8 soorten bodems van India en bodemverdeling in India

• A – Horizon :Bovengrond, het is de bovenste zone van de bodem. Het heeft de meeste hoeveelheid mineraal materiaal, voedingsstoffen, en water, die allemaal essentieel zijn voor de groei van planten. Het wordt vaak gebruikt in combinatie met O-horizon (laag van organisch materiaal zoals plantenresten vaak aangeduid als humus).
  
• B – Horizon :Ondergrond, een overgangszone tussen A en C horizon, bevat materie die is afgeleid van zowel de horizon boven als onder (het proces van vermenging van materie van de ene horizon naar de andere wordt genoemd " illuviatie ") . Hoewel de mineralen merkbaar verweerd zijn, er zit wat organisch materiaal in samen met de aanwezigheid van klei, aluminium en ijzer.
  
• C – Horizon :Deze laag grond heeft los en verweerd uitgangsmateriaal. Tijdens het vormen van grond, deze laag is de eerste stap. Het vormt uiteindelijk de twee lagen erboven (Horizon A en B).
  
• D – Horizon :Onder de bovengenoemde drie horizonten is het gesteente, die ook bekend staat als de moederrots.
  

Factoren die de bodem van India beïnvloeden

• De ouder rock of materiaal waarvan regoliet (de laag niet-geconsolideerd vast materiaal die het gesteente bedekt) wordt gevormd.
  
• Topografie , zoals steile hellingen, golvende helling of flauwe helling, bepaalt de dikte van de bodemlaag en ook de kans op bodemerosie.
  
• Klimaat zoals wind, temperatuur en vochtigheid.
  
• Type vegetatie op de locatie geteeld heeft grote invloed op de structuur en kleur van de bodem.

Geschiedenis van de classificatie van de bodem van India

• Een bodemkaart van India werd in 1957 gepubliceerd door de National Atlas Organization Kolkata (momenteel bekend als Nationale Atlas &Thematic Mapping Organization – NATMO ), die verklaarde dat er zes grote groepen bodems van India zijn en elf brede grondsoorten van India.
  
• Bodem van India kan grofweg worden onderverdeeld in twee soorten op basis van hun geologie:
  
  1. Bodems van het schiereiland India :Deze bodems worden gevormd door ontbinding van in situ gesteenten. Deze gronden komen minder vaak voor, herverdeeld en opnieuw getransporteerd en vandaar de naam sedentaire bodems .
  
  2. Bodems van extra-peninsulair India :Deze bodemsoorten worden gevormd door beweging en afzetting van bodems door rivieren en winden. Deze grondsoorten komen vooral voor in rivierdalen en delta's. Deze grondsoorten vormen enkele van de meest vruchtbare gronden van India. Deze grondsoort heet vervoerde of azonale bodems.
  
• US Department of Agriculture - USDA (in 1960 met supplementen in 1964 en 1967) ontwikkelde de 7e benadering (Bodemtaxonomie - een basissysteem voor bodemclassificatie voor het maken en interpreteren van bodemonderzoeken) . Dit rapport is verwezen door de National Atlas Organization (India), en S.P. Chatterjee schreven Irrigatie-atlas van India , die de bodem van India classificeerde.
  

• 7e benadering definieert de bodem van India op basis van zijn morfologie en samenstelling. De classificatie was:Inceptisols, vertisols, alfisols, oxisolen, histosolen, Ultisols, Podsols, mollisolen, Entisols, Aridosols en Spodosols.
  

Oude classificatie van de bodem van India

In de 16e eeuw na Christus, bodem werd geclassificeerd op basis van inherente kenmerken en uiterlijke kenmerken. Externe kenmerken omvatten kleur, textuur, vochtgehalte van de grond en helling van het land.

De textuur van de grond werd verder geclassificeerd als kleiachtig, slibachtig, zand en leem. De kleur van de grond werd verder geclassificeerd als zwart, rood of geel.

In oude tijden, bodems van India werden voornamelijk ingedeeld in twee categorieën:

1. Urvara :Vruchtbare grond.
2. Usara :Steriele grond of onvruchtbare grond.
   

Moderne classificatie van de bodem van India

Het Nationaal Bureau voor Bodemonderzoek en Landgebruiksplanning – (NBSS&LUP), een instituut opgericht onder Indiase Raad voor Landbouwkundig Onderzoek (ICAR) , assisteerde ICAR bij de classificatie van Indiase bodem op basis van de normen die zijn opgesteld door de bodemtaxonomie van het Amerikaanse ministerie van landbouw (USDA).

ICAR heeft de bodems van India ingedeeld in de volgende volgorde volgens de bodemtaxonomie van de USDA:
VOLGORDE	GEBIED (in duizend hectare)	PERCENTAGE
Inceptisolen	130372,90	39,74
Entisols	92131.71	28.08
Alfisols	44448,68	13.55
Vertisols	27960,00	8.52
Aridisols	14069.00	4.28
Ultisols	8250.00	2,51
Mollisols	1320.00	0.40
anderen	9503.10	2.92
Totaal		100
Bron:Bodems van India, Rijksbureau voor bodemonderzoek en ruimtelijke ordening, publicatie nummer 94

1956, All India Soil Survey Committee werd gevormd door de Indian Council of Agricultural Research (ICAR). Deze commissie heeft Indiase bodemsoorten ingedeeld in 8 hoofdcategorieën. Deze logische en algemeen aanvaarde indelingen zijn gemaakt op basis van de bodemgenese, samenstelling en locatie, en kleur.

1. Alluviale bodems

• Alluviale bodems zijn overvloedig aanwezig in de noordelijke plateaus en de rivierdalen in India.
• Ongeveer 40 procent van het totale gebied van India is bedekt met alluviale bodems.
• Alluviale grond is afzettingsbodem , stroomafwaarts gebracht en afgezet door rivieren en beken.
• Ze strekken zich uit in de vlakten van Gujarat door een smalle gang in Rajasthan. In de regio van het schiereiland, ze zijn te vinden in de delta's aan de oostkust en langs de rivierdalen.
• De aard van de alluviale bodems varieert van: zandige leem tot klei .
• Over het algemeen, alluviale grond is rijk aan kalium maar arm aan fosfor .
• Er is een verscheidenheid aan alluviale gronden ontstaan ​​in de vlaktes van Midden- en Boven-Ganga, namelijk, Bhangar en Khadar .
  Bhanger :Gelegen buiten de uiterwaarden, Bangar vertegenwoordigt een oudere alluviale afzetting.
  Khadar :Khadar is een nieuw soort alluvium dat ontstaat wanneer overstromingen fijn slib op de grond afzetten.
  
  De bodems van Khadar en Bhanger bevatten beide kalkhoudende concreties (Kankars). Op de lagere en middelste Ganges-vlakte, evenals in de Brahamaputra-vallei, de bodems zijn meer leem en kleiachtig. Het zandgehalte neemt van het westen naar het oosten af.
  
  Hieronder volgt de vergelijking van de alluviale bodem van Khadar en Bhanger:

	KHADAR	BHANGAR
Definitie	Nieuwe alluviale afzettingen in noordelijke vlaktes	Oude alluviale afzettingen in noordelijke vlaktes
Stabiliteit van storting	Niet stabiel	Stal
Plaats	In de buurt van de rivierbedding	Weg van de rivierbedding
Vruchtbaarheid	vruchtbaarder	minder vruchtbaar
Vernieuwing van aanbetaling	Wordt elk jaar vernieuwd	Vernieuwt niet
Geschiktheid voor landbouw	Meer geschikt	Minder geschikt
Concentratie van Kankar op calciumcarbonaat	Minder	Hoog
textuur	Ruw	Prima

• Alluviale bodems zijn over het algemeen lichtgrijs tot asgrijs van kleur . Tinten worden bepaald door de diepte van de afzetting, de textuur van de materialen, en de looptijd.
• De bodems van alluviale vlaktes zijn: intensief gecultiveerd .
  
  

2. Zwarte grond

• Zwarte gronden worden ook wel de ‘ Regur Bodem ' of de ' Zwarte katoenen bodem ’.
• Het grootste deel van het Deccan-plateau is bedekt met zwarte aarde, die delen van Maharashtra omvat, Madhya Pradesh, Gujarat, Andhra Pradesh, en sommige delen van Tamil Nadu.
• Zwarte aarde is bijzonder diep in de bovenloop van de rivieren Godavari en Krishna, evenals het noordwestelijke deel van het Deccan-plateau.
• Zwarte aarde is kleiachtig, diep, en ondoordringbaar van structuur .
• Zwarte aarde, als het nat is, zwelt op en wordt plakkerig. Het krimpt als het droog is. Als resultaat, in het droge seizoen heeft zwarte aarde de neiging om brede scheuren te ontwikkelen.
• De bodem heeft de neiging om “ zelfploegend ” door losrakende deeltjes die uit de grond in de scheuren vallen. Als resultaat, de bodem neemt vocht op en houdt het vast.
• Zwarte aarde kan heel lang vocht vasthouden zelfs tijdens droge seizoenen, daarom is het een voorkeursgrond voor het verbouwen van gewassen (vooral met regen gevoede gewassen)
• Zwarte aarde is rijk aan limoen, ijzer, aluminiumoxide en magnesiumoxide . Aanvullend, het bevat potas .
• Echter, zwarte aarde mist fosfor, stikstof, en organische stof .
• Zwarte aarde is diep zwart tot grijs in kleur.
  

3. Rode en gele bodems

• Gebieden met weinig regen op het oostelijke en zuidelijke Deccan-plateau produceren rode aarde op kristallijne stollingsgesteenten.
• Lange stukken rode leembodem bezetten de piemontese zone van de West-Ghat.
• Rode en gele bodems zijn ook te vinden in delen van Odisha en Chattisgarh, evenals in het zuidelijke deel van de middelste Ganges-vlakte.
• vanwege de diffusie van ijzer in kristallijne en metamorfe gesteenten , bodems ontwikkelen zich roodachtige kleur .
• Wanneer rode aarde is gehydrateerd , het lijkt geel .
• EEN fijn gemalen rode of gele grond is meestal vruchtbaar , terwijl grofkorrelig bodems in droge hooggelegen gebieden zijn over het algemeen onvruchtbaar .
• In het algemeen, rode en gele grond is tekort aan stikstof, fosfor, en humus .
• Rode bodems zijn rijk aan ijzer en zijn licht zuur .
• Ragi, aardnoten, gierst, tabak, en aardappelen groeien goed in deze gronden.
• Mits de velden goed geïrrigeerd zijn, ze kunnen voor verschillende gewassen worden gebruikt.
• Rode en gele bodems variëren sterk in textuur van leem tot kleiachtige leem .

4. Laterietbodems

• Lateriet is afgeleid van het Latijnse woord " later" , wat baksteen betekent.
• Over het algemeen, laterietbodems vormen zich in gebieden met hoge temperaturen en veel regen (meestal tropische landen zoals India met afwisselend natte en droge omstandigheden). Door de tropische regens, deze gronden zijn het resultaat van uitgebreide uitspoeling.
• Als het regent, kalk en silica worden uitgeloogd, en ijzeroxide en aluminiumverbindingen blijven in de bodem achter.
• Bacteriën die gedijen bij hoge temperaturen, verwijder snel het humusgehalte uit de grond.
• Lateriet bodems hebben lage niveaus van organisch materiaal, stikstof, fosfaat en calcium , en hoge niveaus van ijzeroxide en kalium .
• Laterieten zijn niet geschikt voor teelt ; echter, mest en meststoffen kunnen de grond vruchtbaar maken voor de teelt.
• In Tamil Nadu, Andhra Pradesh en Kerala, rode laterietgronden zijn beter geschikt voor boomgewassen zoals cashewnotenbomen.
• Laterietgrond kan ook gebruikt voor de teelt van rubber, koffie, thee of rijst.
• Lateriet bodem is veel gebruikt om bakstenen te maken voor constructie.
• Over het algemeen, deze bodems hebben zich ontwikkeld in de hogere delen van het schiereilandplateau. Karnataka, Kerala, Tamil Nadu, Madhya Pradesh, de heuvelachtige gebieden van Odisha, en Assam hebben gewoonlijk laterietbodems.
• Lateriet bodem is zuur van aard in verhoogde gebieden en inefficiënt in het vasthouden van vocht .
• Het heeft een zware leem tot kleiachtige textuur op de vlaktes.
  

5. Dorre bodems of woestijnbodems

• Droge bodems variëren in kleur van rood tot voorhoofd N.
• In het algemeen, ze hebben een zandstructuur en zijn zout in de natuur .
• In sommige regio's, het zoutgehalte is zo hoog dat keukenzout kan worden verkregen door het zoute water te verdampen.
• Als gevolg van het droge klimaat, hoge temperaturen, en snelle verdamping, zij gebrek aan vocht en humus .
• Op droge gronden, Fosfaatgehalte is normaal, maar stikstof is onvoldoende.

• Aangezien het calciumgehalte van de bodem naar beneden toe toeneemt, de lagere horizonten van de bodem worden ingenomen door "kankar" lagen .
• De vorming van de 'Kankar'-laag in de onderste horizonten beperkt het verder naar beneden sijpelen van water tot onder de horizon, dit helpt de bodem enorm bij het vasthouden van een hoger bodemvochtgehalte.
• Droge bodems zijn kenmerkend voor het westen van Rajasthan , die een typische droge topografie heeft.
• Over het algemeen, dorre bodems zijn arm, humusvrij, en vrij van organisch materiaal.
  

6. Zoute bodems of alkalische bodems

• Zoute bodems zijn ook bekend als: Usara bodems (Steriele grond of onvruchtbare grond).
• Aangezien zoute bodems bevatten: hoge niveaus van natrium, potassium, en magnesium , zij zijn onvruchtbaar en niet in staat om vegetatief te ondersteunen groei.
• Als een gevolg van het droge klimaat en de slechte afwatering , zoute bodems hebben meer zouten . Ze komen voor in droge en semi-aride gebieden, evenals moerassige en drassige gebieden.
• zoute grond textuur het varieert van zanderig tot leemachtig.
• Zoute grond is tekort aan stikstof, fosfor en calcium . Echter, zoute grond heeft hoog gehalte aan organische stof .
• Zoute bodems zijn sterk zuur .
• Het is gebruikelijker om zoute gronden te vinden in West-Bengalen, de oostkustdelta's, en de westelijke regio van Gujarat. De zuidwestelijke moesson zet zoutdeeltjes af en vormt een korst in de Rann of Kuchchh.
• In de delta's, zeewaterintrusies bevorderen de ontwikkeling van zoute bodems .
• de vruchtbare alluviale bodems worden zout in gebieden van intensieve teelt en overmatige irrigatie , vooral op gebieden van de groene revolutie.
• Een overmatige hoeveelheid irrigatie in een droog klimaat bevordert capillaire werking , wat resulteert in zoutvorming op het oppervlak van de bodem. Het probleem van het zoutgehalte in de bodem wordt meestal opgelost door gips toe te voegen aan dergelijke gebieden, vooral in Punjab en Haryana.
  

7. Veengronden

• Veengronden zijn te vinden in gebieden met hevige regenval en hoge luchtvochtigheid , waar vegetatie is overvloedig . Bijgevolg, grote hoeveelheden dood organisch materiaal hopen zich op in deze gebieden, en dit geeft de veengrond een rijke humus en organische inhoud .
• Veengronden kunnen zoveel bevatten als 40-50 procent organische stof .
• In het algemeen, deze bodems zijn zwaar en zwart van kleur . Zij kan ook alkalisch zijn op veel geografische locaties.
• Veengrond is overvloedig aanwezig in het noordelijke deel van Bihar, het zuidelijke deel van Uttaranchal, en de kustgebieden van West-Bengalen, Orissa, en Tamil Nadu.
• Veengrond is fijn van structuur .
• Door afbraak van organisch materiaal in anaërobe omstandigheden, de pH-waarde van veengrond ligt tussen 3,5 en 4 ( sterk zuur door gehalte aan ferro- en aluminiumsulfaten) .
  

8. Bergbodems of bosbodems

• Zoals de naam al doet vermoeden, bosbodem wordt gevormd in bosgebieden waar voldoende regen valt.
• Ook zoals geïmpliceerd door de naam, berggrond wordt zo genoemd omdat het wordt gevonden op de hellingen van bergen en heuvels
• Gebaseerd op de bergen waar de bodem wordt gevonden, bodems variëren in textuur en structuur .
• In de valleien, berggrond heeft de neiging leem en slibachtig te zijn, terwijl op de bovenste hellingen, berggrond kan grofkorrelig zijn.
• Berggrond is zuur en humusarm in de besneeuwde gebieden van de Himalaya .
• Lagere valleien van de berg hebben vruchtbare bossen t / bergbodems .
• Bosgrond heeft meestal een bruine kleur met een kleiachtige slibachtige textuur en een matige zuurgraad peil.
• Hun zeer vruchtbare aard maakt ze ideaal voor de groei van plantagegewassen zoals thee, koffie, kruiden, en tropisch fruit.
• In India, bos- of berggrond komt veel voor in Jammu en Kasjmir, Himachal Pradesh, Manipur, West-Ghats in Karnataka, Kerala, en Tamil Nadu.
  

Staatsgewijze verdeling van de bodem van India

De volgende tabel geeft de staatsgewijze verdeling van de bodem van India weer. Het geeft ook bepaalde kenmerken weer (zoals de beschikbaarheid van inhoud in de bodem en het gewenste gewas om op de bodem te groeien).

GRONDSOORT	OVERSCHOT MINERALEN / ELEMENTEN	GEBREKKIGE MINERALEN / ELEMENTEN	AANBEVOLEN GEWAS	INDISCHE STAAT
Alluviale bodems	Potas, Limoen	Stikstof, Fosfor, Organisch materiaal	Rijst, Tarwe, Suikerstok, Tabak, Katoen, Jute, Maïs, Oliezaden, Groenten, Fruit	vlakten van Gujarat, Punjab, Haryana, OMHOOG, Bihar, Jharkhand
zwarte grond	Limoen, Ijzer, Magnesia, aluminiumoxide, Potas	Stikstof, Potassium, Fosfor, Humus	Katoen, Tarwe, Jowar, Lijnzaad, Virginia-tabak, Castor, Zonnebloem, gierst	Deccan plateau- Maharashtra, Madhya Pradesh, Gujarat, Andhra Pradesh, Tamil Nadu, Valleien van Krishna en Godavari.
Rode en gele bodems	Ijzer, Potas	Stikstof, Humus, fosforzuur, Magnesium, Limoen	Katoen, Tarwe, Rijst, Peulvruchten, gierst, Tabak, Oliezaden, Aardappelen, Fruit	Delen van Tamil Nadu, Zuidelijk Karnataka, Zuidoost Maharashtra, onderdelen van Madhya Pradesh, Goa, Kerala, Orissa, Bihar, West-Bengalen, Uttar Pradesh, Oosters Delen van Rajasthan, Assam, Manipur, Tripura, Meghalaya en Nagaland
Lateriet bodems	Ijzeroxide, potas, Aluminium, Titanium, Mangaanoxiden	Stikstof, Fosfor, Potassium, Limoen, Magnesia, Organisch materiaal, Calcium	Thee, Koffie, Cachou, Rubber	Karnataka, Kerala, Tamilnadu, Madhya Pradesh, Assam en Orissa heuvels.
Droge bodems of woestijnbodems	Natrium, Fosfaat, Gips, calciumcarbonaten	Humus, Stikstof	Gerst, Katoen, Tarwe, gierst, Maïs, Peulvruchten	West-Rajastan, het noorden van Gujarat en het zuiden van Punjab
Zoute bodems of alkalische bodems	Natrium, Potassium, Magnesium	Stikstof, Calcium, Fosfor	Dadelpalm, Gerst, Suikerbiet, Katoen, Asperges, Spinazie	West-Gujarat, delta's van de oostkust, Sunderban-gebieden van West-Bengalen, Punjab en Haryana
Veengronden	aluminium sulfaten, Koolstof, Stikstof	Koper, boor, Zink	Aardappelen, Suikerbiet, Selderij, uien, Wortels, Sla, tuinbouwgewassen, wilgen	Orissa, Sunder-verboden in West-Bengalen, delen van Bihar, Uttar Pradesh en Kottayam, Alleppey, districten van Kerala
Bergbodems of bosbodems	Fosfor, Kalk, Magnesium, kalium, Zwavel, Mangaan	Fosfor, Potas, Limoen	Rijst, Thee, bonen maïs, Squash, Groenten	Jammu en Kasjmir, Himachal Pradesh, Manipur, W oostelijke Ghats in Karnataka, Kerala en Tamil Nadu