Fusarium verwelking van watermeloen is een agressieve schimmelziekte die zich verspreidt via sporen in de bodem. Geïnfecteerde zaden zijn vaak in eerste instantie de schuldige, maar als de fusariumverwelking eenmaal is vastgesteld, het kan worden overgedragen door alles wat de grond beweegt, inclusief wind, water, dieren, en mensen. Wat kun je doen aan watermeloenen met fusariumverwelkingsziekte? Kan de ziekte onder controle of behandeld worden? Laten we eens kijken hoe we fusariumverwelking op watermeloenen kunnen beheersen.
Fusarium verwelking van watermeloen is een specifieke ziekte die niet kan worden overgedragen op andere planten, inclusief meloen, komkommers, of anderen in dezelfde plantenfamilie.
Hoewel infectie optreedt wanneer het lenteweer koel en vochtig is, fusariumverwelking kan in elk groeistadium op de plant verschijnen, elk moment tijdens het groeiseizoen. Volwassen planten kunnen de ziekte beter aan dan zaailingen, die vaak instorten.
In de vroege stadia, fusariumverwelking van watermeloen blijkt uit groeiachterstand en verwelking die optreedt tijdens de hitte van de middag, terugkaatsen in de koelte van de avond. Naarmate de ziekte vordert, verwelken wordt permanent.
Zieke bladeren worden geel of dof groen, vaak bruin worden, droog, en broos. de infectie, die via de wortels binnenkomt, neemt meestal hele planten over, maar kan beperkt zijn tot één kant. Als je een stengel breekt of afsnijdt, fusarium is gemakkelijk te herkennen aan de bruine vaatweefsels binnenin. Nadat de plant is verwelkt, je zult massa's kleine sporen op de dode wijnstokken zien.
In sommige gevallen, je merkt misschien pas op de warme zomerdagen watermeloenen met fusariumverwelking, vooral wanneer planten worden gestrest door droogte. Elke meloen die zich ontwikkelt, is abnormaal klein.
Watermeloen fusarium verwelking is moeilijk te beheersen en, momenteel, er zijn geen effectieve fungiciden voor watermeloenfusarium. De behandeling omvat zorgvuldige preventie, sanitaire voorzieningen, en onderhoud, waaronder het volgende: