Een van de uitdagingen waarmee uw vee dagelijks wordt geconfronteerd, is iets veiligs uitkiezen om te eten zonder het voordeel van voedselveiligheidslabels, of welk label dan ook. Ze hebben dit dilemma opgelost door te eten wat de mensen om hen heen eten. Maar als we ze naar een weiland slepen met ruwvoer dat ze nog nooit eerder hebben gezien, of ze afzetten bij de weide om ze vet te mesten door een vreemd uitziend totaal gemengd rantsoen uit vreemde troggen te eten, kan het een beetje onvoorspelbaar worden. In de wei kunnen ze het verkeerde voer kiezen, of gewoon een tijdje stoppen met eten totdat ze de zaken door hebben. En in weides hebben we allemaal wel eens gehoord dat vee gewicht verliest of ziek wordt als ze voor het eerst op het erf aankomen.
Dus waarom gebruiken dieren niet gewoon "instinct" om goede voedselkeuzes te maken? Het antwoord is dat hoewel het instinctief is om te WILLEN eten, niemand van ons wordt geboren met de kennis van WAT te eten. We leren van onze moeders, leeftijdsgenoten en anderen wat we wel en niet moeten eten, en we experimenteren alleen met ander voedsel als het echt moet. Als al het voedsel dat we zien onbekend is, komt er een ander instinct om ons veilig te maken:de angst voor nieuwe dingen. Als je op de markt in Marokko belandde en niets zag dat je kent, wat zou je dan doen? Het blijkt dat koeien, en de meeste wezens, op onbekende plaatsen een paar happen nemen van iets nieuws en dan wachten om er zeker van te zijn dat ze er niet ziek van worden. Experimenteren met vallen en opstaan kan even duren, dieren verliezen daardoor gewicht.
In extreme gevallen hebben runderen er zelfs voor gekozen om een bekende giftige plant te eten boven onbekende voedzame planten in een nieuwe weide. Dit was de ervaring van een boer uit het westen die een deel van zijn kudde moest verplaatsen vanwege droogte op zijn eigen boerderij. Mick Holder zei dat hij in 30 jaar veeteelt nog nooit problemen had gehad met vee dat locoweed of lupine at op zijn thuisbasis. Het vee dat thuis bleef, deed het prima, maar degenen die 100 mijl verderop werden verplaatst, aten het vertrouwde, giftige onkruid en velen stierven.
Zodat je het weet, koeien zijn niet de enige wezens die dit doen. Ik was een paar jaar geleden een week in Canada voor een spreekbeurt. Op de eerste ochtend dat ik wakker werd in een nieuwe stad die ontbijt nodig had, keek ik uit het raam van mijn hotel om te zien wat er beschikbaar zou kunnen zijn. Aan de overkant van de straat was een drukke zaak genaamd Tim Horton's. Ik had nog nooit zo'n plek gezien. Maar ik herkende de Gouden Bogen van McDonald's ongeveer 1/4 mijl verderop. Ook al is het eten bij McDonald's niet mijn favoriet, ik wist in ieder geval wat ik daar kon verwachten, dus pakte ik me in om door de sneeuw en het vriesweer te sjokken om wat te ontbijten. Later hoorde ik van een van mijn gastheren dat Tim Horton's een veel betere keuze was, met bagels, warme soep en geweldige sandwiches.
Als we terugkijken op de koeien van Mick Holder, zijn er waarschijnlijk twee redenen waarom de reizende koeien zichzelf vergiftigden. Ten eerste weten we dat dieren het bekende verkiezen boven het onbekende. Ten tweede heeft onderzoek aangetoond dat wanneer dieren onder stress staan, een lagere dosis van een toxine een veel grotere impact kan hebben. Hoeveelheden lupine die het vee veilig thuis had kunnen eten, werden dodelijk omdat het vee al gestrest was door in een onbekende omgeving te zijn.
Dus wat moet u doen om ervoor te zorgen dat uw vee veilig is wanneer u ze verplaatst naar een plek waar ze nog nooit eerder zijn geweest? U heeft verschillende opties:
• Breng wat voer van de nieuwe plek naar hun vertrouwde weiland zodat ze het daar eerst kunnen proberen.
• Breng wat hooi/voer van hun vertrouwde weiland om ze te helpen terwijl ze wennen aan hun nieuwe huis.
• Laat dieren die bekend zijn met de nieuwe weide de "gastheren" zijn voor de nieuwkomers, en laat ze zien wat ze moeten eten en drinken.
• Als je weet dat er iets is dat een potentiële dreiging, sluit de weide af.
• Verminder de eerste stress van het aankomen op een nieuwe plek door ervoor te zorgen dat de dieren verzadigd zijn wanneer ze aankomen, of dat ze voldoende vertrouwd voedsel hebben wanneer ze aankomen.
Als de nieuwe plaats de voerplaats is, kunt u uw vee van tevoren voorbereiden op de nieuwe omgeving door ze thuis kennis te laten maken met het Totaal Gemengde Rantsoen en het eten uit troggen. Er is veel onderzoek gedaan naar dit soort "achtergrond" dat zowel succes als een gebrek aan echt verschil aantoont.
Nog een laatste gedachte:toen ik mijn grote geitenkudde runde, nam ik ongeveer 10 tot 15 minuten de tijd om ze de nieuwe weide te laten zien waarin ze zouden werken. Ik liet ze zien waar het water was, de omheining en een goede plek om te slapen. Ik merkte dat ze zich sneller vestigden en minder geneigd waren om het hek te testen. Ze bleven ook niet gewoon aan de poort hangen in de hoop dat ik nog eens terug zou komen. Soms kan dat kleine beetje tijd dat u neemt om uw vee welkom te heten in hun nieuwe huis, ons leven een stuk gemakkelijker maken.