Welkom bij
Moderne landbouw
!
Mijn zoon maakte vorige week zijn debuut op de 4-H veeshow. Op de leeftijd van 6, hij nam deel aan de niet-competitieve klasse, een varken laten zien dat hij van onze buren heeft geleend.
Voor zijn les, we keken naar de Junior Showmanship-competitie. Onze buurvrouw deed mee en we wilden dat hij naar haar show zou kijken. Ze heeft de afgelopen maanden met mijn zoon gewerkt, hem leren hoe hij een varken moet laten zien. Het was een van haar varkens die hij die middag in de ring zou brengen.
Tijdens showmanship, de keurmeester kijkt naar hoe goed de showman met zijn of haar dier omgaat. Gebruikelijk, de rechter stelt de showman vragen. Deze rechter deed dat niet. Voordat hij aankondigde wie de klasse won, hij legde uit, bijna verontschuldigend, waarom deed hij dat niet. Zijn reden was dat hij de kinderen met hun dieren kon zien werken en kon zien wat ze wisten over showmanship.
Veel ouders hebben zijn beoordelingstechniek misschien niet gewaardeerd, maar ik deed het. Ik wou dat meer veerechters zijn voorbeeld volgden.
Mijn zoon heeft een autismespectrumstoornis (ASS), en we wisten niet wat we konden verwachten toen hij de ring betrad.
ASS is een ontwikkelingsstoornis die van invloed is op het vermogen van een persoon om te communiceren en met anderen om te gaan. Iemand met ASS kan moeite hebben met het maken van oogcontact met mensen, een gesprek voeren uitdagend vinden, gevoelig zijn voor licht, klinkt, of geuren, of problemen hebben met andere sociale, gedragsmatig, of communicatieve vaardigheden.
We namen hem de avond ervoor mee naar de show, zodat hij de nieuwe kon uitdoen en zien, horen, en ruik de dieren en loop rond in de showring terwijl deze leeg was.
De afgelopen maanden bezocht hij de buren een of twee keer per week om met hun varkens te werken. Hij liep ze, was ze, hun pennen schoongemaakt, en voedde ze. Sommige dagen, hij liet het varken lopen als een doorgewinterde showman. anderen, hij rende door de tuin, stak zijn showstok in de grond, verplaatste de kegels, en deed alles behalve het varken uitlaten.
Mijn zoon kan zich op één ding concentreren, en het is moeilijk om die focus te doorbreken. Tijdens de voorstelling, zijn focus lag op het varken. Als de rechter mijn zoon een vraag had gesteld, hij heeft misschien niet de aandacht van mijn zoon kunnen krijgen. Als hij had, het antwoord zou over het varken kunnen gaan, een trein (de huidige obsessie van mijn zoon), wat hij als lunch at...kortom, het kan over van alles gaan.
Vragen beantwoorden is een sociale vaardigheid en geen kracht voor iemand met ASS. Het betekent niet dat ze het antwoord niet weten, maar het kan betekenen dat ze de gestelde vraag niet begrepen. In antwoord, ze kunnen gewoon weglopen, niet onbeleefd zijn, maar vertrekken omdat ze de vraag zelf niet begrijpen of hoe ze deze moeten beantwoorden, vooral als hen om hun mening wordt gevraagd of om een ervaring te vertellen. Als dit in de showring is gebeurd, het kan het verschil zijn in een blauw lint en een deelnamelint.
Dus, bedankt, rechter, voor het niet stellen van vragen. Ik hoop dat meer juryleden jouw voorbeeld volgen en showmanship evalueren op basis van wat ze in de ring zien, niet wat ze van de deelnemers horen.
