Welkom bij
Moderne landbouw
!
Ons motto stelt dat we hier op Phillips Farm scharrelkippen, eenden en jongetjes fokken. Het opvoeden van kippen en kinderen heeft enkele overeenkomsten:beide gedijen goed bij gezond natuurlijk voedsel, beide hebben beweging, frisse lucht en zonneschijn nodig voor een goede gezondheid, beide zoals cherrytomaatjes die rechtstreeks van de plant worden geplukt door het tuinhek...
Alle gekheid op een stokje, we hebben door de jaren heen gezien van het fokken van kippen voor eieren en het hebben van eenden in de achtertuin, dat er zoveel te leren valt over het samen fokken van kippen en kinderen. Er zijn natuurlijk de concrete lessen. Voor mijn driejarige nichtje is het zoiets simpels als welke kip een jongen is en welke een meisje? Hoe weten we dat door ernaar te kijken en ernaar te luisteren? Wat eten kippen en eenden? Wat doen eenden als het regent? Is het hetzelfde of anders dan de kippen? Op haar jonge leeftijd draait het allemaal om observaties en verwondering.
Naarmate ze ouder wordt, begint ze misschien meer complexe onderwerpen te krijgen, zoals hoe en waarom communiceren de vogels met elkaar? Hebben ze relaties of sociale structuren zoals wij? Hoe zijn de vogels aangepast om te overleven in de winter? Verschilt hun gedrag van seizoen tot seizoen? Het hebben van echte dieren om mee om te gaan en voor te zorgen, biedt kansen voor diepgaande en betekenisvolle kennis uit de eerste hand.
Het is me echter duidelijk geworden dat niet deze concrete lessen het meest waardevolle resultaat zijn van het samen opvoeden van kippen en kinderen, maar eerder de karakterontwikkeling en verborgen lessen die het biedt.
Dit zijn de drie belangrijkste dingen die volgens mij kunnen ontstaan door samen kippen en kinderen groot te brengen.
Mijn nichtje werd ergens tijdens haar tweede levensjaar verliefd op onze vogels. Wanneer zeer jonge kinderen buiten in het hok of op een andere manier in de buurt van uw vogels willen zijn, zijn er enkele essentiële zaken om te overwegen. Zijn ze door het stadium van alles in hun mond stoppen? Als dat niet het geval is, mogen ze niet op de grond in de buurt van vogels worden toegelaten, omdat er veel mogelijkheden zijn voor ziekte of ziekte door beddengoed, veren of uitwerpselen in hun mond te stoppen.
Kinderen die moeite hebben met het volgen van aanwijzingen, kunnen echte motivatie vinden in het verlangen om in de buurt van dieren te zijn. Ik zal je een voorbeeld geven:Bailey, mijn nichtje, is een pittig kind. Zoals de meeste kinderen heeft ze zo haar momenten waarop ze gewoon niet luistert. Op een dag toen we samen in het hok waren, begon ze overal eten te gooien. Ik zei dat ze het in de voerbak moest laten. Toen ze verder ging, legde ik uit dat het belangrijk was dat de vogels schoon, droog voer hadden, zodat ze zou moeten stoppen, anders moesten we het hok verlaten en naar binnen gaan. Ze wilde heel graag buiten blijven, dus luisterde ze. Motivatie om daar te zijn, hielp haar een klein lesje in zelfdiscipline te leren.
Een ander voorbeeld van het leren van zelfbeheersing en zachtaardigheid is het vasthouden van dieren. Kinderen lijken een aangeboren liefde te hebben voor kleine wezens. Baby eendjes zijn altijd het meest aanlokkelijk geweest in ons huis. Het is echter een voorrecht om ze vast te houden, omdat we het op de juiste manier moeten doen om ze veilig te houden. Voor kleine Bailey betekende dat veel tonen en herhalen van de belangrijke dingen om te onthouden:twee handen, zacht (niet knijpen), en laat het niet vallen. Als ze een van die regels overtrad, nam ik het eendje meteen terug en nam het opnieuw door. Na verloop van tijd heeft ze de zelfbeheersing geïnternaliseerd om de baby's in haar eentje veilig vast te houden, zelfs als peuter.
Mijn stiefzonen blijven werken aan het opbouwen van de impulsbeheersing om de drang om de vogels te achtervolgen te weerstaan. Zelfs als je kindvriendelijke kippenrassen zoals de Orpington-kip hebt, zijn het van nature nog steeds prooidieren. Net als volwassenen moeten kinderen leren vogels te benaderen en met kalme energie het hok in te gaan. Eenden kunnen vooral doodsbang zijn als ze worden achtervolgd, en ze zijn vatbaar voor beenletsel als ze rennen om te ontsnappen aan een schreeuwend, energiek kind. Ik heb onze jongens uitgelegd dat het niet alleen onmiddellijke schade kan veroorzaken, zoals een gebroken poot, maar dat jagen ook blijvende gevolgen heeft voor het vertrouwen van de vogels op mensen. Ze kunnen leren ons te zien als roofdieren in plaats van verzorgers. Het lijkt misschien onschuldig vermaak, maar dat is het niet.
Ten slotte kan het voorzichtig en voorzichtig leren eieren verzamelen helpen om op een concrete manier zelfregulatie en gecontroleerde bewegingen op te bouwen. Eieren breken wanneer ze worden geperst, gegooid of tegen elkaar geslagen. Ze barsten als ze achteloos in een mand vallen. Je kunt je mand niet slingeren of je laat de eieren vliegen. Als we al onze eieren breken, hebben we geen eieren meer om van te genieten als ontbijt. Dit zijn allemaal lessen die mijn lieve nichtje moest opdoen door ervaring uit de eerste hand. Om haar te helpen leren en tegelijkertijd de meeste van mijn eieren te beschermen, heb ik haar een eigen kleine eiermand gegeven. Het kan maximaal vijf eieren bevatten, wat het aantal eieren beperkt sinds enkele dagen, aanvankelijk waren ze allemaal gebroken tegen de tijd dat we binnenkwamen.
Toen ik haar leerde eieren verzamelen, zorgde ik ervoor dat ze volledig oplettend was. Ik zei tegen haar:"We moeten ze voorzichtig oppakken." Ik liet haar zien hoe het eruit zag. Onze nestkasten staan vrij hoog boven de grond, dus ik gaf haar één ei per keer om in haar mand te leggen, terwijl ik herhaalde:"aardig en zachtaardig" terwijl ze het bij de anderen zette. Vaak hoorde je haar deze mantra voor zichzelf herhalen. In de loop van de tijd heeft ze door vele ervaringen de kalmte en zelfbeheersing gekregen om een enorme mand eieren te verzamelen zonder er een te breken. En ze is nog maar drie!
Elke lente, wanneer de nieuwe kuikens van onze buren arriveren, kiest hun kleindochter, Eva, altijd de zwakste, vreemdst uitziende kuiken om als 'van haar' te claimen. Ze houdt van die meid zoals ik nog nooit eerder heb gezien. Ze wikkelt het in en draagt het met zich mee. Ze bereidt er speciale lekkernijen voor, zoals geweekte granen of gehakte groenten. Ze maakt zelfs prachtige huizen voor haar kuikens van gedroogde kalebassen. Dat kind heeft een enorm hart, dat misschien niet de kans had gehad om zich zo volledig te ontwikkelen of zich zo prominent te laten zien als ze niet in aanraking was gekomen met dieren.
Dieren, of het nu vogels zijn of iets anders, geven ons blootstelling aan iets puurs. Ik ben er vast van overtuigd dat pure, zoete verbinding op jonge leeftijd je hart opent voor empathie en mededogen gedurende je hele leven. Als je diep van iets houdt, wil je het begrijpen, het helpen gedijen en het leven ervan gelukkig en gezond maken. Onze wereld zou een betere plek kunnen zijn als we hier meer van hadden.
Een andere ervaring die helpt om empathie voor andere wezens op te bouwen, is dat een kind getuige kan zijn van een broedse kip die haar baby's verzorgt. Als ze ziet hoe ze instinctief weet wat ze nodig hebben, hoe ze ze beschermt en knuffelt, laat ze zien dat sommige dingen universeel zijn, zoals de liefde en zorg van een moeder. Wat leuk voor kinderen om die vertrouwde relatie bij een andere soort te herkennen en te zien dat we meer op elkaar lijken dan ze misschien dachten.
Wanneer kinderen op een veehouderij wonen of zelfs maar vogels in de achtertuin houden, zien ze dat dieren zorg nodig hebben, ongeacht het weer, zelfs op vakantie, of je je nu goed voelt of niet. Zorgen voor een ander levend wezen vereist verantwoordelijkheid en onbaatzuchtigheid. Ze zijn van ons afhankelijk en we moeten hun behoeften boven onze verlangens stellen. Ik moet naar buiten om ervoor te zorgen dat het hok op slot zit, zelfs als ik moe ben en het erg koud en regenachtig is. Wat een waardevolle les voor kinderen om te zien en te gaan leven, vooral in een samenleving van selfies die zo vaak het idee predikt dat we allemaal het centrum van het universum zijn. Het ervaren dat de behoeften van hun dieren belangrijker zijn dan hun eigen wensen, kan onze kinderen goed van pas komen om later in hun leven meer liefdevolle, genereuze relaties aan te gaan. Wie wil dat niet voor zijn kinderen?
