Dit is de meest voorkomende vorm van de hoenderpokkenziekte die kippen treft.
Kippen met deze droge hoenderpokken hebben meestal laesies op delen van de kop, poten, en lichaam dat geen veren heeft.
Een laesie is een deel van de huid dat een abnormale groei of uiterlijk heeft in vergelijking met de huid eromheen.
De laesies beginnen als kleine blaren en ontwikkelen zich vervolgens tot wratachtige gezwellen op de huid van elk niet-bevederd gebied (gezicht, kam, lellen, oogleden, voeten, en benen).
De vorming van de droge hoenderpokken begint met wratachtige gezwellen die zo klein, gele bultjes op de unfeather gebieden van de kip.
Deze wratachtige gezwellen blijven in de loop van de tijd toenemen, vaak van kleur veranderen als ze groter worden.
Het komt op het punt waar de kleur verandert in donkerbruin, vormen droge korsten die opgeruwd lijken.
De korstjes blijven meestal ongeveer 2 tot 4 weken op de kip zitten en vallen dan vanzelf af.
Als de groei dicht bij de ogen van de kip plaatsvindt, dan kunnen de oogleden worden verzegeld totdat het korstje eraf valt.
De korstjes die eraf vallen, bevatten meestal het pokkenvirus en zijn zeer besmettelijk voor andere vogels in de kudde.
Dus, ook al kunnen individuele vogels die besmet zijn met droge pokken binnen 2 tot 4 weken herstellen, het kan enkele weken of maanden duren voordat de hele kudde is hersteld.
Dit komt doordat het hoenderpokkenvirus zich langzaam door het koppel verspreidt.