Voedingswaarden zijn belangrijk voor voedingsdeskundigen in termen van ingrediëntenkeuze. Typisch, de focus ligt op de samenstelling van binnenkomende ingrediënten in termen van factoren zoals vocht, ruw eiwit, vet, vezel, en as. Echter, we kunnen niet alleen rekening houden met hoeveelheden bij het selecteren van ingrediënten. In plaats daarvan, biologische beschikbaarheid van voedingsstoffen, inclusief metaboliseerbare energie, verteerbare aminozuren, vetzuren, beschikbare fosfor, en andere voedingswaarden moeten worden overwogen. Veel referenties kunnen als richtwaarden worden gebruikt (Institut National de la Recherche Agronomique [INRA], Braziliaanse tabellen voor pluimvee en varkens).
De voedingsmatrix is erg belangrijk voor de voerformulering. De precisie en nauwkeurigheid van de analyses zullen bijgevolg de structuur beïnvloeden, kosten, en chemische samenstelling van het voer. De voedingsmatrix van elk ingrediënt kan worden beïnvloed door het seizoen, bron, en bewaartijd. Bijvoorbeeld, het zetmeelgehalte in cassave gaat verloren tijdens opslag. Hoe langer de bewaartijd, hoe meer cassavezetmeel en energie er verloren gaat. Daarom, voedingsmatrices van elk ingrediënt moeten regelmatig worden geëvalueerd en gescheiden door bronnen.
Antinutritionele factoren zijn verbindingen die de opname en het metabolisme van voedingsstoffen kunnen onderbreken en de gezondheid negatief kunnen beïnvloeden. Anti-nutritionele factoren zijn te vinden in een verscheidenheid aan ingrediënten (tabel 1). Hun nadelige gevolgen kunnen worden verlicht door fysieke, chemisch, en/of biologische processen. De beperkte opname van ingrediënten is een andere optie om het risico op antinutritionele factoren te verminderen.
Anti-voedingsfactoren
Ingrediënt bron
Nadelig effect
verlichting methode:
proteaseremmer
Sojameel
Beschikbaarheid van aminozuren en hypertrofie van de alvleesklier
Warmte
Saponine
Wolvin, zonnebloem maaltijd, luzerne
Verminderde voeropname
Inclusiebeperking
Fytinezuur
Plantenmeel
Verminderd gebruik van mineralen
fytase
Glucosinolaat
Koolzaad
Depressieve synthese van schildklierhormoon (T3 en T4)
Genetische verbetering en inclusiebeperking
Gossypol
Katoenzaadmeel
Verminderde voeropname en lichaamsgewicht
Genetische verbetering en inclusiebeperking
hemagglutinine
sojameel, peulvrucht zaden
Ontsteking van de darmen, nieren, en schildklier
Warmte
cyanogeen
Cassave, sorghum
Slechte groei en voerefficiëntie
Verdamping en inclusiebeperking
Antivitamine
sojameel, maïs, lijnzaad maaltijd, katoenzaadmeel
Verminderde beschikbaarheid van vitamine
Warmte- en waterwinning
Vraag en aanbod beïnvloeden de voerkosten. Het voldoende aanbod van ingrediënten moet worden overwogen voordat de kosten en voedingswaarde worden beoordeeld. Over het algemeen, het aanbod van ingrediënten en de prijs variëren afhankelijk van het seizoen. In sommige gevallen, het is noodzakelijk om een goedkoper alternatief te vinden om een duurder ingrediënt te vervangen zonder nadelige effecten op de prestaties van vleeskuikens. Bijvoorbeeld, sojameel kan gedeeltelijk worden vervangen door andere alternatieve eiwitbronnen zoals canola en koolzaad.
Enzymtoepassing wordt veel gebruikt in de productie van vleeskuikenvoer. Het kan de effecten van antinutritionele factoren verlichten en de voerkosten verlagen door voedingsstoffen uit de voermatrices vrij te maken. Enzymtoepassingen hebben veel voordelen voor vleeskuikens. Echter, sommige enzymen tolereren mogelijk geen warmtebehandeling tijdens het productieproces. Hoewel post-pellet vloeibare applicatiesystemen kunnen worden gebruikt om warmtegevoeligheid te omzeilen, de enzymterugwinning en uniformiteit in het uiteindelijke voer moeten regelmatig worden gecontroleerd.
Relatieve waarde (RV) is het enige hulpmiddel dat de voedingswaarde van ingrediënten kan bepalen door standaardvoedingsstoffen zoals ruw eiwit, verteerbare aminozuren, metaboliseerbare energie, of beschikbare fosfor onder ingrediëntenbronnen. Deze waarde houdt geen rekening met het opnameniveau. Het kan worden berekend en uitgedrukt in een kosten-per-nutriënteenheid (tabel 2).
Ingrediënt
Nutriëntengehalte
Prijs/metrische ton
RV ($/voedingseenheid)
Energiebron
- Tarwe
3, 441 kcal/kg
3, 107 kcal/kg
150
186
$ 4,35/100 kcal
$ 5,99 / 100 kcal
Eiwitbron
- Koolzaad
48% CP
35% CP
585
303
$ 12,19/CP
$ 8,65 / CP
Fosforbron
- DCP
17% AvP
14% AvP
360
320
$ 21/AvP
$ 22/AvP
Voederveiligheid is een belangrijk criterium bij de ingrediëntenkeuze. Diervoederingrediënten moeten van veilige bronnen zijn. Om het risico op contaminatie van vleeskuikenvoer te verminderen, voederveiligheidsbeoordelingen met testen en audits zijn verstandig. De gevaren in diervoederingrediënten zijn enigszins afhankelijk van de ingrediëntenbronnen en verwerkingstypes. Gevaren van ingrediënten kunnen worden ingedeeld in 3 hoofdgroepen:chemisch, biologisch, en fysiek. De belangrijkste chemische gevaren zijn onder meer pesticiden, zware metalen, dioxines, melamine, en antibioticaresiduen. Pesticiden worden voornamelijk gecontroleerd in graanproducten, terwijl zware metalen problemen zijn die verband houden met minerale bronnen. Microben vormen biologische gevaren die gezondheidsproblemen bij vleeskuikens kunnen veroorzaken en omvatten bacteriën, in de eerste plaats Salmonella , evenals schimmels die mycotoxinen kunnen produceren. De laatste groep, fysieke gevaren, zijn verontreinigingen zoals plastic, glas, of metaal. Binnen procesinterventies (magneten) en laboratoriumanalyses kunnen fysieke gevaren worden gedetecteerd (Tabel 3).
ingrediënten
biologisch
Fysiek
Chemisch
Maïs, sorghum
Mycotoxine
Zand, plastic, hout
Pesticiden
Dieren producten
Salmonella
Zand
Melamine
Plantaardige eiwitten
Mycotoxine
Plastic, hout
Pesticiden,
melamine
Cassave
Mycotoxine
Zand, hout
Waterstofcyanide (HCN)
Fosfaat bronnen, kalksteen
-
-
Zware metalen, dioxines
Oliën
-
-
Pesticiden, dioxines
Om de gevaren te minimaliseren, moeten methoden en normen voor kwaliteitsborging (QA) worden gebruikt voor de selectie van ingrediënten. Het QA-proces begint bij de inkoop van ingrediënten door normen vast te stellen en kwaliteitscontroles van ingrediënten uit te voeren bij de receptie in diervoederfabrieken. De inspectie van ingrediënten moet plaatsvinden om ervoor te zorgen dat alle nieuw binnengekomen ingrediënten veilig kunnen worden gebruikt in de productie van vleeskuikenvoer. De bemonstering en analyse moeten rigide en nauwkeurig zijn. De bemonstering moet geschikt zijn voor het volume en de aard van de ingrediënten, en methodologie moeten geschikt zijn voor de ingrediënten. Aanvullend, een monitoringprogramma moet efficiënt gepland en geschikt zijn.
De voederveiligheid moet voldoen aan de regelgevende instanties. Daarom, de nationale en internationale regelgeving moeten worden beschouwd als criteria voor de selectie van ingrediënten, met name export- en importeisen. Regelgevende criteria zijn onder meer verboden ingrediënten, veiligheidsniveaus van ingrediënten, en contaminanten die betrekking hebben op voedselveiligheid. Verschillende landen hebben verschillende beperkingsniveaus en voorschriften. Bijvoorbeeld, dierlijk eiwit in vleeskuikenvoer is verboden voor gebruik in koppels die worden gehouden voor vlees dat wordt geëxporteerd naar de Europese Unie.
Ingrediënten hebben ook invloed op de prestaties van de voermolen en de kwaliteit van de pellets. Het variërende gehalte en type zetmeel in ingrediënten vereisen verschillende niveaus van conditionering om gelatinering te bereiken. Bovendien, verschillende insluitsels van zetmeelrijke ingrediënten vereisen specifieke kleurstoffen om een optimale korrel te extruderen met behoud van een optimale productiecapaciteit. Andere factoren die de kwaliteit van de pellets en de verwerking van voer kunnen beïnvloeden, zijn het vet- en vezelgehalte in ingrediënten. Vet is een noodzakelijke voedingsstof, maar fungeert ook als vochtbarrière. Bijgevolg, stoom kan niet worden overgebracht om de optimale gelatine te maken. Vezels kunnen de capaciteit van het voedermolenproces verminderen en kunnen slijtage van de apparatuur veroorzaken vanwege de schurende eigenschappen.
Ingrediëntenselectie is een belangrijk proces voor de productie van vleeskuikenvoer. Overwegingen moeten de kosten omvatten, kwaliteit, en veiligheid van de ingrediënten. Een solide QA-programma is de sleutel tot een consistente levering van hoogwaardige ingrediënten. Gezien het belang van voer voor hoge productieprestaties, het is duidelijk dat goed presterende koppels hoogwaardige voeringrediënten nodig hebben.