Iedereen die van het land en het landschap houdt, vreest voor de toekomst van de planeet. Maar als kleine kinderen opgroeien met liefde en begrip voor groeiende dingen en een toenemend besef van het verschil dat ze kunnen maken, dan denk ik dat we hoop hebben.
Mijn opa leek van plan te zijn dat ik zou genieten van de uren die ik met hem doorbracht in zijn volkstuin. Die tijd zou kort genoeg zijn - hij stierf toen ik nog maar acht jaar oud was. Maar mijn bezoeken aan zijn pleister in die jaren waren genoeg om me ervan te overtuigen dat dit was wat ik met mijn leven wilde doen.
Nu heb ik zelf kleinkinderen. Toen de eerste lang duurde, droomde ik ervan hem ervaringen te geven zoals mijn grootvader mij gaf. Maar ik was bang dat mijn eigen passie hem zou overweldigen en hem zou afschrikken. Ik was zo voorzichtig geweest met mijn dochters, ervoor gezorgd dat ze tijd buiten doorbrachten, maar ervoor gezorgd dat ik ze niet met een stuk grond belastte totdat ze erom vroegen (wat ze elk voorjaar deden ... en de interesse duurde misschien drie weken voordat andere afleidingen hebben ze omgeleid). Ik probeerde geen Latijnse namen te spuien of ze dingen te laten doen die ze niet leuk vonden. Als gevolg hiervan heb ik mijn rol als tuinman waarschijnlijk onderschat in plaats van ze op te dringen. Dat gezegd hebbende, nu ze zijn opgegroeid met hun eigen kinderen, genieten ze allebei van een tuin - en het handige feit dat hun vader er een beetje van weet en bij de hand is met advies en, af en toe, arbeid als dat nodig is. Dus misschien heb ik het toch niet zo slecht gedaan.
Alle vier mijn kleinkinderen zijn graag buiten, ongeacht het weer. We trekken onze laarzen aan en controleren of de kippen eieren hebben gelegd, plukken frambozen en aardbeien en rollen de heuvel af die we in de hoek van de bloemenweide hebben gemaakt.
Ongeveer een jaar geleden vertelde de oudste me dat hij groenten wilde verbouwen. We zaaiden radijs, sla, erwten, bonen, wortelen en suikermaïs. Later hebben we tomaten geplant. Ik liet instructies achter en beantwoordde vragen in de loop van de weken. Ze zorgden voor hen, en de pure vreugde die ze ervoeren toen ze hun eerste radijs oogstten – en aten – maakte het een emotioneel moment, zowel voor henzelf als voor hun opa.
Meer over tuinieren met kinderen:
Ontdek hieronder mijn tips om kinderen te laten tuinieren.
Het maakt niet uit als ze niets constructiefs doen. Laat ze omgaan met wormen, laat ze zien dat spinnen, wespen en bijen geweldig zijn en ze waarschijnlijk geen kwaad zullen doen. Zoek naar pissebedden en houd slakkenraces! Wildlife moet worden gekoesterd en is eindeloos fascinerend.
Begin op kleine schaal. Als het stuk grond te groot is, of onder een boom op een schaduwrijke plek vol wortels waar niets wil groeien, zullen kinderen begrijpelijkerwijs afgeschrikt worden. Laat ze de dingen die ze graag eten (het verbaasde me dat die van mij radijsjes zijn!) op de beste plek in je tuin kweken.
Kinderen zullen versteld staan van de hoeveelheid dieren in het wild die een vijver bezoeken, van vijverschaatsers en waterschippers tot libellen, kikkers, padden en salamanders. Laat ze vissen met een net en kijk wat ze kunnen vangen. Maak een klein vivarium om kikkertjes van dichtbij te kweken. Zelfs een kleine containervijver is voldoende - leer kinderen hoe ze veilig rond vijvers kunnen zijn en houd toezicht als ze eromheen spelen.
Richt een vogelvoederstation in voor de winter, waar kinderen kunnen zien wat er aan de hand is. Met een kleine verrekijker kunnen ze vanuit huis meekijken. Zet op tijd voor de lente wat nestkasten op, en als je de kosten kunt oplopen, koop er dan een met een ingebouwde interne camera. Zij – en jij – zullen zeker geboeid zijn.
Cactussen en vetplanten doen het het beste bij fel licht en kunnen goed tegen verwaarlozing - het is tenslotte gemakkelijk om kamerplanten water te geven als je huiswerk en andere afleiding hebt. De verzamelbug kan kinderen aanmoedigen om meer toe te voegen - en de grootouders zullen nooit een tekort hebben aan ideeën voor cadeaus!
Moedig de school van uw kinderen aan om deel te nemen aan de RHS-campagne voor schooltuinieren. Elke school in het land moet zich bewust zijn van het belang van de natuur en de cruciale rol die groeiende dingen kunnen spelen in het nationale leerplan. Het is belangrijk!