Welkom bij Moderne landbouw !
home

Kipmijten en noordelijke kippenmijten:bestrijding van plagen

Door Laura E. John – Het doel van de meeste eigenaren van pluimveekoppels is om alle voordelen te halen uit hun investeringen in tijd, geld en arbeid. Een essentiële stap om dit doel te bereiken, is het behouden van een gezonde kudde, die vrij is van kippenmijten en noordelijke kippenmijten. De gezondheid van uw koppel is belangrijk, of u nu kippen in de achtertuin houdt voor uw plezier, kippen fokt voor eieren of vlees, of vogels van topkwaliteit fokt voor tentoonstellingsdoeleinden.

Algemene sanitaire voorzieningen en reinheid zullen plagen van parasieten helpen voorkomen. Pluimveestallen moeten schoon en vrij van parasieten zijn voordat nieuwe vogels erin worden geplaatst. Alle nieuwe vogels moeten worden gecontroleerd om er zeker van te zijn dat ze parasietenvrij zijn voordat ze naar uw bedrijf worden gebracht. Het is ook belangrijk om te onthouden dat wilde vogels en knaagdieren externe parasieten in uw koppel kunnen herbergen en verspreiden.

Onopgemerkte besmettingen door uitwendige parasieten in kleine pluimveekoppels kunnen leiden tot ernstig verlies in de vorm van verminderde eierproductie, verminderde groei, inefficiënte voerconversie en in ernstige gevallen sterfte. Constante monitoring van uw koppel, door middel van lichamelijk onderzoek van de externe oppervlakken van het lichaam van elke vogel, is de eerste stap bij het opsporen en voorkomen van externe parasieten. Door kippenmijten te leren identificeren en behandelen, kunt u voorkomen dat een kleine aandoening uw kudde verandert in een onbevredigende hobby of een minder dan winstgevende onderneming.

Alle pluimvee is vatbaar voor de schade veroorzaakt door kippenmijten. Mijten voeden zich met bloed en kunnen in korte tijd grote schade aanrichten aan uw kudde als ze onopgemerkt blijven. De levenscyclus van mijten kan zo kort zijn als vier dagen en zo lang als twee weken van ei tot volwassenheid. Korte levenscycli zorgen voor een snelle omzet en zware plagen. In tegenstelling tot luizen kunnen sommige mijten zowel in de omgeving als op de gastheer leven. Daarom moeten zowel uw vogels als hun huisvesting worden behandeld.

Het detecteren en monitoren van het populatieniveau van kippenmijten is een belangrijke factor voor een effectieve bestrijding. Er moeten wekelijks minimaal 10 willekeurig geselecteerde vogels op mijten worden onderzocht. De besmettingsniveaus kunnen worden geschat door op de veren van de vogel te blazen en de mijten te tellen die onmiddellijk worden gezien. De volgende index kan worden gebruikt om de besmettingsniveaus van mijten te schatten:

  • 5 mijten geteld =Vogel kan 100 tot 300 mijten dragen
  • 6 mijten geteld =Vogel kan 300 tot 1000 mijten bij zich dragen (lichte plaag)
  • 7 mijten geteld =Vogel kan 1.000 tot 3.000 mijten bij zich dragen - kleine klompjes mijten gezien op huid en veren (matige besmetting)
  • 8 mijten geteld =Vogel kan 3.000 tot 10.000 mijten dragen – opeenhoping van mijten op huid en veren (matige tot zware besmetting)
  • 9 mijten geteld =Vogel kan 10.000 tot 32.000 of meer mijten dragen – talrijke grote klompen mijten die op huid en veren te zien zijn; huid met korstjes (zware plaag)

Twee zorgwekkende pluimveemijten in de Verenigde Staten die in dit artikel aan de orde komen, zijn de noordelijke vogelmijt en de rode kippenmijt.

Noordelijke hoendermijten

Noordelijke hoendermijten komen het meest voor en zijn economisch het belangrijkst bij pluimveemijten. Noordelijke hoendermijten infecteren kippen, kalkoenen en vederwild. Ze veroorzaken ook aanzienlijke plagen bij fazanten. De noordelijke hoendermijt is een ernstig plaagprobleem in alle delen van de Verenigde Staten en in de gematigde zones van andere landen. Het kan worden aangezien voor de rode mijt, maar in tegenstelling tot de bloedluis bij kippen, is hij zowel overdag als 's nachts op vogels te vinden. Van de noordelijke hoendermijt is gemeld dat hij bij veel vogelsoorten wordt waargenomen en kan worden gedragen door de Engelse mus. Deze parasiet wordt het meest gezien in kooien en kalkoenen op de uitloop.

Noordelijke hoendermijten zijn bloedeters die bloedarmoede veroorzaken bij vogels die sterk besmet zijn. Bloedarmoede vermindert de efficiëntie, productie en het vermogen van een vogel om andere ziekten te weerstaan ​​en te overwinnen. Vleesvogels die besmet zijn met noordelijke hoendermijten zullen een verminderde waarde hebben als gevolg van smet door schurftige plekken op de huid. Geïnfecteerde legkoppels zullen een daling van de eierproductie ervaren. Infestaties van meer dan 200.000 mijten zullen dodelijke aandoeningen veroorzaken als gevolg van bloedarmoede en de interferentie met de immuunrespons van de vogel. Vogels die gestrest zijn door mijten zullen afvallen, hebben roze kammen en hun veren zijn over het algemeen bevuild met uitwerpselen van mijten. Veren rond het ventilatiegebied worden ook vuil. Vanwege de neiging van mijten om zich rond de ventilatieopening te verzamelen, kunnen ze ook het vermogen van een haan om succesvol te paren verminderen.

De levenscyclus van de Noordelijke hoendermijt duurt minder dan een week. Eieren worden langs de schachten van veren gelegd en komen binnen 24 uur uit. De hele levenscyclus wordt besteed aan de gastheer, waarbij de groei van ei tot volwassenheid in ongeveer vier dagen wordt voltooid. Plagen van noordelijke vogelmijten kunnen tijdens de zomermaanden afnemen, maar zijn ernstiger tijdens winterweer.

Totale bestrijding van de Noordelijke hoendermijt vereist het gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen. Mijten zijn beter bestand tegen pesticiden dan luizen, dus de behandeling kan een afwisseling van gebruikte pesticiden vereisen. Pesticiden voor de behandeling van plagen van de noordelijke hoendermijt moeten rechtstreeks op de vogel worden aangebracht als een bevochtigbaar poeder, een geconcentreerde emulsiespray of als een stof. Een effectieve behandeling voor kleine, op de grond gehouden koppels kan het aanbrengen van stof omvatten — het behandelen van de vogel, strooisel en het voorzien van stofboxen voor de vogels om te stofbaden.

Kipmijten


Het zwart worden van de veren en korstvorming, een gevolg van het eten door noordelijke hoendermijten. ©U.C. Regenten.

De kippenmijt is een veel voorkomende uitwendige parasiet die het vaakst wordt gezien in kleine, niet-commerciële pluimveekoppels. Bloedluizen op kippen komen het meest voor, maar ze kunnen ook kalkoenen, duiven, kanaries en wilde vogels besmetten. Menselijke woningen zijn besmet geraakt met kippenmijten doordat mussen nesten maken onder de dakrand van een huis of gebouw. Kippenmijten worden ook wel rode mijten, grijze mijten en slaapmijten genoemd. Ze worden wereldwijd gezien en vormen een bijzonder probleem in warmere klimaten. Kippenmijten komen het meest voor in pluimveestallen met houten slaapplaatsen.

Kippenmijten voeden zich met bloed en zorgen ervoor dat vogels die zwaar besmet zijn bloedarmoede, lethargisch worden en een bleke kam en lellen vertonen. Voerefficiëntie en eiproductie nemen af. Jonge kippen en broedende hennen kunnen door bloedverlies overlijden. Vogels in productie kunnen weigeren te leggen in nestkasten voor kippen die besmet zijn met kippenmijten. Al deze symptomen zijn goede indicatoren dat uw pluimveestal moet worden onderzocht op mijten.

Kippenmijten zijn echte mijten en zijn daarom spinachtigen - een lid van de spinnenfamilie. Kippenmijten kunnen snel rennen op de huid en veren van een vogel. Ze leven in afgelegen gebieden van pluimveehuisvesting, inclusief scheuren en spleten in de roosters, muren, plafonds en vloeren van de kippen. Kippenmijten zijn nachtdieren (nachtvoeders) en worden overdag meestal niet op vogels aangetroffen. Hennen die op eieren zitten, kunnen echter overdag worden aangevallen. Aantasting door bloedluizen op kippen kan onopgemerkt blijven, tenzij vogels 's nachts worden onderzocht.


Bloedmijten zichtbaar in de pluimveestal. Foto met dank aan Terry Beebe.
De levenscyclus van een kippenmijt vereist slechts 10 dagen van ei tot volwassenheid onder gunstige omstandigheden, waardoor vele generaties per jaar mogelijk zijn. Een plaag van kippenmijten bouwt zich op tijdens de lente, zomer en herfst. Met uitzondering van verwarmde pluimveestallen zijn kippenmijten in de winter over het algemeen inactief. In lege kippenhokken kan de mijt in de zomer vier tot vijf maanden inactief blijven en in de winter zelfs langer.

Het correct identificeren van de mijtsoort waarmee uw koppel besmet is, is de eerste stap in een effectieve bestrijding. Het is erg belangrijk om de kippenmijt te onderscheiden van de noordelijke hoendermijt bij het diagnosticeren van het probleem. Eenmaal goed geïdentificeerd, vereist een effectieve bestrijding van de kippenmijt een grondige reiniging en desinfectie van het pluimveegebouw, gevolgd door een of meer toepassingen van een goedgekeurd miticide. In extreme gevallen kan het zijn dat pluimveehuisvesting lange tijd ongebruikt moet blijven. In sommige gevallen mogen zwaar besmette gebouwen niet langer worden gebruikt voor het huisvesten van pluimvee.

Behandeling Noordelijke hoendermijten en kippenmijten

leven overbrengen
PARASITE TEKENS LEVENSCYCLUS BESCHRIJVING BESTE DETECTIETIJD BEHANDELING COMMENTAAR
LUIS Slechte gewichtstoename, slechte eiproductie,
krabben en pikken op de huid, verkleuring van
de aars, staart en borst
4 tot 6 weken
vanaf uitkomen
tot volwassenheid;
Eieren gelegd op
basis van
veerschacht;
Luizen kunnen
meerdere
maanden
Volwassen luizen kunnen
tot 1/8 inch
inch meten; Vleugelloos, plat,
zesbenig met
dubbele klauwen en
ronde kop; Lichaam
kleur kan variëren tussen
geel, grijs en zwart
Overdag Carbaryl (Sevin®) –
spray of stof
Malathion – spray
Permethrin – spray of
stof
Zeer vaak
parasiet, hele leven
cyclus doorgebracht op de
vogel
MIJTEN
Noordelijke hoendermijten Heel belangrijk om onderscheid te maken tussen de
Noordhoenmijt en Kippenmijten bij
diagnose van het probleem; Bloedarmoede, gewichtsverlies, roze kammen;
Veren bevlekt met mijtenuitwerpselen; Rode of zwarte
vlekken, of vuil rond de opening, verminderde eiproductie of gewichtstoename, mijten die vaak op eieren worden gezien
4 dagen vanaf
ei tot
rijpheid;
Eieren gelegd
langs veer
schacht
Volwassenen zijn 1/26e
van een inch lang
Overdag of
Nacht
Carbaryl (Sevin®) –
spray of stof*
Permethrin – spray of
stof
Rabon** – spray of
stof
Ravap – EC spray
*Noordhoen
Mijten tolerant voor
Carbaryl in sommige
gebieden
**Noordhoen
Mijten tolerant naar
Rabon in sommige
gebieden
Kan hoenders overbrengen
pokken, Newcastle
ziekte, ornithose,
en andere ziekten;
Kan 3 tot 4 weken overleven
weken weg van
aviaire gastheer; In staat
aviaire
virussen te herbergen na het voeden
op geïnfecteerde vogels
Kipmijten
(Andere namen zijn onder meer Rode Mijt, Grijze Mijt en Roost Mite)
Zeer belangrijk om
onderscheid te maken tussen
Kipmijten en
Noordhoenders bij
diagnose van het probleem;
Anemie, hoog sterfte bij
jonge vogels en leg
hennen; Bleke kam en
lellen
10 dagen vanaf
ei tot
rijpheid;
Eieren gelegd in
afgelegen
schuilplaatsen
van pluimvee
huis
Volwassenen meten 1/35e

van een centimeter; Twee belangrijke

lichaamsdelen – cephalothorax
en de
buik met vier
paar poten vastgemaakt
aan de buik

Nacht Carbaryl (Sevin®)–
spray of stof
Permethrin – spray of
stof
Rabon – spray of
stof
Ravap – EC-spray
Mijten voeden zich 's nachts
en mogen overdag niet worden gezien
of gevonden; Kan
vogelcholera
Schubige beenmijten Verdikte huid op schacht en voeten; De schubben op de benen worden verhoogd en komen gemakkelijk los; Er vormen zich korsten en een fijn wit stof komt eronder vandaan; Lymfe en bloed komen vrij en er ontstaan ​​rode vlekken op de benen 2 weken
van ei tot
rijpheid;
Vrouwelijke schilferige
beenmijten
begin
afzetten
eieren na
graven
onder schalen
van gastheer
8-potige volwassenen zijn
1/150ste tot 1/100 van een
inch; Lichtgrijs met
ronde omtrek
Overdag Ivermectine®; Bedek
het hele been
petroleumgelei of
andere medicinale
zalf zoals
Traditionele zwavelzalf
behandelingen omvatten
het onderdompelen van de voeten
>en schachten (tot
het spronggewricht) in motor
olie, dieselolie of
kerosine.
Langzame verspreiding
door hele koppel
met direct contact

Identificatie en behandeling van externe parasieten

Bij het behandelen van mijten- en/of luizenplagen, lees en volg alle aanwijzingen voor de juiste menginstructies, toedieningssnelheden en voorzorgsmaatregelen. Het is illegaal om pesticiden/insecticiden te gebruiken op een manier die niet in overeenstemming is met het etiket. Er is geen productaanbeveling bedoeld, noch impliciete kritiek op niet nader genoemde producten.

Preventie is de beste behandelmethode. Er zijn veel insecticiden beschikbaar om externe pluimveeparasieten te bestrijden. Een van de meest effectieve breedspectruminsecticiden is permethrine. Permethrin heeft een aanzienlijke restactiviteit, waardoor het ideaal is voor de behandeling van pluimveehuisvesting en apparatuur. Bij verlaagde concentraties kan permethrine ook rechtstreeks op de vogel worden aangebracht. Aanvullende middelen die worden gebruikt om luizen en mijten bij pluimvee te behandelen, zijn houtas en diatomeeënaarde (aangenomen wordt dat deze middelen luizen en mijten verstikken zonder een chemisch effect). Er zijn ook nieuwe natuurlijke enzymbevattende sprays voor luizen en mijten die niet giftig zijn, zoals Poultry Protector.

Bij het behandelen van mijtenplagen is het belangrijk om de parasiet goed te identificeren en vervolgens alle aanwijzingen te lezen en op te volgen voor de juiste menginstructies, toedieningssnelheden en voorzorgsmaatregelen voor het product dat u kiest om de plaag te behandelen. Het is illegaal om pesticiden/insecticiden te gebruiken op een manier die niet in overeenstemming is met het etiket. Er is geen productaanbeveling bedoeld, noch impliciete kritiek op niet nader genoemde producten.

Laura John woont met haar man, Matt, en hun vier kinderen op Shady Lane Poultry Farm in Winchester, Kentucky. Laura heeft een BS-graad in pluimveewetenschappen van de Louisiana State University in Baton Rouge, Louisiana.


Veeteelt
Moderne landbouw

Moderne landbouw