Door voedsel overgedragen ziekten &globaal scenario:
Elk jaar kan tot 30% van de bevolking in geïndustrialiseerde landen worden getroffen door door voedsel overgedragen ziekten en de problemen zullen waarschijnlijk nog ernstiger zijn in ontwikkelingslanden. De wereldwijde incidentie van door voedsel overgedragen ziekten is moeilijk in te schatten, maar in 2005 werd geschat dat 2,2 miljoen mensen, waaronder 1,8 miljoen kinderen stierven aan diarreeziekten. Microbiologische gevaren vertegenwoordigen 93% van de incidenten van door voedsel overgedragen ziekten en zijn de grootste problemen, niet alleen in ontwikkelingslanden, maar ook in ontwikkelde landen.
Salmonella is een belangrijke oorzaak van door voedsel overgedragen ziekten bij mensen over de hele wereld en is een belangrijke oorzaak van morbiditeit en zelfs mortaliteit en bijgevolg van hoge economische verliezen (Foley en Lynne, 2008). Elk jaar wordt bijna 1 op de 10 mensen ziek en gaan 33 miljoen gezonde levensjaren verloren. CDC schat dat Salmonella ongeveer 1,2 miljoen ziekten veroorzaakt, 23, 000 ziekenhuisopnames, en 450 doden per jaar in de Verenigde Staten. Hoffmann et al (2013). schatte de totale economische last van door voedsel overgedragen salmonella in de Verenigde Staten in 2013 op $ 3,7 miljard. Volgens David Byrne, EU-commissaris voor Gezondheid en Consumentenbescherming, de kosten van door voedsel overgedragen salmonella alleen worden geschat op 2,8 miljard euro per jaar in alle EU-landen (Europese Commissie, 2003).
Hoewel veel voedingsmiddelen Salmonella bevatten, rauw vlees, gevogelte, eieren, melk, en zuivelproducten worden vaak geïmpliceerd als infectiebronnen (Jones, 2011). Om deze reden, consumenten maken zich steeds meer zorgen over Salmonella-besmettingen in hun voedsel. Met uitzondering van Salmonella gallinarum (S. gallinarum) en Salmonella pullorum (S. pullorum) zijn er verschillende serotypes van Salmonella die zowel mensen als pluimvee infecteren en bij de consument infecties kunnen veroorzaken via de voedselketen.
Er zijn veel bronnen van salmonellabesmetting bij dieren, inclusief voer en voeringrediënten zoals zaden en granen (Sanchez et al., 2002). Het beheersen van de besmetting via voer is van het grootste belang om de incidentie bij dieren en vervolgens bij mensen te verminderen
Prevalentie van Salmonella-besmetting in diervoeders en diervoederingrediënten in India:
Afgezien van verticale transmissie, een van de mogelijke toegangsroutes van Salmonella-infectie naar de diergezondheid is diervoeder en diervoederingrediënten. Het ligt voor de hand om andere Enterobacteriaceae zoals E. coli samen met Salmonella in voer en ingrediënten te krijgen. Salmonellabesmetting is in verband gebracht met een verhoogd indicatororganisme zoals Enterobacteriaceae-tellingen (Jones, 2011). Enterobacteriaceae-getallen hoger dan 104 kve/g in onbewerkte diervoeders en hoger dan 102 kve/g in verwerkte diervoeders kunnen een indicator zijn van de aanwezigheid van salmonella (Jones en Richardson, 2004).
Het werd gevonden door middel van een diervoederonderzoek van april 2020 tot maart 2021 in India, ongeveer 3% van de geteste monsters had een besmetting met Salmonella. Enkele van de monsters uit Noord, Zuid- en West-India waren Salmonella-positief. Gegevens tonen de prevalentie van positieve monsters in de periode na de moesson. Dit is meestal de periode waarin voerhygiëne minder serieus wordt genomen. Vochtoptimalisatie plus niet-gebruikte voederhygiëneproducten gezien het optimale vochtpercentage in het voer kan in praktische zin een mogelijke oorzaak zijn van inferieure hygiëne.
Strategieën om Salmonella-besmetting en -overdracht via voer te beheersen:
Voer is een "belangrijke bron van overdracht" van Salmonella naar commerciële boerderijen genoemd. In verschillende onderzoeken is bewezen dat wanneer voerkwaliteitsmanagementsystemen gebaseerd op HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Point), GMP (Good Manufacturing Practice) en Good Hygiene Practices, werden geïmplementeerd in alle diervoederfabrieken in het onderzoek, Het aantal gevallen van Salmonella-uitbraak op pluimveebedrijven wordt aanzienlijk verminderd. Goede productiepraktijken, inclusief operationele procedures, zijn gericht op het produceren van diervoeder dat veilig en van constante kwaliteit is. Een belangrijk element van voederveiligheid is het produceren van voer dat microbiologisch veilig is en wordt geproduceerd in een gebouw waar het voerhygiënebeheersysteem aanwezig is. Het programma ter bestrijding van salmonella is bedoeld om voer te produceren dat vrij is van alle salmonella's. Gevarenanalyse en bepaling van kritische controlepunten zijn nodig om systematisch te identificeren, analyseren en controleren. Er zijn vier essentiële elementen van een salmonellabestrijdingsprogramma gedefinieerd als;
1. Strenge beleid voor de aankoop van grondstoffen
2. Strikte toeleveringsketen
3. Sanitaire voorzieningen en reiniging van de productiefaciliteit
4. Goede productiepraktijken
1. Strikt beleid van aankoop van grondstoffen:
Het is algemeen bekend dat Salmonellae het voermaalsysteem kan binnendringen vanuit voeringrediënten en met insecten als vehikels voor de verspreiding van bacteriën. Tot op zekere hoogte conditionering tijdens de productie van pelletvoer, Salmonella wordt gedood. Terwijl bij maischvoer de kans op overdracht via het voer heel gewoon is. Beheersystemen voor leveranciers van diervoederingrediënten, waaronder monitoring van ingrediënten voor Total Enterobacteriaceae Counts (TEC) en Salmonella-tellingen zijn vereist.
Beoordeling van de leverancier in termen van inspectie van opslagruimte, controle en inspectie van grondstoffen, aftekenen van de goedgekeurde ingrediëntenspecificatie, zelfs de inspectie van de voertuigen op hygiëne en desinfectie maken deel uit van het managementsysteem voor leveranciers van diervoederingrediënten. Bovendien moet het leveringsproces worden gecertificeerd volgens het GMP- en HACCP-systeem
2. Strikte toeleveringsketen
In de hele toeleveringsketen zijn strenge inspecties en tests van het grootste belang. Op het ontvangstpunt, verifieer de documenten en vergelijk met goedgekeurde kwaliteitsmanagementparameters. Een programma voor aseptische bemonstering van diervoederingrediënten en van voertuigen is vereist om te bepalen waar microbiële besmetting en vermenigvuldiging plaatsvinden, zodat gerichte corrigerende en preventieve maatregelen kunnen worden genomen. Microbiologische kwaliteit, met name Totaal Enterobacteriaceae Tellingen (TEC) en Salmonella Tellingen zijn belangrijk. Aanvullend, monitoring van bestelwagens en hygiëne zijn ook nodig. Om deze bron van besmetting van diervoederingrediënten uit te sluiten, is een grondig programma voor de bestrijding van knaagdieren en wilde vogels vereist. Aanvullend, er zouden kwaliteitscontrolepunten moeten zijn voor chemische kwaliteit en voedingswaarden.
3. Sanitaire voorzieningen en reiniging van de productiefaciliteit
Deze stap is erg belangrijk wanneer het voer voornamelijk in beslagvorm is, aangezien er geen hittedodingsstap is. Dit vereist uitgebreide en effectieve hygiëneprocedures voor de maalderij om elk punt tijdens het maalproces droog en schoon te houden met minimale stofophoping.
Binnen en buiten de fabrieksschuur, er moet een goede waterafvoer zijn. Er mogen geen wateroverlast en daken zijn, plafonds en muren mogen geen water binnendringen. Onderhoud van de reinheid van de fabriek moet deel uitmaken van het GMP-programma van de fabriek. Hoewel regelmatige reinigingsprocedures moeten worden gepland, fysieke reiniging zou een normaal onderdeel moeten zijn van de dagelijkse werkfuncties, bijv. Gemorste diervoeders of diervoederingrediënten dienen onmiddellijk te worden opgeruimd om een goede ‘schoonmaakcultuur’ te bevorderen.
Stof bleek de belangrijkste bron voor besmetting van Salmonella en Enterobacteriaceae (Haggblom, 1994; Jones en Richardson, 2004). Daarom, het is erg belangrijk om stof in diervoederfabrieken vanaf het allereerste begin van de diervoederproductie te beheersen, d.w.z. van het losproces waar de grootste hoeveelheid stof wordt geproduceerd (Morita et al., 2006). Slijpers, mixers, lift benen, transportbanden, pelletscalpers zijn extra punten van stofvorming die moeten worden gecontroleerd binnen de voerfabrieken (McDaniel, 2005). Goed luchtcirculatiesysteem, stof controlerende cycloon, reiniging van apparatuur en hygiëne-audits moeten de vaste praktijk zijn in diervoederfabrieken.
Productie afval, opgeslagen ongebruikt vet en afgedankte grondstoffen in fabrieken zijn de broedplaats van bacteriën en schimmels. Het potentiële risico moet worden beoordeeld en moet op de juiste manier worden verwijderd. Algemene ventilatie en regelmatige ongediertebestrijding moeten worden uitgevoerd. Plagen zoals meelwormen zijn de mogelijke bron van overdracht van Salmonella-infecties
4. Vochtbeheersing en voersanering:
In de laatste voeding, vocht mag niet minder of meer zijn dan 11,5 tot 12%. Dit is het optimale vochtpercentage voor een betere voedingswaarde en een hygiënische voerproductie. Een hoger vochtgehalte nodigt uit tot groei van microben en vervolgens gaat de kwaliteit achteruit. Een laag vochtgehalte kan leiden tot krimp van het voer en de fabrieksopbrengst, waardoor de prestaties van de dieren worden beïnvloed. Vochtoptimalisatie is inmiddels een ingeburgerd concept in de voerproductie. Samen met vochtbeheersing, het gebruik van mengsels van organische zuren in voer kan de voerhygiëne verbeteren en de overdracht van ziekteverwekkers zoals Salmonella spp en andere enterobacteriaceae controleren. Bovendien, het binnendringen van Salmonella in de voedselketen kan worden gecontroleerd, wat resulteert in de productie van veilig voedsel door de voederhygiëne te verbeteren.
Conclusie:
Door voedsel overgedragen ziekten kunnen worden voorkomen door strikte goede productiepraktijken toe te passen. Volgens de FAMI-QS-code is de implementatie en het beheer van het voederveiligheidsbeheersysteem van essentieel belang om de overdracht van ziekten bij vee en vervolgens het voorkomen van door voedsel overgedragen ziekten bij mensen te verminderen.
Verwijzing :
1. Tomicisch, Z., Cabarkapa, L., Colovi, R., Duragic, O., Tomicisch, R. (2019). Salmonella in de diervoederindustrie:problemen en mogelijke oplossingen. Tijdschrift voor agronomie, Technologie en Engineering Management, vol. 2(1):130-137 2. Foley, SL, Lynne, BEN. (2008). Voedseldiergerelateerde Salmonella-uitdagingen:pathogeniteit en antimicrobiële resistentie. Tijdschrift voor dierenwetenschap, 2008 april;86(14 suppl):E173-87
