Biosecurity verhindert de introductie, vestiging en verspreiding van ongewenste biologische organismen of agentia. In het kader van de garnalenkweek, bioveiligheid gaat over het beheersen van gevaarlijke ziekterisico's. Bio-beveiligingsprogramma's kunnen worden toegepast
Op verschillende niveaus, inclusief vijver, boerderij, plaats enzovoort, tot op nationaal niveau. Bioveiligheidsmaatregelen zouden deel moeten uitmaken van het gezondheidsmanagementprogramma van elke garnalenkwekerij. Garnalenkwekerij biobeveiliging omvat het toepassen van sets van gerichte, op wetenschap gebaseerde procedures om het risico van een bepaalde ziekteverwekker te elimineren of te verminderen, dat wil zeggen, een ziekteverwekkend infectieus agens zoals een virus-
Vanwege de kosten (in tijd en geld), veel boeren voeren over het algemeen biobeveiligingsprogramma's uit om de risico's te verminderen die alleen gepaard gaan met gevaarlijke ziekteverwekkers. In een ideale wereld, ze zouden kunnen streven naar nul risico, maar in werkelijkheid zullen ze de kosten van een biobeveiligingsprogramma moeten afwegen tegen de onzekere kosten van toekomstige ziekte-uitbraken. Het ontwikkelen en implementeren van een biosecurityprogramma vereist daarom een duidelijke appreciatie van de technische aspecten en brengt compromissen met zich mee waarbij kosten en baten zorgvuldig moeten worden afgewogen.
Effectieve wilsuitvoering vereist een langdurige inzet van de boer en discipline van de landarbeiders. Effectieve biobeveiliging is afhankelijk van een veilig boerderijontwerp, hygiëne en quarantaine, regelmatige gezondheidstesten, record houden, en bestrijding van ziektevectoren. Het gebruik van specifiek pathogeenvrij (SPF) zaad is de eerste belangrijke stap om het risico te verminderen.
Belangrijkste instructies voor de implementatie van biobeveiliging en het beheer van de gezondheid van garnalen:
Als er geen aparte apparatuur beschikbaar is, desinfecteer ze dan met gebleekt water of KMnO4-oplossing (Eén eetlepel voor 10 L water) voordat u ze in een andere vijver gebruikt. Elke vijver moet een aparte waterbemonsteringscontainer hebben. Het onderhouden van een gezonde vijverbodem is essentieel. Controleer wekelijks de vijverbodem en verwijder alle zwarte aarde of bentische algen die zich op de vijverhoeken hebben opgehoopt. Doe ketting slepen om organisch materiaal te laten oxideren.
Garnalen die naar de zijkant of het oppervlak van de vijver komen, lethargie, gebrek aan eetlust, verkleuring - rood of blauw zijn allemaal symptomen van een mogelijke ziekte. Verbeter de kwaliteit van het vijverwater. Als garnalen vuile of zwarte kieuwen hebben, minder voeren en 10 cm water verversen. Controleer de vijver dagelijks tijdens de vroege ochtenduren op zieke of dode garnalen of andere tekenen (zuurstofproblemen of andere ongewone waarnemingen).
Als er antenne wordt gesneden, vervuiling of kieuwprobleem, er moeten corrigerende maatregelen worden genomen om de algemene toestand van de vijver te verbeteren. Als de grootte van de garnaal oogstbaar is, oogst alle garnalen zonder het water af te tappen. Desinfecteer de aangetaste vijver met 20ppm chloor. Houd het water een week vast zonder te lozen. Wanneer het gedesinfecteerde water na een week wordt geloosd, informeer naburige boeren en zorg ervoor dat er minstens twee dagen geen water wordt opgepompt. Hang een vogelnet op om te voorkomen dat vogels dode garnalen oppikken en naar andere vijvers dragen.
Er moet voor worden gezorgd dat alle garnalen in de vijver worden verzameld om verspreiding van ziekten te voorkomen. Dode en stervende garnalen moeten onder de grond worden begraven, weg van het vijvergebied. De nodige voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen om te voorkomen dat garnalen of apparatuur of iets dat in de door de ziekte aangetaste vijver wordt gebruikt, naar andere vijvers wordt overgebracht. Stop niet met het voeren van de normale vijvers tijdens het uitbreken van een ziekte. Zonder voeding, garnalen worden zwak en vatbaar voor ziekten. Samenwerking en communicatie met naburige garnalenkwekers en landarbeiders moet worden geoefend met regelmatige bijeenkomsten over ziekteproblemen om de verspreiding van ziekten te voorkomen.
Bron:NaCSA