Welkom bij
Moderne landbouw
!
Pitvruchten zijn ten prooi aan tal van insecten en ziekten. Hoe weet je wat er mis is als appelbladeren verkleurd zijn? Het kan een groot aantal ziekten zijn of zelfs meanderen door zuigende insecten. In het geval van appels met chlorose, de verkleuring is vrij specifiek en methodisch, waardoor het mogelijk is om deze tekortkoming te diagnosticeren. Gebruikelijk, een combinatie van omstandigheden moet optreden om chlorose te laten plaatsvinden. Lees wat dit zijn en hoe u kunt zien of uw verkleurde appelbladeren chlorose of iets anders zijn.
Tekorten aan vitamines en voedingsstoffen in groenten en fruit kunnen de gewasopbrengst ernstig beïnvloeden. Appels met chlorose ontwikkelen gele bladeren en een verminderd fotosynthesevermogen. Dat betekent minder plantensuikers om de groei en productie van fruit te stimuleren. Veel soorten planten, inclusief sierplanten, worden aangetast door chlorose.
Appelchlorose treedt op als gevolg van een gebrek aan ijzer in de bodem. Het veroorzaakt vergeling en mogelijk afsterven van bladeren. De vergeling begint net buiten de bladnerven. Naarmate het vordert, het blad wordt geel met heldergroene nerven. In de allerergste gevallen, het blad zal bleek worden, bijna wit en de randen krijgen een verschroeid uiterlijk.
Jonge appelbladeren zijn eerst verkleurd en ontwikkelen de toestand slechter dan oudere groei. Soms wordt slechts één kant van een plant aangetast of kan het de hele boom zijn. Door de schade aan de bladeren kunnen ze niet fotosynthetiseren en brandstof produceren om de fruitproductie te sturen. Er treden gewasverliezen op en de plantgezondheid gaat achteruit.
IJzergebrek is de oorzaak, maar soms is het niet zo dat de grond een gebrek aan ijzer heeft, maar dat de plant het niet kan opnemen. Dit probleem doet zich voor in alkalische bodems die rijk zijn aan kalk. De hoge pH van de grond, boven 7.0, stolt het ijzer. In die vorm, de wortels van de plant kunnen het niet optrekken.
Koele bodemtemperaturen en eventuele bedekkingen, zoals mulch, boven de grond, kan de aandoening verergeren. Met water doordrenkte grond vergroot ook het probleem. Aanvullend, in gebieden waar erosie of verwijdering van de bovengrond heeft plaatsgevonden, gevallen van chlorose kunnen vaker voorkomen.
Verkleurde appelbladeren kunnen ook optreden als gevolg van mangaangebrek, dus een grondtest is belangrijk om het probleem te diagnosticeren.
De meest gebruikelijke manier om de ziekte onder controle te houden, is door de pH van de grond te controleren. Planten die niet inheems zijn, hebben mogelijk een lagere pH van de grond nodig om ijzer op te nemen. De toepassing van gechelateerd ijzer, hetzij als bladspray of opgenomen in de grond, is een snelle oplossing, maar werkt slechts voor een korte periode.
Bladsprays werken het beste in gebieden met verzadigde grond. Ze moeten elke 10 tot 14 dagen opnieuw worden aangebracht. Planten zouden na ongeveer 10 dagen weer groen moeten worden. De grondtoepassing moet goed in de grond worden verwerkt. Dit is niet handig in verzadigde grond, maar is een uitstekende maatregel in kalkrijke of dichte kleigronden. Deze methode gaat langer mee en gaat 1 tot 2 seizoenen mee.
