Welkom bij Moderne landbouw !
home

Vraag en antwoord:Sara Place of NCBA

Als je Sara Place nog niet hebt horen spreken, je zou moeten. Deze onderzoeker van de National Cattleman's Beef Association is slim, grappig, en snel een valse verklaring of anti-beef opmerking te roepen wanneer de tijd rijp is. Succesvol boeren magazine sprak met Place op The Future of Food-top in New York City, aangedaan door Goed eten tijdschrift en IFIC.

Noot van de redactie:Place werd in december 2019 benoemd tot Chief Sustainability Officer bij Elanco Animal Health.

SF:Wat doet rundvlees om op de hoogte te blijven van consumententrends?

SP:Veel. We hebben een heel team bij NCBA dat werkt aan consumentenmonitoring en marktonderzoek. Alles van social media monitoring, en veel marktonderzoek, in termen van inzicht in hoe mensen aankoopbeslissingen nemen en wat de nieuwe voedingstrends zijn. Op het gebied van duurzaamheid, we zijn actief in deze ruimte. We willen niet gepakt worden in 10 jaar, Leuk vinden, "Nu is dit duurzaamheidsthema een belangrijke drijfveer in de aankoopbeslissingen van mensen." We moeten dat altijd in de gaten houden en zo transparant mogelijk zijn over wat we feitelijk in de branche doen.

SF:Welk onderzoek begeleidt u?

SP:Al het werk dat ik doe, wordt gefinancierd met dollars voor rundvleescontroles. Het belangrijkste wat we doen is benchmarken waar we ons als branche bevinden met betrekking tot duurzaamheidsstatistieken en vervolgens enkele meer unieke aspecten van duurzaamheid onderzoeken die niet noodzakelijk de krantenkoppen halen. Een groot deel van het benchmarkingwerk bestaat uit het uitvoeren van levenscyclusanalyses van de Amerikaanse rundvleesindustrie. Het begon in 2013, maar je kunt ook denken aan levenscyclusanalyse zoals de hele toeleveringsketen – echt van gras tot bord. We bekijken die milieu-impact langs de hele weg. Het kan de uitstoot van broeikasgassen zijn, zou watergebruik kunnen zijn, gebruik van fossiele brandstoffen, dat soort dingen. We zijn echt diep gegaan om de regionale variatie in de Verenigde Staten te begrijpen, omdat de productie in alle 50 staten plaatsvindt. Wat er gebeurt bij een koeienkalfoperatie in de staat New York is heel anders dan in de oostelijke vlaktes van Colorado. We hopen dat onderzoek in 2020 vrij te geven.

SF:Hoe definieer je duurzaamheid?

SP:Voor mij, het gaat altijd om de drie pijlers:economie, sociaal, en milieu. Het gaat om het produceren van veilige, voedzaam rundvlees met economische levensvatbaarheid, milieubeheer, en maatschappelijke verantwoordelijkheid. Het is een zeer brede definitie, maar je moet het breed definiëren, want wat het betekent voor elke specifieke producent - in termen van hoe ze hun werking gaan verbeteren, of passen binnen hun natuurlijke hulpbronnen – zal heel anders zijn. We houden het bewust op dat hoge niveau.

We hebben ook een andere inspanning, de Amerikaanse rondetafelconferentie voor duurzaam rundvlees. Dat bestaat al sinds 2015, en ze hebben zojuist hun raamwerk voor duurzaamheid vrijgegeven. Ze hebben echte statistieken bedacht voor wat ze gaan meten voor duurzaamheid. Hun zes indicatoren zijn in wezen de uitstoot van broeikasgassen, luchtemissies, landbronnen, watervoorraden, en efficiëntie en opbrengst (uw productiviteit en uw economische output). En dan het dierenwelzijn en de gezondheid en veiligheid van werknemers.

SF:Begrijpen consumenten de veehandel?

SP:Het belangrijkste dat ik wil dat mensen begrijpen, is dit unieke aspect van vee als herkauwers en wat ze feitelijk aan het voedselsysteem leveren. Ze nemen dingen in met weinig of geen waarde en ze maken producten met een hogere waarde. Veel van de eiwitten die ze genereren en veel van de voedingsstoffen die we genereren voor de menselijke voedselvoorziening, bestaan ​​gewoon letterlijk niet zonder hen. Vee, schaap, en geiten – ze zijn afgeschilderd als inefficiënt, maar ze zijn eigenlijk heel efficiënt in wat ze doen.

SF:Hoe zijn ze zo efficiënt?

SP:Als we kijken naar de totale voeropname en het met graan afgewerkte rund in de VS, 82% van de voerbronnen zijn eigenlijk gras en ander voer. Nog eens 7% zijn alle bijproducten:de gedroogde granen van de distilleerder of katoenzaadmeel. Dan is slechts ongeveer 11% daadwerkelijk graan. Dus ik denk dat dat een van die dingen is waar mensen van schrikken als we het hebben over maïsgevoerd rundvlees in Amerika.

SF:De veehouderij krijgt de schuld voor het aanzienlijk bijdragen aan de uitstoot van broeikasgassen. Wat is het feit?

SP:Die statistieken kunnen snel verwarrend worden. Wereldwijd weten we van de UNFAO (Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties) dat 6% van de wereldwijde uitstoot afkomstig is van vleesvee. Van dat, de VS is minder dan de helft van 1%. Wat onze wereldwijde bijdrage betreft, wat vaak gebeurt, is dat mensen al het vee door elkaar halen - dus zuivel, vee, varkens, kippen, alles - met vleesvee. Het wereldwijde aantal voor al het vee is 14,5%. Vaak zie je dat daar weggegooid, alsof dat allemaal rundvlees is, maar het klopt niet. Dus 6% is rundvlees. Als we inzoomen op de VS, wat we uit de EPA zien, is slechts 2% van de uitstoot. Het is dus niet niks, maar die cijfers zijn veel lager dan mensen citeren.

SF:Waarom denk je dat dierlijke ag zo kwetsbaar is voor aanvallen?

SP:Het is altijd goed om een ​​stap terug te doen en dit historisch te bekijken. Ik ben een soort nerd, Ik kijk graag in de oude wetenschappelijke tijdschriften. Eerlijk gezegd, u kunt enkele van deze zelfde problemen van 100 jaar geleden bekijken. Met uitzondering van de uitstoot van broeikasgassen, de behandelde onderwerpen zijn vrijwel hetzelfde gesprek. Ik denk dat dit generaties lang wordt vernieuwd en dat mensen erover struikelen en denken, "Ik heb dit probleem ontdekt." Veel mensen in de gemeenschap die zich inzet voor dierenrechten hebben gezien dat sommige van hun tactieken die een beroep doen op de emoties van mensen misschien niet hebben gewerkt. Klimaatverandering is momenteel het grote hot topic. Dus velen van hen hebben zich daaraan vastgeklampt. Dat is waar je statistieken ziet die gewoon volledig nep zijn. Als mensen dat soort dingen gebruiken, ze proberen gewoon een verhaal te pushen. Maar veel van de rest komt vanwege de interesse in klimaatverandering.

SF:Hoe compenseren producenten het activisme?

SP:In de vee-industrie, er zijn veel conservatieve mensen, Rechtsaf? Ze houden er niet van om zichzelf buiten te zetten. Voor velen van hen is de reden dat ze in de veehouderij zitten, is omdat ze liever met dieren omgaan dan met mensen. De afgelopen jaren hebben we zeker vooruitgang geboekt op het gebied van opener zijn en het gewoon eerlijk aan mensen vertellen. Als je niet zo bereid bent om met mensen om te gaan, dan houden deze mythen een beetje stand en, helaas, de discussie domineren. Want als er eenmaal iets is, vooral nu als het op internet staat, het moet waar zijn, Rechtsaf? Je kunt alles vinden om je vooroordelen te bevestigen.

SF:Wat is jouw mening over de alternatieve vleestrend?

SP:Ik denk dat veel ervan een beetje dom is. Omdat zelfs de alternatieve eiwitten, als je hun ingrediëntenlijsten bekijkt, ze genereren bijproducten die waarschijnlijk worden teruggevoerd naar het vee. Dus ik denk dat dit hele ding is geframed als of/of, en dat is al tientallen jaren zo. We hebben behoefte aan samenwerking tussen planten- en dierenlandbouw. Als iets, we moeten die integraties meer versterken. Praat niet over deze dingen alsof ze gescheiden zijn.

SF:Heb je een van de producten geprobeerd?

SP:Ik heb Impossible geprobeerd. Het was een gewone patty omdat we gewoon wilden zien hoe het smaakte. Ik was niet zo onder de indruk. Ik besef dat ik een bevooroordeeld persoon ben omdat ik veel rundvlees eet. Ik denk dat ze nog een weg te gaan hebben, Naar mijn mening.

SF:Het heeft de industrie zeker op gang gebracht.

SP:Ik zal niet te veel spreken over de beleidskant, want dat ligt buiten mijn domein. Het is een andere eiwitkeuze die er is. Net zoals we ook geen kip naar beneden gaan rennen, Rechtsaf? Ja, het is een landbouwproduct. Alles komt op de een of andere manier van de aarde. Dus dat is gewoon zoals het is. Wat sommige van onze producenten heeft getriggerd, is de marketinghoek die die nieuwe bedrijven hebben gebruikt. Het is duidelijk dat Boca Burgers en bonenburgers er altijd al zijn geweest en dat niemand er echt om geeft. Ik denk dat de oorzaak van al deze angst binnen de landbouw de manier is waarop ze direct marketing op duurzaamheid richten. Dat is wat mensen gek maakt, als je wil.

SF:Zal ​​het de verkoop schaden?

SP:Vorige week was er een rapport, met de onmogelijke kanjer, dat de verkoop van rundvlees eigenlijk omhoog gaat. Voor veel van deze fastfoodrestaurants die misschien geen vegetarische optie hadden, het is alsof ze iets aanbieden zodat het hele gezin daarheen kan gaan. En niet iedereen gaat een Impossible burger kopen, maar de andere mensen kunnen rundvleesproducten kopen. Dat is wat we de producenten hebben proberen te vertellen. Ons marktonderzoeksteam bekijkt al deze verkoopgegevens. Ze kijken naar scannergegevens in de detailhandel. We zien helemaal geen bewijs van een verkoopdaling. Als iets, het kweekt gewoon de eiwittaart. En dat is goed.

SF:Wat is jouw kijk op de toekomst van voedsel?

SP:Ik denk dat er momenteel veel interessante trends zijn, maar op macroniveau trend, mensen mogen niet vergeten dat we nog 2 miljard monden te voeden hebben. Mensen worden rijker en ondanks veel rumoer over dieetwisselingen, daar is geen bewijs van. Mensen gaan de komende decennia over de hele wereld meer voedsel van dierlijke oorsprong eten. Er zijn veel mensen op de wereld, en ze willen voedsel van hoge kwaliteit eten. Er gaat veel groeien. Wat je ook doet in de landbouw, we moeten steeds beter worden in wat we doen.

BIO:

Titel :Senior directeur onderzoek naar duurzame rundvleesproductie, National Cattleman's Beef Association
woonplaats : Oxford, New York
Opleiding :Dierbiologie Ph.D. bij UC Davis, Dierwetenschappen B.S. aan de Cornell-universiteit, Agrarisch bedrijf in A.A.S. van het Morrisville State College.


Veeteelt
Moderne landbouw

Moderne landbouw