Welkom bij
Moderne landbouw
!
We leven in een snel geavanceerd tijdperk waarin de wereld technische suprematie in de landbouw en aanverwante domeinen omarmt. Helaas moeten kleine boeren de betere helft van het spectrum nog zien. Het is voornamelijk te wijten aan het gebruik van eeuwenoude traditionele landbouwpraktijken, gekoppeld aan de risico's van klimaatverandering en het gebrek aan financiële steun.
Een landbouwlening is onmiskenbaar noodzakelijk voor boeren om een vruchtbare opbrengst te behalen. Het maakt het voor hen mogelijk om te investeren in landbouwgrond en deze te onderhouden, hoogwaardige inputs te kopen, zoals zaad en landbouwchemicaliën, fondsen toe te wijzen voor de aanschaf van landbouwwerktuigen en machines, en dergelijke. Even belangrijk is het gebruik van een oogstverzekering om financiële bescherming te garanderen in het geval van misoogsten.
Als zodanig zijn landbouwleningen nu belangrijker dan ooit. Zelfs regeringen over de hele wereld moedigen banken aan om boeren adequate kredietmogelijkheden te bieden. Laten we met dat in perspectief eens kijken naar de vele vorderingen op het gebied van landbouwleningen en hoe technologie kan helpen de hindernissen te overwinnen.
De landbouw en de aanverwante sectoren dragen samen ongeveer 368 miljard dollar bij aan de economie, en ja, het is klaar voor een totale op technologie gebaseerde disruptie. Hier zijn enkele van de meest opvallende factoren die verband houden met dit domein, die verder aantonen waarom tech-enabled landbouwleningen de behoefte van het uur zijn:
Aan de andere kant kan slechts ongeveer 30% van de boeren lenen van commerciële banken en andere formele kredietinstellingen. Bovendien kan 50% van de marginale en kleine boeren helemaal niets lenen. Interessant is ook dat in FY18-19 USD 168 miljard aan landbouwkrediet werd verstrekt door banken. Slechts 50% van het krediet werd echter ter beschikking gesteld aan de grote en middelgrote boeren.
Deze informatie vertaalt zich in dat banken terughoudend zijn met het aanbieden van kredietopties aan kleine en marginale boeren, voornamelijk om de volgende redenen:
De uitdagingen voor landbouwleningen zullen in latere paragrafen in detail worden onderzocht, naast inzicht in hoe technologie kan helpen dergelijke problemen op te lossen en de uitbetaling van oogstleningen voor kleine boeren te versnellen [ga naar paragraaf].
Prioritaire sectoren zijn de sectoren die vooraf zijn bepaald door de regering van India en de Reserve Bank of India (RBI) voor prioritaire financiële bijstand. Deze sectoren omvatten activiteiten van nationaal belang en krijgen prioriteit voor ontwikkeling. Ze zijn van cruciaal belang om te voorzien in de basisbehoeften van de bevolking van het land, en een gebrek aan tijdige kredieten kan in sommige gevallen leiden tot zware verliezen voor de deelnemers van die sector.
Kortom, prioritaire sectorleningen zijn bedoeld voor de verdienstelijke maar achtergestelde sectoren van de economie in plaats van alleen winstgevende sectoren te ondersteunen.
Tijdens het vroege tijdperk na de onafhankelijkheid had de landbouw dringend financiële hulp nodig. Hoewel het de primaire sector van de economie was, waren banken vanwege verschillende factoren niet bereid krediet te verlenen. Verder hadden boeren en de coöperatieve verenigingen met het inluiden van de Groene Revolutie extra krediet nodig, dat de State Bank of India niet kon betalen.
Een reeks gebeurtenissen die in juli 1966 begon, maakte de weg vrij voor het concept van gerichte leningen, of prioritaire sectorleningen zoals het tegenwoordig bekend is. In de loop der jaren heeft de RBI verschillende wijzigingen aangebracht in de prioritaire sectorkredieten, andere sectoren toegevoegd en de reikwijdte van doelstellingen en subdoelstellingen die van toepassing zijn op de verschillende bankgroepen gewijzigd.
De PSL-regeling kan ook worden beschouwd als een paradigmavoorwaarde om de allocatie-efficiëntie in de economie te verkrijgen.
De PSL-regeling draait om het inzicht dat de kredietstroom naar de noodlijdende sectoren, die ook kredietwaardig en levensvatbaar zijn, mogelijk niet tijdig en adequaat is vanwege deze speciale dispensatie. Het initiatief richt zich ook op zwakkere delen van de samenleving en die segmenten van de economie die een hoger werkgelegenheidspotentieel en daarmee armoedebestrijding beloven.
Als gevolg hiervan heeft de verschuiving in de nationale prioriteiten om leningen te verstrekken aan kwetsbare economieën de inzetbaarheid vergroot, basisinfrastructuur gecreëerd en hun concurrentievermogen verbeterd, waardoor meer banen zijn gecreëerd.
PSL is geen maatschappelijk verantwoord ondernemen. In plaats daarvan is het een standaard bedrijfsvoering voor banken. De PSL-regeling moedigt banken ook aan om meerdere creatieve structuren, producten en de vele processen te ontwikkelen die de kredietverlening aan deze financieel gehandicapte sectoren kunnen stroomlijnen. Het idee is om rechtstreeks aan de boeren en andere in aanmerking komende begunstigden te lenen en te voorkomen dat deze landbouwleningen via tussenpersonen worden omgeleid.
Bijgevolg verheft PSL de zwakkere sector, wat de marktkrachten vaak niet doen. Gerichte kredietverlening via PSL stelt commerciële banken in staat om samen met winst een hoog maatschappelijk rendement te behalen. Door de investeringen in de strategische sectoren uit te breiden, bevordert PSL de sociale rechtvaardigheid verder, faciliteert het een toename van de werkgelegenheid en draagt het bij aan de economische ontwikkeling van de minder ontwikkelde regio's en kwetsbare delen van de samenleving. Bovendien helpt het om de afhankelijkheid van specifieke categorieën kredietnemers van informele geldschieters die hoge rentetarieven vragen, te verminderen.
Landbouw, kleine industrieën en zelfstandigen waren de sectoren die aanvankelijk profiteerden van gerichte leningen. In 2016 heeft RBI zijn categorieën onder PSL bijgewerkt met de volgende acht:
Met name landbouwkrediet alleen al maakt ongeveer 18% uit van het PSL-doel en omvat 8% voor kleine en middelgrote boeren.
De landbouwdoelstelling van PSL omvat de volgende doelstellingen:
PSL-leningen aan de landbouwsector omvatten:
Enkele van de opties voor landbouwleningen staan hieronder:
Het is dus duidelijk dat de optie voor prioritaire sectorleningen wonderen kan doen voor boeren in economische nood. De oplossing voor de bestaande uitdagingen in agtech is echter onvolledig zonder de integratie van technologie.
Een van de problemen met PSL is dat het een economische druk legt op commerciële banken. Boeren zijn gevoelig voor frequente verliezen als gevolg van marktprijsschommelingen, extreme weersomstandigheden of oogstverlies als gevolg van plagen en ziekten. Wanneer hun betalingen worden uitgesteld of gemist, classificeren banken de lening of het actief als NPA's (niet-renderende activa) omdat ze geen rendement meer aan de bank verstrekken.
NPA's leggen op de volgende manieren een financiële last op deze kredietverstrekkende instellingen. Aangezien de RBI vereist dat banken PSL-krediet toewijzen aan sectoren die worden gekenmerkt door een vergelijkbaar groot aantal wanbetalingen, kan een hogere NPA-ratio de toezichthouders erop wijzen dat de financiële gezondheid van de bank in gevaar is. De banken zullen dan verplicht zijn kapitaal opzij te zetten om rekening te houden met de waarde van activa die als gevolg van deze NPA's verloren zijn gegaan, wat steevast ten koste gaat van de winstgevendheid van de bank.
PSL brengt ook andere directe kosten met zich mee voor de kredietverstrekkende instellingen. Een daarvan zijn de transactiekosten, bestaande uit onder meer lonen, salarissen, drukwerk, elektriciteit, huur en connectiviteit, naast verzekeringen, het transport van contant geld, overheadkosten en afschrijvingen. In PSL, met name voor de landbouwsector, hebben leningen een lage waarde en een hoog volume, waardoor de transactiekosten zo vaak stijgen.
Bovendien dwingt het gesubsidieerde karakter van prioritaire sectorleningen, samen met hun toch al lage rentevoet, banken ertoe lagere rentetarieven te betalen op retaildeposito's. Het maakt ze dus minder aantrekkelijke investeringsopties voor mensen en heeft uiteindelijk gevolgen voor de banken.
India's evoluerende agtech-landschap is vruchtbaar en ontwikkelt zich tot een incubator voor hoogwaardige start-ups, waardoor steeds meer de interesse van investeerders wordt gewekt. Met een aantal die pas in de afgelopen vijf jaar zijn ontstaan, vereert India de tweede positie wereldwijd voor het aantal agtech-serviceproviders dat we in het land hebben.
Als je breder kijkt naar de hele agri-waardeketen, zijn er kansen voor fintech in bijna elke fase waar agtech bij betrokken is. Hier zijn er een paar.
Wat zijn de aanhoudende belemmeringen bij het verstrekken van landbouwleningen aan kleine en middelgrote boeren, met zoveel positieve punten in de agrisector in combinatie met voldoende financiering?
Ondanks alle positieve punten zijn er nog steeds verschillende uitdagingen rond het verstrekken van leningen voor gewassen. En deze uitdagingen hebben meerdere lagen:
Laten we deze nu in meer detail onderzoeken.
Overheden, banken en fintech-aanbieders worden geconfronteerd met uitdagingen bij het verkrijgen van toegang tot de agrogegevens van kleine boeren. Bovendien hebben kleine of marginale boeren die een lening aanvragen vaak niet de benodigde documenten om als bewijs te overleggen, waardoor het voor banken moeilijk is om de door hen verstrekte gegevens te valideren.
Technologie helpt dergelijke hindernissen te verlichten door alternatieve landbouwgegevens te leveren die banken kunnen gebruiken om leningaanvragen te beoordelen. Het maakt de beschikbaarheid van krediet toegankelijker en handiger voor kleine en middelgrote boeren.
Boeren lijden verliezen als gevolg van onvoorspelbare factoren zoals extreme weersomstandigheden, plagen en gewasziekten. Gewasverliezen resulteren in een lage opbrengst en onvoldoende winst om de lening tijdig af te lossen.
Enerzijds kunnen agtech-oplossingen producenten waarschuwen voor ongunstige omstandigheden, waardoor ze schade aan hun gewassen kunnen beperken. Aan de andere kant kunnen banken deze percelen op afstand bewaken en corrigerende adviezen geven om de gewasproductiviteit te verhogen en een succesvolle oogst te garanderen.
Agriculture is a predominant occupation in rural areas, where farmers do not have adequate and timely access to financial services and have poor financial literacy. Most farmers do not have a bank account. Those who do have one do not fully use them. Without transactional records, banks have to rely on information self-reported by farmers, which may not be enough or accurate for credit scoring or to determine their repayment capacity.
As mentioned earlier, banks need to consider the transaction cost of delivering the credit to the borrower. Chief among them is sustaining a team of loan officers who visit farms to record information from farmers, either on paper or digitally. They then take this information to the bank for further evaluation and loan processing. This process places a heavy demand on the resources required for manual data collection and the time to collect, retrieve, and process the information. Additionally, bank officials will have to visit farmers to collect loan repayments, and with a lack of clarity on harvest windows, they may have to make multiple visits.
When banks underwrite loans, they assess whether or not the applicant meets eligibility criteria and the risk of lending money to them. Their income, credit score, and current debt and liabilities are crucial factors to consider during the process. Without adequate data or documents of proof, this becomes a tedious, drawn-out task.
As per the Financial Stability Report, December 2021 , the gross NPA ratio of scheduled commercial banks for the agriculture sector was at 10.2% as of September 2021 (20% of the total GNPA in that period), a marginal increase from 9.8% in March the same year. One of the reasons for the high number of bad loans is that as banks try aggressively to meet the PSL target for the sector, the quality of loans takes a hit. Other concerns include willful default by the borrowers, misuse of funds, inefficiency of small farm operators, ignorance of beneficiaries regarding the terms and conditions or added benefits, lack of knowledge about scientific farming practices, low marketing skills, and low equity position of farmers.
In addition, crop failures due to droughts and heavy or delayed monsoons and not receiving insurance claim settlements to compensate for lost harvests, along with government policies of loan waivers, affected repayments, too. The supply disruptions caused by the COVID-19 pandemic in the sector further weakened the debt repayment capacity of farmers.
From time to time, borrowers forged proposals based on bogus documents to avail crop loans intended for farmers. Without proper KYC verification, these loans amounting to several hundred crores are misused by the errant borrowers for non-agricultural purposes, instead of enabling farmers to purchase seeds, fertilizers, manure, machinery, tractors, pumps, harvesting, and transport crops.
Therefore, it is evident that there exists a striking gap between agriculture loan provisions and the availability of the same to the farmer.
So, is there a solution?
Technology can play a tremendous role in simplifying and streamlining the otherwise unstructured process of agri-lending, wherein both the beneficiaries and the financial institutions can leverage collaborative growth. One of the pioneers in this field, Cropin, has facilitated the synergetic participation of all the primary stakeholders in a centralized and unique SaaS-based platform.
Advanced and powerful technologies such as AI/ML, deep learning, big data analytics, and satellite monitoring power this platform. Cropin offers end-to-end assistance to digitize operations for insurance companies and banks. In turn, this will help leverage alternative agri-data to drive predictability, thereby streamlining processes and making them smoother for financial institutions. Such digitization also brings down the cost of human efforts to ensure the completion of tasks on time.
Two of such revolutionary products from the house of Cropin are:
SmartFarm :It is a Web- and mobile-application-based digital farm management solution that helps field sales executives and loan officers to create digital records of farm and farmer information. Integrating this ground-level intelligence into a safe and secure cloud platform makes it easy for bank officials to review it almost immediately. They no longer have to wait hours together for the field staff to submit the forms physically post their field visits.
SmartRisk :It is an AI- and ML-powered platform that helps banks monitor farm plots remotely to track their performance. Further, this SaaS solution helps lending institutions to validate the information provided by farmers and compare it with available predictive and historical insights. SmartRisk also enables the institutions to identify areas under cultivation to help expand their business to previously unexplored regions. The data used by the platform to provide actionable insights are from multiple sources, such as satellite imagery and weather forecasts.
Agri-lending comes with its unique challenges. However, it is not impossible to resolve these either. With technology and agtech revolutionaries like Cropin, the journey becomes significantly easier.
How can lending institutions build a scalable &data-driven farm asset management system for priority sector lending?
Kan de landbouw zijn eigen waterproblemen overwinnen?
Essentiële tips voor Farmsurge:dingen om te leren over landbouwtechnologie
No-till (conservering) landbouw versus conventionele grondbewerking
AgriTech om veerkrachtige landbouw te stimuleren en kleine boeren te versterken
Het potentieel van new-age digitale boeren ontsluiten - een succesverhaal van Mercy Corps
