Italiaans en eenjarig raaigras in teeltsystemen

• Italiaans raaigras is een krachtig tweejarig gras dat meestal wordt beheerd als een eenjarig gewas wanneer het wordt gebruikt als bodembedekker, metgezel of als voedergewas in noordelijke klimaten. De voerkwaliteit en het opbrengstpotentieel zijn buitengewoon als de juiste cultivars worden geselecteerd en intensief worden beheerd.
• Voor een snelle en consistente vestiging moeten raaigraszaden worden geplant aan de ondiepe kant van het dieptebereik van ¼ – ½ inch.
• Voor toepassingen van begeleidende gewassen met overblijvend grasland en hooigewassen, moet raaigras worden gezaaid met niet meer dan 2-4 pond per acre. Hogere tarieven kunnen de overblijvende grassen en peulvruchten overtreffen.
• Terwijl overleven in de winter mogelijk is als de temperaturen gematigd zijn en/of er voldoende sneeuw ligt, moet Italiaans raaigras worden beheerd als een jaarlijks voorjaar.
• Voor de productie van voordroogkuil moet raaigras vroeg in het voorjaar worden gezaaid met 25-40 pond per acre.

Jaargras en Italiaans raaigras krijgen de laatste tijd meer aandacht van boeren, universitaire onderzoekers en de landbouwindustrie. Primaire toepassingen voor dit gewas zijn onder meer:​​​​jaarlijks voordrooggewas, begeleidend gewas voor nieuwe zaailingen van overblijvende voedergewassen (dwz in plaats van haver), bodembedekkers, graslandverbetering en erosiebestrijding. Bij goed beheer zijn de opbrengst en kwaliteit van raaigras typisch zeer indrukwekkend. Zoals de meeste tools kan het, mits correct gebruikt, zeer winstgevend zijn; bij verkeerd gebruik kan deze soort economische schade aanrichten.

Vanwege de overeenkomsten en tussen deze grassen wordt in de rest van dit document de term 'raaigras' gebruikt, tenzij er belangrijke functionele onderscheidingen worden gemaakt.

Oorsprong en ecologie

Inheems in Zuid-Europa, worden eenjarig/Italiaans raaigras sinds de vroege koloniale tijd op verschillende manieren gebruikt in delen van Noord-Amerika. Deze grassen zijn goed aangepast aan koele klimaten met overvloedige regenval.

De bladeren van eenjarig/Italiaans raaigras zijn glanzend en over het algemeen breder dan Engels raaigras. Nauwkeurige inspectie onthult dat Italiaans raaigras omsluitende oorschelpen heeft (kleine aanhangsels die aan de bladkraag ontspringen en elk halverwege de stengel komen); en awns (kleine spikes) op de zaden. Engels raaigras heeft geen van deze kenmerken. Italiaans raaigras en Engels raaigras zijn genetisch voldoende vergelijkbaar om kruisbestuiving mogelijk te maken, wat resulteert in nakomelingen die intermediate worden genoemd raaigras.

Raaigrassen hebben een dicht, vezelig wortelstelsel en groeien over het algemeen goed in bodems variërend van een hoog zandgehalte tot zware klei en groeien optimaal wanneer de pH van de grond hoger is dan 5,7; het zal slapend worden in tijden van droogte. De lange geschiedenis van raaigras in de graslandbouw is te danken aan de hoge groeikracht van de zaailingen, de snelle vestiging, de respons op voedingsstoffen, de uitstekende kwaliteit van het voer en de aanpassing aan verschillende bodemomstandigheden.

Toepassingen voor raaigrassen in teeltsystemen

Door hun vermogen om hoge opbrengsten van hoogwaardig voer te produceren tegen relatief lage kosten, zijn raaigrassen een belangrijke onderdeel van zuivelteeltsystemen in Groot-Brittannië, delen van continentaal Europa, Nieuw-Zeeland en de gematigde streken van Australië. Ze worden steeds vaker gebruikt op Amerikaanse zuivelfabrieken.

De meest voorkomende toepassingen voor raaigras in Amerikaanse landbouwsystemen zijn als:

• voergewas met hoge opbrengst/kwaliteit
• companion crop (nurse crop)
• dekgewas
• het snel vestigen van soorten voor erosiebestrijding in verstoorde gebieden
• zeer smakelijk onderdeel van wildvoedselpercelen.

Raaigrassen worden ook gebruikt voor het verbeteren van oudere alfalfaopstanden, het opvullen van gaten in een beschadigde grasopstand, het planten ervan in 'opofferingsgebieden' en als vaste plant (via zelfuitzaaiend) gewas. Onderzoekers in Wisconsin hebben aangetoond dat Italiaans raaigras onder ideale omstandigheden en beheer wel 9 ton hoogwaardige droge stof per jaar kan opleveren. Aardappeltelers in Noord-Maine gebruiken steeds vaker echt Italiaans raaigras (geen zaadpluimen in het eerste jaar) in hun aardappel-gerstrotaties. Hoewel Italiaans raaigras niet erg geschikt is als bodembedekker na maïskuilvoer, bestaan ​​er andere bodembedekkerstoepassingen (zie Italiaans raaigras als combinatiegewas en bodembedekker).

Het vermogen om zich snel te vestigen en het dichte, vezelige wortelstelsel maken raaigras nuttig voor het verminderen van bodemerosie en het verminderen van nitraatverlies in de bodem, en heeft geleid tot een toename van het gebruik ervan als bodembedekker in de landbouw met rijgewassen neemt toe in delen van het land met mildere wintertemperaturen. Dit betekent niet dat Italiaans raaigras zeer geschikt is als bodembedekker voor maïskuilvoer in het grootste deel van het noordoosten van de VS, want dat is het niet. Net als graanrogge (ook wel herfstrogge of winterrogge genoemd), heeft Italiaans raaigras vernalisatie (blootstelling aan koud weer) nodig om de reproductieve groeifase in gang te zetten. In tegenstelling tot graanrogge, hebben veel/de meeste variëteiten van Italiaans raaigras winterkills of hebben zeer variabele overleving binnen en tussen velden.

Volgende week delen we meer over dit geweldige potentiële voer.