Welkom bij Moderne landbouw !
home

Beste managementpraktijken voor biobeveiliging en gezondheidsbeheer van garnalen

Biosecurity verhindert de introductie, vestiging en verspreiding van ongewenste biologische organismen of agentia. In het kader van de garnalenkweek, bioveiligheid gaat over het beheersen van gevaarlijke ziekterisico's. Bio-beveiligingsprogramma's kunnen worden toegepast

Op verschillende niveaus, inclusief vijver, boerderij, plaats enzovoort, tot op nationaal niveau. Bioveiligheidsmaatregelen zouden deel moeten uitmaken van het gezondheidsmanagementprogramma van elke garnalenkwekerij. Garnalenkwekerij biobeveiliging omvat het toepassen van sets van gerichte, op wetenschap gebaseerde procedures om het risico van een bepaalde ziekteverwekker te elimineren of te verminderen, dat wil zeggen, een ziekteverwekkend infectieus agens zoals een virus-

  1. De boerderij betreden, en
  2. Verspreiding in een vijver, tussen vijvers, naar andere boerderijen, of naar de wijdere omgeving.

Vanwege de kosten (in tijd en geld), veel boeren voeren over het algemeen biobeveiligingsprogramma's uit om de risico's te verminderen die alleen gepaard gaan met gevaarlijke ziekteverwekkers. In een ideale wereld, ze zouden kunnen streven naar nul risico, maar in werkelijkheid zullen ze de kosten van een biobeveiligingsprogramma moeten afwegen tegen de onzekere kosten van toekomstige ziekte-uitbraken. Het ontwikkelen en implementeren van een biosecurityprogramma vereist daarom een ​​duidelijke appreciatie van de technische aspecten en brengt compromissen met zich mee waarbij kosten en baten zorgvuldig moeten worden afgewogen.

Effectieve wilsuitvoering vereist een langdurige inzet van de boer en discipline van de landarbeiders. Effectieve biobeveiliging is afhankelijk van een veilig boerderijontwerp, hygiëne en quarantaine, regelmatige gezondheidstesten, record houden, en bestrijding van ziektevectoren. Het gebruik van specifiek pathogeenvrij (SPF) zaad is de eerste belangrijke stap om het risico te verminderen.

Belangrijkste instructies voor de implementatie van biobeveiliging en het beheer van de gezondheid van garnalen:

  1. Bewaar alleen larven die acceptabele testresultaten hebben in termen van afwezigheid van pathogenen. Overschrijd de optimale bezettingsdichtheid niet. Elimineer of verminder het risico van potentiële vectoren (infectiedragende agentia) op het bedrijf. Gebruik waterbeheerpraktijken die besmetting door de ziekteverwekker voorkomen of verminderen. Verminder het risico op verspreiding van infecties tussen vijvers door de bewegingen van mensen te beperken, apparatuur en andere mogelijke agenten. Implementeer een programma voor gezondheidsbeheer dat tot doel heeft de stress voor garnalen tot een minimum te beperken door de vijveromgeving te optimaliseren.
  2. Installeer fysieke barrières om krabben te voorkomen, vogels en andere dieren. Om vormkrabben te beschermen, vijver dient te worden afgedekt met een krabhek (kieuwnetten met een maaswijdte van minder dan 1 cm) van meer dan 0,5 meter hoogte. Om de besmetting van vogels te voorkomen, vogelnet dient te worden voorzien op een hoogte van 2m van de dijk. Rood gekleurd plastic draad met een dikte van 0,5 mm heeft de voorkeur. De opening tussen de vogellijnen mag niet meer dan 10 cm zijn. Er mag geen opening zijn tussen het krabhek en het vogelhek. Het verdient de voorkeur om het hek rond alle boerderijen in de buurt te voorzien om de dieren te vermijden, die tot kruisbesmetting leiden. Er moet voor worden gezorgd dat de toegang tot paden voor de lokale gemeenschap niet wordt belemmerd.
  3. Volg de sanitaire voorzieningen en hygiëne van de boerderij. De omgeving van de boerderij moet schoon worden gehouden. Afval en ander landbouwafval moeten worden beheerd door middel van recycling en biologische afbraak. Elke samenleving moet een toilet hebben in goede hygiënische staat, en toilet moeten op 20 tot 30 m afstand van de boerderijen worden geplaatst. Boerderij moet verontreiniging van huishoudelijk afvalwater in kweekvijver voorkomen, reservoir en kanaal. Gebruik geen dierlijke mest. Zorg voor desinfectieoplossingen zoals gebleekt water van KMnO4 (een eetlepel voor 10 L water) in een container en gewoon water in een andere container bij de ingang van elke vijver. Werknemers moeten hun handen en benen in de KMnO4-oplossing dopen voordat ze van de ene vijver naar de andere gaan, zelfs tijdens de observatie van de controlebak. Gebruik aparte, gemarkeerde uitrusting voor elke vijver (netten, voeremmers, water bemonstering kruiken, voervlotter etc.) om het risico van besmetting tussen vijvers te elimineren.

Als er geen aparte apparatuur beschikbaar is, desinfecteer ze dan met gebleekt water of KMnO4-oplossing (Eén eetlepel voor 10 L water) voordat u ze in een andere vijver gebruikt. Elke vijver moet een aparte waterbemonsteringscontainer hebben. Het onderhouden van een gezonde vijverbodem is essentieel. Controleer wekelijks de vijverbodem en verwijder alle zwarte aarde of bentische algen die zich op de vijverhoeken hebben opgehoopt. Doe ketting slepen om organisch materiaal te laten oxideren.

  1. Beoordeel de gezondheid van garnalen door dagelijks de voerbakken te controleren. Als er gedurende drie tot vier dagen achtereen een slechte voeropname is, het geeft gezondheidsprobleem van garnalen aan. CONTROLEER de algemene gezondheid en groei van garnalen verzameld door werpnet op wekelijkse basis. Voer monstername uit in de vroege ochtend of late avond op verschillende plaatsen. De garnalen moeten schoon zijn met een normale kleur, een volle darm hebben en zonder infectie van poten of voelsprieten. Darmgehalte van>80% van de bemonsterde garnalen vormt een gezonde, onlangs gevoede vijver moet vol voedsel zijn. Als niet, het kan een indicatie zijn van het begin van de ziekte. Als er antennes zijn gesneden zonder zwarte punt, kijk onder voeding. Als de kieuwen van garnalen en zwart zijn, betekent dit dat de vijverbodem niet schoon is. Controleer garnalen op externe vervuiling, d.w.z. groei van organismen en ophoping van vuil op het oppervlak van de garnaal. Verbeter de waterkwaliteit om garnalen aan te moedigen om regelmatig te vervellen. Controleer of de garnalen zwarte vlekken hebben. De oorzaken kunnen plaatselijke bacteriële infecties zijn, zoals vibriose, Schimmelinfecties (bijv. Fusarium-soorten), hoge nitrietwaarden, zuur water.

Garnalen die naar de zijkant of het oppervlak van de vijver komen, lethargie, gebrek aan eetlust, verkleuring - rood of blauw zijn allemaal symptomen van een mogelijke ziekte. Verbeter de kwaliteit van het vijverwater. Als garnalen vuile of zwarte kieuwen hebben, minder voeren en 10 cm water verversen. Controleer de vijver dagelijks tijdens de vroege ochtenduren op zieke of dode garnalen of andere tekenen (zuurstofproblemen of andere ongewone waarnemingen).

Als er antenne wordt gesneden, vervuiling of kieuwprobleem, er moeten corrigerende maatregelen worden genomen om de algemene toestand van de vijver te verbeteren. Als de grootte van de garnaal oogstbaar is, oogst alle garnalen zonder het water af te tappen. Desinfecteer de aangetaste vijver met 20ppm chloor. Houd het water een week vast zonder te lozen. Wanneer het gedesinfecteerde water na een week wordt geloosd, informeer naburige boeren en zorg ervoor dat er minstens twee dagen geen water wordt opgepompt. Hang een vogelnet op om te voorkomen dat vogels dode garnalen oppikken en naar andere vijvers dragen.

Er moet voor worden gezorgd dat alle garnalen in de vijver worden verzameld om verspreiding van ziekten te voorkomen. Dode en stervende garnalen moeten onder de grond worden begraven, weg van het vijvergebied. De nodige voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen om te voorkomen dat garnalen of apparatuur of iets dat in de door de ziekte aangetaste vijver wordt gebruikt, naar andere vijvers wordt overgebracht. Stop niet met het voeren van de normale vijvers tijdens het uitbreken van een ziekte. Zonder voeding, garnalen worden zwak en vatbaar voor ziekten. Samenwerking en communicatie met naburige garnalenkwekers en landarbeiders moet worden geoefend met regelmatige bijeenkomsten over ziekteproblemen om de verspreiding van ziekten te voorkomen.

Bron:NaCSA


Landbouwtechnologie
Moderne landbouw

Moderne landbouw