Welkom bij
Moderne landbouw
!
Ik was een tijdje geleden aan het wandelen in de wei, toen de boer wees naar de paar schrale bomen die verspreid over zijn weilanden stonden. Ze waren bijna dood en het gras om hen heen was in de loop van een lange, hete zomer lang tot niets vertrapt. Deze bomen waren de enige verademing van de zon, en de kudde kroop altijd onder de een of twee bomen in hun weiland. Toen de boer vroeg wat hij moest doen, kreeg hij te horen dat er twee opties waren:veel meer bomen planten of degene die je hebt omhakken.
Ik weet niet wat die boer uiteindelijk met de bomen heeft gedaan, maar ik weet wel dat het veel gemakkelijker zou zijn geweest om van die bomen brandhout te maken dan om de rest van zijn weiland met nieuwe bomen te planten.
Ik kan je niet vertellen hoeveel grazers ik heb gesproken die vertellen dat ze altijd hebben gedroomd van bomen verspreid over hun boerderij, die mooie gevlekte schaduw werpen waar hun vee maar wilde. Het verhaal gaat meestal dat ze 10, 20 of 50 jaar geleden naar de boerderij zijn verhuisd met mooie dromen over het opzetten van rijen en rijen schaduwbomen. Maar hier zijn ze dan, 10 of 20 of 50 jaar later, en afgezien van de huilende kers die hun vrouw in de voortuin plantte, is die droom nog steeds niet meer dan een droom.
Hoe toegewijd een veehouder ook is aan het comfort van zijn kudde of het herstellen van de ecologie, er zijn twee echte barrières die het vestigen van bomen op welke schaal dan ook in uw grasgevoerde bedrijf in de weg staan. Die barrières zijn:de bomen beschermen en de bomen financieren.
In zekere zin is het beschermen van bomen al lang opgelost. U sluit gewoon het vee uit het gebied uit en u bent klaar om te gaan. Een veelgehoorde aanbeveling is om het vee af te schermen en het silvoweidegebied ongeveer 10 jaar te laten hooien voordat het vee weer binnenkomt. Als u denkt:"Dat klinkt niet praktisch op mijn boerderij", bent u niet de enige. Het wegnemen van grote stukken land uit de begrazing is een grote onderbreking van de boerderij. De kunst is om erachter te komen hoe bomen kunnen worden gevestigd zonder ingrijpende verandering van de manier waarop de boerderij wordt begraasd.
Ooit gehoord dat geld niet aan de bomen groeit? Nou, dat is verkeerd. Met 3D-beweiding wordt uw vee gezonder, beter gevoed en comfortabeler, wat leidt tot meer geld in uw portemonnee. Dat gezegd hebbende, die bomen die geld opleveren, hebben geld nodig om te planten, zodat ze u geld kunnen opleveren. Met andere woorden, bomen aanleggen kost geld, en veel bomen aanleggen is een echte investering.
Met deze twee barrières die groot opdoemen, begrijp je waarom we niet overal 3D-begrazing zien. Er zijn maar weinig boeren die ik ken die veel extra tijd of geld hebben om mee te spelen, en de lijst met taken op je gemiddelde boerderij zou een roman kunnen vullen. Het planten van bomen, met de hoge kosten vooraf en de lange wachttijd tot de terugkeer, staat gewoon nooit hoog genoeg op de prioriteitenlijst.
Bomen beschermen
Bij Crow &Berry gaat veel van ons werk naar het overwinnen van deze twee barrières. Op het gebied van boombescherming werken we samen met de Chesapeake Bay Foundation, met financiering van SARE (Sustainable Agriculture Research and Education), om verschillende ontwerpen voor boomschuilplaatsen uit te proberen, allemaal met als doel bomen te laten groeien in actieve weilanden. Naarmate we meer leren, zullen we delen wat we leren.
Financiering vinden
Aan de financieringskant verbinden we grazers die bomen willen met mensen die die bomen maar al te graag financieren. In veel gevallen zijn onze financieringspartners non-profitorganisaties die veel waarde hechten aan schoon water, de leefomgeving van vogels, koolstofvastlegging en al het goede dat bomen kunnen doen, maar geen thuis kunnen vinden voor de bomen die ze willen planten. Door boeren en financiers met elkaar te verbinden, ontstaat er een mooie synergie en kunnen graziers eindelijk die boomrijke dromen realiseren.
Bij Crow &Berry hebben we nog veel werk te doen. Het beschermen van bomen in actieve weilanden zal waarschijnlijk het gemakkelijkste deel blijken te zijn om op te lossen. Het financieringsgedeelte zal een tijdje fragmentarisch en een beetje onhandig zijn. Hoewel veel staten silvopasture kunnen financieren via NRCS, doen andere dat niet. Sommige grazers zullen ervoor kiezen om NRCS-contracten helemaal te vermijden, en werken liever samen met niet-gouvernementele groepen zoals non-profitorganisaties met natuurbehoud en geldschieters. Maar totdat er een staat van dienst is, kunnen die groepen aarzelen om aan boord te springen. En dan is er het feit dat er maar heel weinig demonstratielocaties zijn waar mensen kunnen lopen om echt te zien hoe je bomen kunt gebruiken in een grasgevoed bedrijf.
Ik ben er sterk van overtuigd dat silvopasture, net als graslandbouw, een belangrijke en groeiende rol gaat spelen in onze landschappen in de toekomst. De beweging van graslandbouw moest eerst plaatsvinden, anders zouden er geen weilanden zijn om op te waarderen tot bosweiden. Hoewel silvopasture nu niet overal is, wed ik dat je er de komende jaren steeds meer van zult zien.
Austin heeft zijn expertise in tal van artikelen gedeeld met de On Pasture-gemeenschap. Klik hier om alles tot nu toe te zien.
