Zullen nieuwe antibioticavoorschriften echt iets doen?

Eind 2013 heeft de Food and Drug Administration richtlijnen uitgevaardigd om een ​​van de meest controversiële kwesties in de landbouw op dit moment aan te pakken:het gebruik van antibiotica in diervoeder. De nieuwe regels zijn bedoeld voor fabrieksboerderijen die elk jaar 30 miljoen pond antibiotica gebruiken om de verspreiding van ziekten te stoppen en de dieren te helpen de kilo's aan te pakken voor het slachten. In totaal is dat goed voor maar liefst 80 procent van al het antibioticagebruik in de VS.

Aangezien mensen een aantal van dezelfde antibiotica gebruiken om ziekten te bestrijden, maken voorstanders van de volksgezondheid zich zorgen dat de praktijk leidt tot "superbugs" - ziektekiemen die een medicijnrecept kunnen weigeren.

Een stapel van bewijsmateriaal wijst erop dat antibiotica in ons vlees al zo'n rol spelen. De FDA vond resistente bacteriën in meer dan de helft van het vlees van het land. Uit een onderzoek dat afgelopen juli werd gepubliceerd, blijkt ook dat een aantal werknemers van een industriële varkenshouderij rondlopen met "varkens-MRSA", een stam van resistente bacteriën die vaker worden aangetroffen bij Amerikaanse varkens. Het is een enge reeks verbanden als je bedenkt dat er elk jaar meer mensen sterven aan resistente infecties dan aan hiv/aids.

Op internet zeggen critici dat de maatregel om twee belangrijke redenen niet genoeg zal doen om de volksgezondheidscrisis het hoofd te bieden. Ten eerste, de F.D.A. had veel verder kunnen gaan in de nieuwe regels, door alle laaggedoseerde antibiotica te verbieden. In plaats daarvan bracht het bureau een reeks 'vrijwillige richtlijnen' uit. Geneesmiddelenbedrijven hebben nu 90 dagen om te kiezen of ze stoppen met het vermelden van groeibevordering als legitiem gebruik voor antibiotica. Degenen die het ermee eens zijn, krijgen nog drie jaar de tijd om de labels te wijzigen. In een redactioneel artikel voor de Los Angeles Times wijst Peter Lehner erop dat ondanks herhaalde waarschuwingen van de medische wereld, de vleesindustrie geen vrijwilligerswerk heeft gedaan. enige veranderingen. De verkoop van antibiotica voor dierlijk gebruik is de afgelopen tien jaar alleen maar gestegen.

Ten tweede pakt het nieuwe beleid sommige problemen in de vleesindustrie niet aan. Vleesproducenten gebruiken niet alleen antibiotica om dieren te helpen de kilo's aan te pakken; de medicijnen vertragen ook de verspreiding van ziekten onder overvolle dieren. Als gevolg hiervan zou problematisch antibioticagebruik kunnen voortduren als medische noodzaak, omdat er in de bio-industrie veel zieke of potentieel zieke dieren zijn.

Toch erkennen sommigen in het bedrijf de richtlijnen als een uitdaging voor de huidige praktijken. "Antibiotica zijn niet de enige manier om dieren gezond te houden", vertelde Dave Warner, een woordvoerder van de National Pork Producers Council, aan Capital Press. “Er is genetica, er is het voer en de dingen die ze daar kunnen doen en zeker de omgeving waarin de dieren leven. Met al die dingen wordt nu rekening gehouden.”

Sommige plaatsen hebben al een dergelijke overweging gedaan. Een verbod in Denemarken op subtherapeutische antibiotica meer dan tien jaar geleden leidde voor het eerst tot grotere sterfte onder biggen, maar enkele eenvoudige wijzigingen in de protocollen losten het probleem op. Door de omstandigheden te verbeteren en gespeende dieren meer tijd met hun moeder te geven om een ​​immuunsysteem te ontwikkelen, halveerden varkenshouders hun behoefte aan antibiotica en verhoogden ze toch de totale productie.