specialiteit heeft in een bepaald gewas, hij kan mogelijk geen hoge opbrengsten van dat gewas produceren. Gewasdiversificatie vereist investeringen in verschillende planttechnieken voor elk uniek gewas, dit kost tijd en geld omdat verschillende gewassen een andere hoeveelheid tijd en aandacht vergen.
Als het vruchtwisselingssysteem niet goed wordt geïmplementeerd, het kan uiteindelijk meer kwaad dan goed doen. Men moet hebben volledige technische kennis en vaardigheid over vruchtwisseling voordat ze het op hun boerderij implementeren.
Experimenteren moet worden vermeden bij vruchtwisseling. Boeren moeten de kennis hebben om te weten welk gewas wanneer geplant moet worden, evenals welk gewas daarna moet worden geplant. Als hetzelfde gewas wordt geplant na een ander gewas dat dezelfde voedingsstof heeft gebruikt, de nutriëntenuitputting zal dan nog verergeren. Dus gebrek aan goede kennis, techniek, en de uitvoering ervan kan ertoe leiden dat de landbouwer aanzienlijke verliezen lijdt.
Bepaalde klimaten en regio's zijn misschien geen voorstander van vruchtwisseling. Monocultuur kan in die regio de voorkeur hebben, omdat bepaalde gewassen niet goed kunnen groeien in specifieke grondsoorten en klimaat.
U kunt ervoor kiezen om vruchtwisseling in uw eigen tuin uit te voeren. Vruchtwisseling voor groenten kan op basis van groentesoorten die je teelt. Groentegewassen in dezelfde plantenfamilie moeten minstens een jaar in hetzelfde gebied van uw tuin worden vermeden.
Bijvoorbeeld; aubergine, aardappelen, tomaten, en paprika's behoren tot dezelfde familie en mogen daarom het volgende jaar niet in hetzelfde gebied worden geplant.
Vruchtwisselingen variëren in de mate van complexiteit. Het kan simpelweg gaan om het jaarlijks wisselen van de groentelocaties, of kan met een beetje complexiteit worden gedaan door gewasbedekking / groenbemester te gebruiken en delen van een tuin een paar maanden te laten rusten zonder enige beplanting.
Gewasbedekker/groenbemester moet vooraf worden geplant, na of zelfs bij het plaatsen van een groentegewas om de bodemvruchtbaarheid te verbeteren en ook problemen als drainage, bodemerosie en houden voedingsstoffen in de bodem vast.
Het is niet ideaal om een gebied braak te laten liggen omdat het vatbaarder is voor erosie; Ik heb liever dat je dekgewassen/groenbemesters plant. Wat nog zorgwekkender is, is dat, het verlaten van een gebied zonder beplanting kan leiden tot de vorming van onkruid dat voedingsstoffen kan uitspoelen en problemen kan veroorzaken voor de toekomstige groenteproductie.
Om vruchtwisseling zeer effectief te laten zijn, plant een gebied met groenten of bodembedekkers/groenbemesters van dezelfde plantenfamilie niet vaker dan eens in de 3-4 jaar. Het uitzetten van vruchtwisselingsgebieden is meestal moeilijk te realiseren in een kleine tuin, maar zelfs de veranderende plantenfamilies die van jaar tot jaar in een tuin worden gekweekt, zijn nuttig bij het vermijden van insecten, ongedierte, en andere ziekten.
