Welkom bij
Moderne landbouw
!
Eetbaar onkruid eten is een gemakkelijke manier om de productiviteit van uw tuin te verhogen. Hoewel iedereen graag de oogst binnenhaalt, is wieden voor de meeste mensen het minst favoriete onderdeel van tuinieren.
Wat als wieden oogsten zou kunnen zijn? Als je weet hoe je eetbaar onkruid kunt herkennen en gebruiken, wordt het basisonderhoud van de tuin meer een speurtocht.
Het hebben van kinderen doet je veel nadenken over je eigen handelen en drijfveren. Niet voor een doelbewuste, metafysische reden... maar gewoon omdat ze altijd vragen:"Waarom?"
Mijn 3-jarige is ongewoon behulpzaam en zij is mijn vaste foerageerpartner. Ze is geweldig in het spotten van cantharellen en weet alles van het foerageren van smakelijke eetbare bloemen.
Buiten het foerageren met mama, is ze een enorme hulp bij het wieden van de tuin. Ze vroeg altijd:"Is dit een wietmama?" voordat je een onbekende plant uittrekt. Nu vraagt de kleine verzamelaar in haar:"Wat is dit voor plant?"
Vaker wel dan niet, merk ik dat ik uitleg wat het is en hoe het kan worden gebruikt voor zowel voedsel als medicijnen. Dat brengt mijn nieuwsgierige kleintje ertoe de volgende logische vraag te stellen. "Als het eten is, waarom trekken we het dan omhoog?"
Goede vraag.
We brachten de middag door met het "wiedden" van onze aardbeienbedden en oogstten tientallen soorten eetbaar onkruid. Ja, we hebben ze nog steeds naar boven gehaald, want aardbeien zijn geweldig, en er komt niets tussen mij en een aardbei van eigen bodem, maar we hebben ze ook gegeten.
Weten hoe je eetbaar onkruid kunt identificeren, verandert wieden in oogsten en maakt de oefening een stuk leuker, en niet te vergeten lekker.
Hier is een lijst om je op weg te helpen met het eten van wild onkruid van A tot Z. Ik blijf de lijst aanvullen als ik meer leuke planten in de tuin vind om mijn geheugen op te frissen, maar als ik een van je favorieten heb gemist, laat me dan een noteer in de opmerkingen aan het einde.
Met een 2+ voet lange penwortel kan klis bijzonder moeilijk te verwijderen zijn uit de tuin. De plakkerige bramen zijn perfect om aan kleding te kleven, en ik zie het vaak groeien langs paden die wachten om aan kleding te kleven. De kleverige zaden kunnen vruchtbaar zijn, en als er een aan de rand van de tuin gaat zaaien, heb je je werk het volgende jaar voor je gedaan.
Goed nieuws, klis is een eetbare wiet en elk deel is lekker. Het wordt eigenlijk als groente gekweekt in Aziatische culturen, waar het gobo wordt genoemd. De wortel wordt vaak gebruikt in curry's, of geroosterd zoals elke andere knolgewas, en we maken er een echt effectieve ontstekingsremmende klistinctuur mee.
Klisbloemstelen zijn ook eetbaar en romige centra smaken voor mij als vers gestoomde artisjokken. De bladeren zijn ook eetbaar en zijn geweldig voor het inpakken van gerechten die in het kampvuur zijn gekookt. Ik vond ook een recept voor klisbladkraut in het boek Gefermenteerde Groenten, die allerlei onconventionele en inspirerende recepten bevat.
Een van de vroegste lentegroenten die je kunt foerageren, kan snel een tuin overnemen. Het verspreidt zich snel en vormt een laagblijvende mat, maar het gedijt pas echt in het vroege voorjaar bij koele temperaturen.
Dat is echter genoeg om jonge zaailingen in de tuin te verstikken. Oogst hem jong, zodat hij het niet overneemt en geniet ervan als lekker tussendoortje in de tuin. Of breng het naar binnen om vogelmuurtinctuur te maken, een natuurlijk antibacterieel middel dat extern wordt gebruikt, of een ontstekingsremmend en antihistaminicum dat intern wordt gebruikt.
Pesto van kikkererwten is mild en smakelijk, en een geweldige manier om een grote oogst voor later te bewaren. Wat de medische kant betreft, is een zalf voor vogelmuur geweldig om de handen van de tuinman te behandelen na een lange dag wieden...
Ook bekend als walstro, worden hakmessen al eeuwenlang gebruikt in de keuken en thuis. Het werd ooit gedroogd voor het vullen van bedden, en bundels ervan werden gebruikt als een rudimentaire zeef voor koks aan de grens en in het achterland. Sommige soorten worden gebruikt als een vorm van plantaardig stremsel om kaas te stollen, en de zaden zijn geroosterd en gebruikt als koffiesurrogaat op kruidenbasis.
De naam hakmessen komt van het kruidengebruik, omdat het bekend staat om het vermogen om "ziekte uit te roeien". Ik heb cleavers-tinctuur met succes gebruikt om urineweginfecties te behandelen, waar het ook het extra voordeel heeft dat het een diureticum is dat helpt om dingen op gang te brengen.
Hakmes is bijzonder invasief en moeilijk uit te roeien als ze eenmaal zijn gevestigd, dus ik werk er hard aan om deze uit de tuin te houden en oogst het meestal als eetbaar onkruid langs bosranden.
Onze lokale soort Galium mollugo, ook bekend als walstro en valse baby's ademen.
Ik heb een vriendin die absoluut een hekel heeft aan klaver, omdat een klaverblad betekent dat bijen nectar zoeken en ze is doodsbang voor bijen. De bijen hebben echter het juiste idee, die klaverbloemen zijn zoet en smakelijk ... en zowel bijen als klaver scharrelen hoogtij in mijn moestuin.
Elke bloem bevat een klein druppeltje honingdauw aan de basis, en plattelandskinderen in New England brengen de zomers door met het oogsten van de bloesems voor een piepklein snoepje. Van de bloemen wordt vaak klaverthee gemaakt.
De bloesems kunnen ook worden vermalen tot klavermeel, dat meel in gebak kan vervangen. De bloesems kunnen ook heel worden gebakken, zoals in deze klaver- en aardbeienkoekjes. Klavergroenten zijn een eetbare wilde groene salade, hoewel niet een van mijn favorieten.
Niet alleen een eetbare wiet, klaver is ook medicinaal. Herbalisten raden een thee aan voor verkoudheid, griep en hoest, en het wordt ook gebruikt om huidaandoeningen zoals eczeem te helpen behandelen. Studies tonen aan dat rode klaver kan helpen bij het in balans brengen van hormonen bij vrouwen in de menopauze, en mijn verloskundige raadde me specifiek aan om rode klaverthee te drinken tijdens mijn zwangerschap.
Er zijn veel doksoorten (geslacht Rumex), allemaal eetbare onkruiden. De bladeren worden gekookt tot curry's of gebakken tot frites, de zaden kunnen worden vermalen tot dokmeel dat in sommige opzichten vergelijkbaar is met boekweit en de wortels worden ook gekookt.
Dokplanten vormen lange penwortels en het zijn persistente vaste planten die elk jaar duizenden zaden produceren. Als je eenmaal voet aan de grond krijgt, is het moeilijk om ze uit de tuin te krijgen, tenzij je het hele wortelstelsel uitgraaft.
Gelukkig zijn de wortels niet alleen eetbaar, maar ook medicinaal. Ze worden gebruikt als bloedreiniger, vergelijkbaar met klis, maar ik geef toe dat dit een van mijn minst favoriete medicijnen is. Er zijn maar weinig dingen die erger smaken dan de wortel naar mijn gehemelte brengen, maar veel mensen zijn er dol op.
Tegenwoordig weten steeds meer mensen dat paardenbloemen eetbaar onkruid zijn, en velen zijn bereid $ 5 te betalen voor een bos paardenbloemgroen op de plank bij het hele voedsel. Toch zit er iets dieps in onze cultuur geworteld in onze haat voor een met paardenbloem gevuld gazon.
Laat ze indien mogelijk, ze zijn een geweldige bron van nectar voor de bijen in het vroege voorjaar. Als er niets aan gedaan wordt in onze tuin, zullen ze het volledig overnemen en we oogsten ze met de kruiwagen vol.
Zowat elk deel van een paardenbloem is nuttig als voedsel of medicijn, en er is een behoorlijk absurde verscheidenheid aan manieren om ze te gebruiken. De bloesems maken heerlijke paardenbloemwijn of paardenbloemijs voor de kinderen.
De wortels kunnen worden geroosterd en tot paardenbloemkoffie worden gemaakt, of in hun geheel worden gestoomd en als wortels worden gegeten. Ze zijn ook een belangrijk ingrediënt in paardenbloemtinctuur en paardenbloembitter, die beide medicinaal zijn. Zelfs de ongeopende bloemknoppen zijn eetbaar en ze vormen een opmerkelijk overtuigende wild gefokte paardenbloemkapper wanneer ze worden gebeitst.
Hoewel het wordt beschouwd als een van de ergste invasieve onkruiden, is knoflookmosterd erg lekker. De naam geeft je een idee van de smaak, een beetje knoflook-y, een beetje mosterd-y, en eigenlijk groen en licht kruidig. Met mate gebruikt, maakt het een goede groene salade, of het kan worden gekookt zoals het is in deze knoflook-mosterdfrittata.
Persoonlijk ben ik minder enthousiast over het gebruik ervan als groen en meer enthousiast over het gebruik ervan als smaakmaker. Deze chimichurri met knoflookmosterd klinkt perfect.
Een van de meest invasieve onkruiden die er zijn, en zeer moeilijk uit te roeien. Gelukkig is het ook heerlijk, met een smaak die veel weg heeft van rauwe rabarber en een beetje van gekookte asperges.
Ik ben blij dat we eigenlijk geen Japanse duizendknoop op ons land hebben, maar ik doe mijn best om het te foerageren vanaf een stukje verderop in de weg. Een tinctuur van de wortel is een van de weinige kruidenbehandelingen voor de ziekte van Lyme en de scheuten kunnen in allerlei recepten worden gebruikt.
Ik heb enige tijd geleden een lange lijst met Japanse duizendknooprecepten opgesteld, waaronder aardbeienduizendknooptaart, en zelfs een paar cocktails zoals een duizendknoop gin-tonic.
Mijn eigen zelfgemaakte duizendknoop mini taarten. De vulling bevat 1 kop gehakte duizendknoop, 1/4 kop suiker en een beetje kaneel en piment.
Een van de beste natuurlijke remedies voor insectenbeten en gifsumak, jewelweed is handig om in de buurt te hebben. Ik bewaar een paar potjes juwelenzalf in het medicijnkastje voor het geval dat, en het komt een paar keer van pas.
Jewelweed is ook eetbaar en de zaaddozen smaken veel naar walnoten. Oogst zorgvuldig, want ze zijn gemaakt om te ploffen wanneer ze worden aangeraakt, waardoor de zaden alle kanten op vliegen. Als je echter heel voorzichtig oogst, kun je genieten van die aangename pop op je tong, gevolgd door de smaak van verse walnoten uit de tuin.
Een ander eetbaar onkruid dat veel in onze tuin groeit, ik heb de neiging om lammeren overal te laten waar ik kan. Ik hou van de zoete, sappige smaak van de jonge bladeren. Het is eigenlijk een vorm van wilde quinoa, en je kunt lammeren kwartgraan oogsten als je ze laat rijpen en zaaien.
De planten hebben een glans aan de onderkant van de bladeren omdat ze mineralen bio-accumuleren. Als ze gedroogd zijn, kunnen ze worden verbrand om te gebruiken als vervanger voor wild geoogst zout. Droog de bladeren, verbrand ze en bewaar de as.
Malveplanten houden van vochtige, rijke bodems en ze staan overal in onze tuin. Er is een gecultiveerde variëteit (Althaea officinalis) die wordt gekweekt in formele meerjarige tuinen en ooit werd gebruikt om marshmallow-snoepjes te maken. Er zijn ook veel variëteiten die gewoon in het wild groeien, gemakkelijk zelf zaaien en ongekruide moestuinen overnemen.
De variëteit die we hier krijgen, wordt enorm, ongeveer 1,20 meter lang en net zo breed. Als ze op een afgelegen plek groeien, laat ik ze waarschijnlijk voor hun prachtige bloemen en eetbare bladeren. De bladeren zijn een smakelijke groene salade en passen goed bij gerechten zoals deze ravioli met kaasjeskruidblad.
Naast hun gebruik als eetbare wiet, zijn ze een van mijn favoriete remedies voor droge hoest. De wortels bevatten kalmerende slijmstoffen die helpen de keel te bedekken en de slijmvliezen te beschermen. De rustgevende aard van de plant maakt het ook goed voor spijsverterings- en huidproblemen.
Een inheemse bij op een wilde marshmallowplant die in mijn bosbessenbed groeit. We laten al deze wilde planten waar mogelijk, en ze groeien zonder enige zorg.
Een van mijn favoriete meerjarige eetbare onkruiden, milkweed-scheuten smaken veel naar asperges wanneer ze in boter worden gebakken. Elk groeistadium is eetbaar, van de jonge scheuten tot de bloemen tot de onrijpe zaaddozen. En in elk groeistadium smaakt het een beetje anders en resulteert het in een totaal nieuwe groente.
Ik laat kroontjeskruid bij mijn asperges groeien, vooral omdat ik vind dat de scheuten met kroontjes beter smaken dan asperges en ook omdat ik echt dol ben op de bedwelmende geur van hun zomerbloeiers.
Wees voorzichtig, sommige soorten kroontjeskruid kunnen giftig zijn en ik eet alleen gewone kroontjeskruid (Asclepias syriaca). Houd er rekening mee dat kroontjeskruid ook enkele giftige look-alikes (Dogbane) heeft en dat je 100% zeker moet zijn van je identificatie. Ik raad ten zeerste een goede foerageergids aan, zoals The Forager's Harvest, die gedetailleerde informatie bevat over het identificeren en foerageren van kroontjeskruid.
Voor recepten met kroontjes heb ik een flink aantal smakelijke staan vermeld in deze gids voor het foerageren van kroontjes, en er zijn er nog meer in het boek Forage, Harvest, Feast, inclusief een heerlijk uitziende milkweed-bloesemsiroop die ik deze zomer ga maken.
Dit kleine eetbare onkruid, ook bekend als wilde kamille, groeide zowat overal in mijn huis in Californië. Hij houdt van hete zandgrond, en als je een tuin met een warm klimaat en een goede afwatering hebt, heb je waarschijnlijk veel wilde ananaswiet. Zelfs hier in Vermont groeit het overal op onze oprit met grind en vindt het zijn weg naar de drogere plekken in de tuin.
De bloesems lijken op kamille, maar dan zonder de witte bloemblaadjes. Ze hebben een milde, zoete ananassmaak, vandaar de naam, en ze worden vaak tot thee gemaakt. Ik ben helemaal weg van dit recept voor wilde bloemenjam dat ananaswiet en rode klaver als hoofdingrediënten gebruikt.
Maar hier in de buurt vinden mijn kleintjes het heerlijk om de kleine gouden bloemen vers in de tuin te eten.
Hoewel het het beste groeit in verdichte bodems, in plaats van pluizige tuinbedden, vindt wilde weegbree nog steeds zijn weg naar tuinpaden en -bedden. Er is een enorm verspreid stuk bij de ingang van mijn tuin, en het is een algemeen onkruid in gazons en langs trottoirs.
Herbalisten kennen weegbree als een krachtig medicijn, geweldig voor insectenbeten, steken en kleine snijwonden. Ik bewaar een zelfgemaakte weegbreezalf in mijn medicijnkastje en we gebruiken het de hele zomer meerdere keren per week.
Het is ook een eetbare wiet die net als elke andere groene salade gegeten kan worden. De bladeren kunnen een beetje taai zijn, maar ze zijn een goede vervanger voor spinazie (zoals op deze pizza met weegbreeblad). Ze kunnen ook worden verwerkt tot groene bladchips met recepten voor boerenkoolchips.
Meer inspiratie nodig? Hier zijn 10 dingen die je met weegbree kunt maken.
Breedbladige weegbree. Afbeelding met dank aan Melissa Keyser.
Ik herinner me dat ik de postelein uit mijn tuin in Zuid-Californië verwijderde. Het was zo krachtig in die hete woestijnhitte! Tegenwoordig plant ik postelein in mijn tuin in Vermont en verzorg ik deze samen met mijn saladegroenten. Het grootste deel van de wereld beschouwt postelein als een gecultiveerd groen, en het is vooral populair in de Middellandse Zee en het Midden-Oosten, waar het in het wild gedijt.
Het heeft enkele van de hoogste natuurlijk voorkomende niveaus van Omega 3 in planten, samen met een groot aantal andere voedingsstoffen die het in de klasse van "superfoods" plaatsen. Probeer een eenvoudige posteleinsalade om te beginnen, maar wees dan creatief...
Een potpostelein staat op het punt in mijn tuin te worden geplant. Dit is een van de weinige eetbare onkruiden die ik echt plant in plaats van uit te roeien.
Ook bekend als wilde wortelen, dat vat Queen Anne's Lace vrij goed samen. De wortel is een wilde vorm van onze gedomesticeerde wortel en smaakt ongeveer hetzelfde. Queen Anne's Lace-bloemen en -groenten zijn ook eetbaar en kunnen worden verwerkt in gerechten zoals deze pesto met worteltop of deze bloemige frisdrank.
De truc is dat de planten gemakkelijk kunnen worden verward met zeer giftige waterhemlock. Als ze in bloei staan, denk ik dat het gemakkelijk is om ze uit elkaar te houden, maar dit is een fout die dodelijk kan zijn. Ik raad aan om Queen Anne's Lace te vermijden totdat je echt zeker bent van je identificatie. Voor meer informatie over het positief identificeren van deze eetbare wiet, lees het verschil tussen hemlock en gif hemlock.
Queen Anne's Lace Flowers ~ Deze eetbare wiet dankt zijn naam aan de kleine rode bloem in het midden, zogenaamd waar Queen Anne haar vinger prikte bij het maken van de kanten bloemen.
Oorspronkelijk afkomstig uit Zuid-Amerika, is Quickweed bijna overal ter wereld geïntroduceerd. Het verschijnt vaak pas later in de zomer in tuinen, maar dan groeit het in een alarmerend tempo en overtreft het snel al het andere. De ene dag is de tuin onkruidvrij en een week later zou je binnen een paar minuten een vuilniszak kunnen vullen met deze vruchtbare eetbare wiet.
Forager Chef zegt dat het "de hardst werkende green is die ik tot nu toe heb ontmoet... Het kan rauw of gekookt worden gebruikt. Kreeg een telefoontje van een boer dat de spinazie door hagel was gedood? Maak je geen zorgen, gooi gewoon wat Galinsoga in die pasta. Terwijl je toch bezig bent, doe je het in de salademix en op het visvoorgerecht, en gooi je de gekochte microgroenten in de compost waar ze thuishoren, als voer om interessant, eetbaar onkruid te kweken. "
De wetenschappelijke naam, galinsoga, wordt vaak verkeerd uitgesproken en als resultaat kreeg het uiteindelijk de algemene naam "dappere soldaat". Er is niets bijzonder galants aan deze wiet, maar ze blijft de hele zomer door en blijft zacht en eetbaar na de bloei.
Omdat het een Zuid-Amerikaanse inheemse is, is het opgenomen in hun traditionele keuken. Het is een belangrijk ingrediënt in een gerecht genaamd Ajiaco, een Colombiaanse kipstoofpot.
Eerlijk gezegd heb ik een hekel aan brandnetels en ik ben blij dat ze geen probleem zijn in mijn tuin. Mijn buren hebben echter een enorm brandnetelveld dat de hoek van hun tuin overneemt, en ik leerde er het moeilijkste over toen ik er op sandalen doorheen liep...
Brandnetels prikken zie je, en het kan behoorlijk pijnlijk zijn. Eenmaal gekookt, zijn de stekende bladeren absoluut heerlijk en verliezen ze hun angel volledig. Als je zorgvuldig oogst, met handschoenen en lange mouwen, kan het foerageren van brandnetel een heel bevredigende manier zijn om van een bedreiging een maaltijd te maken.
Hier zijn een paar brandnetelrecepten om te proberen:
Nog meer inspiratie nodig? Bekijk deze 40+ manieren om brandnetels te gebruiken.
Brandnetels oogsten. Afbeelding met dank aan Melissa Keyser.
Distels zijn nooit leuk om in de tuin te vinden, zeker niet als je ze op blote voeten vindt. Ze zijn allemaal eetbaar voor zover ik weet, en ik heb persoonlijk stierdistel en Canadese distel gegeten. De stengels worden gegeten als selderij en de wortels kunnen worden gekookt zoals elke andere knolgewas.
Ik heb met een aantal mensen gesproken die van ze houden, meestal mijn meer avontuurlijke foeragerende vrienden, maar ik zou ze classificeren als overlevingsvoedsel dat nauwelijks de moeite waard is.
Hoewel ik geen fan ben van distels, zijn de bijen er wel dol op…
Als er niets aan wordt gedaan, zouden wilde viooltjes absoluut mijn aardbeienbedden overnemen, en ze houden van de schaduwrijke grond onder mijn rabarber. Het zijn gewone gazononkruiden, die op vochtige, schaduwrijke plekken ontkiemen, maar zonder gras als concurrentie zullen ze ook gemakkelijk groeien in zonnige tuinen.
Elk onderdeel van deze prachtige wiet is eetbaar. De bloemen vormen een heerlijke violette gelei en ze voegen schoonheid toe aan een wilde groene salade.
De bladeren kunnen vers worden gegeten of worden verwerkt tot thee. Er wordt ook een medicinale zalf van gemaakt om het lymfestelsel te ondersteunen.
We hebben er zoveel, dit voorjaar plaatste ik op Instagram en vroeg om creatieve manieren om viooltjes te gebruiken ... en ik kreeg een heleboel antwoorden. Mijn favoriete idee was een pesto met viooltjesblad, en ik ben van plan dat binnenkort te laten gebeuren.
Hoewel het niet echt gerelateerd is aan echte zuring, heeft houtzuring een vergelijkbare heldere, citroenachtige smaak. Het meest voorkomende type eetbare tuinwier heeft driedelige klaverachtige bladeren en kleine gele bloemen maken het gemakkelijk te herkennen in de tuin. Er zijn andere wilde soorten, honderden zelfs, met verschillende bloesemkleuren.
Ik vind klaverzuring erg verfrissend bij het wieden, en ik eet de bladeren graag vers in de tuin.
Een klaverzuring plant in mijn hand, dit eetbare onkruid werd uit de tuin geoogst en vervolgens onmiddellijk ter plaatse geconsumeerd.
Dat is mijn lijst, meestal rechtstreeks uit onze tuin geoogst. Wat heb ik gemist? Wat zijn je favoriete eetbare onkruiden om uit de tuin te trekken (ik bedoel oogst)?
