Welkom bij
Moderne landbouw
!
De bodemvruchtbaarheid is in de loop der jaren afgenomen. Met toenemende honger in de wereld en verslechterende voedselzekerheid, dit is misschien geen verlies dat we kunnen dragen. Dit is een belangrijk probleem in delen van de planeet en treft gemeenschappen in verschillende landen.
Bodemerosie kan optreden als gevolg van:
Ook leest u bij ons meer over bodemerosie.
Het productiviteitsverlies kan zich ook op verschillende andere manieren voordoen. Deze omvatten wateroverlast, zure regen en andere omgevingsfactoren.
Echter, het mooie is dat we dit probleem kunnen aanpakken. Er zijn verschillende manieren waarop we bodemverlies kunnen voorkomen door middel van eenvoudige methoden voor bodembehoud.
Bodembehoud is een methode om de bodemvruchtbaarheid op een optimaal niveau te houden. Dit beschermt het levensonderhoud van de boer tegen een verslechterende gezondheid van de boerderij.
Gelukkig, we hebben enkele methoden voor bodembehoud waar u meer over kunt lezen. Hopelijk hoeft u na het lezen van ons artikel geen diensten voor bodembehoud in te schakelen.
Bodembehoud is van levensbelang. Het beschermt onze bodem tegen barre weersomstandigheden en voorkomt bodemerosie. Door het behoud van het land kunnen voedingsstoffen worden aangevuld die tijdens de landbouwpraktijk verloren kunnen gaan.
Hoe meer we inzetten op het conserveren van de bodem, hoe meer de gewassen kunnen groeien en geld krijgen. De bodem zelf is een habitat voor verschillende organismen.
Het levert diensten aan verschillende organismen, zoals grondstoffen, schuilplaats, en voedsel waardoor de bevolking kan gedijen. Dit zal ook helpen om de soortendiversiteit in het ecosysteem te behouden.
Het helpt ook om de klimaatverandering te verminderen door een broedplaats te worden voor gewassen, planten, en bomen die koolstof vasthouden. Dit vermindert uiteindelijk het broeikasgaseffect van atmosferische CO 2 .
Terrassen is een methode waarbij heuvelachtige gebieden worden gecreëerd in meerdere vlakke, genivelleerde plaatsen.
Trappen zijn gebouwd op een terras dat is omgeven door een lemen muur om afvloeiing van de grond te voorkomen en de bodemvoedingsstoffen in de bedden vast te houden.
Contourploegen is ontstaan in het oude Fenicië. Hierbij worden sleuven geploegd in de gewenste landbouwgrond. De boeren planten vervolgens de gewasvoren in groeven en volgen de contouren.
Het is een zeer effectieve manier voor boerderijen op hellingen om afspoeling te voorkomen en de gewasopbrengst te verbeteren.
Een versterkt versie van contourploegen, Het ontwerp van de Keyline is gericht op het maximaliseren van waterretentie op het veld. Ze ontwerpen de landbouwgrond door alle waterscheidingseigenschappen in overweging te nemen bij het maken van contourlijnen.
Keyline-ontwerp is een landschapstechniek die topografische kenmerken verandert die verband houden met de waterstroom. Dit zal natuurlijk de efficiëntie van het watergebruik in het hele land verbeteren.
Aanvullend, het zorgt er ook voor dat het water rechtstreeks in een reeds bestaand kanaal stroomt en voorkomt bodemerosie veroorzaakt door water.
Rijen hoge bomen worden gevormd in dichte patronen rond de landbouwgrond om winderosie te voorkomen. Deze boomgangen staan bekend als windschermen.
Groenblijvende bomen kunnen ons het hele jaar door bescherming bieden. Echter, loofbomen kunnen ook voldoende zijn. Loofbomen hebben langdurig gebladerte dat zichtbaar is tijdens seizoenen wanneer de grond onvruchtbaar is.
Het is bomen planten, struiken, en bodembedekkers rond de omtrek van uw landbouwgrond. Dit leidt tot weerstand in oppervlaktestromen en zorgt ervoor dat nutriënten behouden blijven in de gekweekte vruchtbare grond.
Dit zal ook het milieu beschermen tegen vervuiling door nutriënten.
Bodembedekkers zoals radijs en rapen worden geroteerd met cash crops om het hele jaar door een deken (bedekking) voor de bodem te creëren.
Een onvruchtbare grond verliest snel zijn vruchtbaarheid aan de barre omgeving.
Dit zal ook groenbemester produceren om stikstof en andere essentiële voedingsstoffen voor de bodem aan te vullen. Het gebruik van deze bodembedekkers kan ook de vorming van onkruid op landbouwgrond onderdrukken.
Hier is de beste gids voor gewasrotatie die er is.
Een bos met dichte bomen ontwikkelt een enorm en ingewikkeld netwerk van diepe wortels. Deze wortels kunnen op lange termijn een oplossing bieden voor bodemerosie. Dit is een aanvulling op het eerder genoemde windschermeffect van bomen.
Zodra het water uit de grond is verdampt, het laat zout achter. Dit verhoogde zoutgehalte in de bodem kan de bodem beschadigen en leiden tot verlies van voedingsstoffen.
Humuszuren kunnen dit probleem voorkomen en enorm helpen bij het beheer van het zoutgehalte. Groeiende planten zoals de zoutstruik kunnen de grond verjongen en verloren voedingsstoffen aanvullen.
Tijdens overstromingen, beekoevers kunnen vaak instorten. Dit kan worden voorkomen door muren te bouwen of nuttige boomsoorten langs de oevers te planten.
Dit voorkomt verlies van grond langs de beek. Deze oevers worden vaak oeverbufferzones genoemd.
Regenwormen zijn gunstig voor landbouwgrond. Dit komt door de manier waarop ze ondergronds graven en meer water geven om te rusten nadat het in de grond is geïnfiltreerd.
Regenwormen scheiden egests uit die in de grond zitten. Dit biedt veel voedingsstoffen voor gewassen die door de wortels van de plant kunnen worden opgenomen.
De afgietsels van regenwormen bevatten meer voeding dan enige andere natuurlijke bodem op aarde. Om deze reden, wormen moeten worden uitgenodigd in landbouwgrond om bodemerosie te voorkomen en uw gewasopbrengst te verbeteren.
Om gewassen een veel hogere opbrengst te laten behalen, steenslag of chemicaliën kunnen ook op de landbouwgrond worden gebruikt. Hiermee wordt uiteindelijk de uitputting van mineralen in de bodem tegengegaan.
Deze conserveringsmethode wordt meestal toegepast na een overstroming. Overstromingen brengen sedimentatie met zich mee die het voedingsniveau van de bodem beschadigt.
Het aanplanten van gras in geërodeerde gebieden wordt agrostologische maatregelen genoemd. Ze nemen de tijd, maar kan de erosie in de volgende jaren omkeren.
Ley-landbouwpraktijken waarbij hennep in rotatie wordt verbouwd met reguliere gewassen, verhogen het nutriëntengehalte in de bodem.
Zodra dit gras klaar is om geoogst te worden, het kan dan worden gebruikt als veevoer. Voor sterk geërodeerde grond, het wordt aanbevolen om hennepgrassen te kweken zodat de grond zichzelf de komende jaren op natuurlijke wijze kan herstellen.
Het bewerken van de grond kan leiden tot blootstelling van de grond aan atmosferische elementen, wind in het bijzonder. Als deze grond eenmaal is geploegd, het wordt dan los. Het waait dan weg of wordt weggespoeld tijdens barre weersomstandigheden.
Wanneer op de landbouwgrond no-till-landbouw wordt beoefend; het oude gewas ligt bovenop de grond en beschermt het. Dit vermindert de blootstelling aan wind en andere natuurlijke krachten.
Groenbemester is een paar verschillende soorten gewassen die worden gebruikt als meststof op de landbouwgrond. Deze methode helpt de bodemstructuur te verbeteren en de groei van onkruid te onderdrukken.
Groenbemester is een organische meststof die afkomstig is van rottende planten die over het veld liggen.
Korean Natural Farming profiteert van inheemse micro-organismen (IMO) zoals bacteriën, schimmels, Nematoden en Protozoa om vruchtbare gronden te produceren.
Deze gronden hebben een hogere opbrengst zonder gebruik van herbiciden of pesticiden.
Deze methode verbetert de algehele bodemgezondheid; in het bijzonder leemachtigheid, helling en structuur. Deze bodems zijn ook aantrekkelijk voor regenwormen.
Door de effectiviteit ervan, Korean Natural Farming heeft zich verspreid naar meer dan 30 landen en beoefend van de kleinste individuele boerderijen tot de grootste commerciële landbouwgronden.
Droge landbouw wordt meestal beoefend in droge gebieden waar het hele jaar door weinig regen valt.
In gebieden met minimale regenval, gewassen die heel weinig water nodig hebben, moeten de voorkeur genieten. Dit zal helpen om de natuurlijke niveaus van vocht en voedingsstoffen in de bodem te behouden.
Bodembehoud is een mengsel van verschillende landbouwmethoden die bedoeld zijn om de biologie van ongerept land na te bootsen ( ongerept of onaangeroerd ).
Deze praktijken kunnen worden gebruikt om bodemerosie te voorkomen en beschadigde grond te herstellen om de plantengroei te stimuleren.
Het elimineren van stikstofkunstmest en fungiciden kan ook de opbrengst verhogen en het gewas beschermen tegen droogte en overstromingen.
Als je ervoor kiest om biologisch te gaan; schadelijke pesticiden, herbiciden, en het gebruik van kunstmest drastisch zal verminderen. Dit komt simpelweg omdat je ze niet nodig hebt. Biologische landbouw voorziet in uw behoefte aan kunstmest zonder verschillende vormen van vervuiling .
Dit zal helpen om de bodem te sparen en overmatig verlies van voedingsstoffen te voorkomen.
Biologische landbouw heeft ook de neiging om te werken met de natuurlijke systemen van de bodem en stimuleert andere organismen zoals insecten en schimmels om de bodem gezond te houden.
Opritpatio's en verharde paden laten regenval vrijelijk van hen afvloeien.
Als het water begint te stromen, het neemt snelheid op en erodeert de grond die op zijn weg komt. Dit gebeurt vooral wanneer het water over ondoordringbare oppervlakken stroomt.
Vandaar, het verminderen van de hoeveelheid rond uw landbouwgrond zal ongewenste erosie voorkomen.
Een regentuin is een ondiepe depressie in een land. Het verzamelt en slaat afvloeiend water van ondoordringbare oppervlakken op. Het voorkomt ook erosie en bespaart voedingsstoffen die mogelijk wegspoelen.
Een regentuin biedt ook het perfecte bed om wetlandplanten te laten groeien.
Als de bodem te zuur wordt door zure regen en andere verontreinigende stoffen, het kan leiden tot verlies van bodemvruchtbaarheid.
Gebruik een pH-indicator om maandelijks de zuurgraad van de bodem te controleren. Behandel de bodem met milieuvriendelijke chemicaliën om verlies van gewasopbrengst te voorkomen.
Het telen van inheemse gewassen kan een uitstekende manier zijn om de bodem te sparen. Omdat die planten een natuurlijke behoefte hebben om voedingsstoffen uit de bodem te halen, ze helpen bodemerosie en verlies van voedingsstoffen te voorkomen.
Echter, als je er nog steeds voor kiest om niet-inheemse gewassen te verbouwen, het wordt aanbevolen om inheemse gewassen te planten in de omgeving van hen. Dit zal ook helpen om bodemerosie te voorkomen.
Probeer overbegrazing in een deel van het land te voorkomen. U kunt hiervoor zorgen door kuddes vaker te verplaatsen.
Als runderen langere tijd in een gebied grazen, je verliest bodembedekking. Dit zal het proces van woestijnvorming versnellen.
Als er sprake is van overbegrazing, plant voedselrijk voer in dat gebied. Ze kunnen de bodemvruchtbaarheid helpen herstellen. Je kunt deze gewassen ook oogsten en tijdens het winterseizoen aan de grazers voeren.
Wetlands zijn zeer effectief in het voorkomen van bodemerosie. Ze hebben een groot absorberend vermogen.
Wetlands kunnen overtollig water (inclusief overtollige regenval) opnemen dat anders overstromingen zou veroorzaken. Ze helpen ook om het water schoon te houden en de grond verrijkt te houden; het ecosysteem gezond te houden.
Op 27 april 1935, President Roosevelt ondertekende De Wet bodembescherming . Het belangrijkste doel van die wet was:"Om te voorzien in de bescherming van landbronnen tegen bodemerosie, en voor andere doeleinden".
Ernstige droogtes in de Great Plains waren de belangrijkste reden voor de totstandkoming van de Soil Conservation Act. Deze droogtes worden vaak de Dust Bowl genoemd. Vanaf 1932, aanhoudende droogte veroorzaakte ravage tussen de landbouwgronden van de Great Plains.
Het begon met lagere opbrengsten en liep snel op tot wijdverbreide misoogsten. Door het verlies van vegetatie werd de vruchtbare bovenlaag blootgesteld aan sterke wind. Om dingen erger te maken, een enorme stofstorm op 11 mei 1934 verwijderde fijne bodemdeeltjes 300 mijl naar de Atlantische Oceaan. Het was een groot verlies van vruchtbare grond!
De Soil Conservation Act van 1935 was bedoeld om de Amerikaanse bodem te beschermen door maatregelen vast te stellen om natuurlijke hulpbronnen te behouden, controle over overstromingen, aantasting van reservoirs te voorkomen en natuurlijke stroming van rivieren te bevorderen en tegelijkertijd de volksgezondheid te beschermen, openbare gronden en en het terugwinnen van verloren werk.
in 1936, deze wet is verder verfijnd en gewijzigd in de Bodembeschermings- en toewijzingswet. Deze versterkte federale bijdrage aan de zaak. Het belangrijkste doel hiervan is versterkt actie was om overmatig gebruik van landbouwgrond te ontmoedigen, pachters en pachters helpen en de prijzen van landbouwproducten stabiliseren.
Om het eenvoudig te maken, Dankzij de Soil Conservation and Domestic Alllotment Act kon de regering financiële steun verlenen aan boeren die hun productie moesten verminderen om de bodem te behouden en verslechterende bodemerosie te voorkomen.
uiteindelijk, boeren begonnen methoden voor bodembehoud toe te passen om de vruchtbaarheid te behouden en te verbeteren.
Drie jaar na de aanneming van de Wet bodembehoud en huistoewijzing, bodemerosie was met maar liefst 22% verminderd!
Dit is een in het oog springend voorbeeld van hoe methoden voor bodembehoud daadwerkelijk bodemerosie kunnen verminderen. Boeren uit landen over de hele wereld zouden van dit voorbeeld moeten leren en deze methoden moeten gaan gebruiken om hun bodem te beschermen, en uiteindelijk, hun levensonderhoud.
